Ο ΟΙΔΙΠΟΥΣ ΕΙΝΑΙ ΑΘΩΟΣ – ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΚΑΛΑΣ

Αύριο δεν θ' απομείνει τίποτα πια
Το δέρμα των χεριών θα ξαναγίνει κονιορτός
Την άνοιξη δε θα υπάρχουν πλέον αστέρια
Ρητινωμένο αίμα θα κυλάει στις φλέβες μας
Θ' ανοίγει κανείς τη γη όπως αυτές τι πόρτες που δε θα ξανακλείσουμε ποτέ
Ολη η γη αυτή τη χρονιά θα είναι σαν πληγή
Δε θα χρειαζόμαστε πλέον πυξίδες
Δε θα υπάρχει πια μέλλον ούτε τόλμη ούτε αστέρια
Κανένας να περάσει
Κανένα κεφάλι τόσο ψηλό που να πρέπει να σκύψει
Οι χειρονομίες δε θα έχουν νόημα
Ολες οι πλευρές του ζαριού θα 'ναι ίδιες
Η έρημος ίδια με τους πάγους

Ω κόμη νήσος ευτυχισμένη ενός αντικατοπτρισμού!

Δεν έχω πια αινίγματα για κανέναν
Κατέσφαξα τα πάντα
Ο,τι αγαπήθηκε με βία και σωρεύτηκε στη ζωή μου
Το πήρε το ρεύμα κοιμάμαι σε υγρό κρεβάτι
Εναν ύπνο γεμάτο θορύβους
Σε νύχτα ατελείωτη

ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΚΑΛΑΣ
ΔΕΚΑΕΞΙ ΓΑΛΛΙΚΑ ΠΟΙΗΜΑΤΑ
ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ ΣΧΟΛΙΑ:ΣΠΗΛΙΟΣ ΑΡΓΥΡΟΠΟΥΛΟΣ
                                        ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΚΟΛΟΚΟΤΡΩΝΗ
ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΥΨΙΛΟΝ