Γονατισμένος πάνω απ' άνθη και λεπτούς βλαστούς της γης
Ανάσκαβα τα χώματα μ' ένα τεμπέλικο εργαλείο
Τονίζοντας την κίνηση με μελωδίες κάθε λογής,
Μα μόλις αντιλήφτηκα κάτι παιδιά από το σχολείο
Έξω απ' το φράχτη μου με κοίταγμα κατασκοπευτικό
Το τραγουδάκι κόπηκε στο στόμα μου άθελα - τι κρίμας!
Αχ, κάθε μάτι αλήθεια, ως και παιδιών ακόμα, είναι κακό
Όταν κατασκοπεύει μια ξεχωριστή διάθεσή μας.
Ρόμπερτ Φροστ, Εικοσιπέντε ποιήματα
Mετάφραση-σχόλια: Νίκος Φωκάς
εκδ. Δελφίνι, 1997
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου