Η πείνα μου μ' οδήγησε
Τ' αποψινό το βράδυ
Σε μπαρ που βρόμαγε λαρδί
Και καπνισμένο λάδι
Πελάτες είχε τέρατα
Που 'τρώγαν καυτό γκούλας
Φτιαγμένο από βολβούς ματιών
Και τρίχες ταραντούλας
Με μια χαψιά κατάπιναν
Συκώτια ωμά με κάρι
Που ένας σεφ κανίβαλος
Εφτιαχνε στο κελάρι
Μπριζόλα με το αίμα της
Η σπεσιαλιτέ του
Ισάξια σε νοστιμιά
Με το ωμό πατέ του
Κι όταν ηρθε η σερβιτόρα
Ζήτησα ένα πιάτο μύδια
Μα όταν κοίταξα καλά
Τα μαλλιά της ήταν φίδια!
Τα μαλλιά της ήταν φίδια;
Τα μαλλιά της ήταν φίδια!
Σέρνονταν και σύριζαν
Κουνιούνταν, κροταλίζαν
Τα μαλλιά της ήταν φίδια!
Ούρλιαξα! Μου είπε
Σηκώνοντας τα φρύδια
"Τα θέλετε τα μύδια;"
ΑΠΟ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ: ΜΙΚΡΑ ΑΝΑΤΡΙΧΙΑΣΤΙΚΑ ΝΑΝΟΥΡΙΣΜΑΤΑ
ΤΗΣ MADAME M
ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ ΟΛΓΑ ΚΩΣΤΑΚΗ
ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΟΞΥ
χαχαχα
ΑπάντησηΔιαγραφήκοίτα τι πάνε και εκδίδουνε τα άτομα...
από την άλλη θα μπορούσε να είναι μια σουρεαλιστική αποτύπωση του "αγγελικά" πλασμένου κόσμου μας...
(ή μάλλον όχι όχι είναι αυτό που είναι όπως είναι και δεν έχει τίποτα κρυμμένο κάτω από το χαλάκι, εκτός και αν πρόκειται για κανένα τερατάκι)
ΓΕΙΑ ΣΟΥ ΔΗΜΗΤΡΗ
ΑπάντησηΔιαγραφήΕΜΕΝΑ ΠΑΝΤΩΣ ΦΙΛΕ ΜΕ ΔΙΑΣΚΕΔΑΣΑΝ.
ΘΑ ΚΑΝΩ ΜΙΑ ΑΝΑΡΤΗΣΗ ΓΙΑ ΣΕΝΑ ΠΟΥ ΙΣΩΣ ΣΟΥ ΑΡΕΣΕΙ. (ΑΡΚΕΙ ΝΑ ΕΝΤΟΠΙΣΩ ΤΟ ΑΡΧΕΙΟ)