Υπάρχει η μοναξιά του διαστήματος
Και η μοναξιά της θάλασσας
Και του θανάτου η μοναξιά, πλην όμως όλες
Είναι μια συντροφιά
Αν συγκριθούν μ' αυτό τ' απύθμενο τοπίο
Μ' αυτήν την πολική αποξένωση
Με την Ψυχή που αναγνωρίζει τον εαυτό Της:
Πεπερασμένον άπειρον.
ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ ΠΕΤΡΟΣ Α. ΔΗΜΑΣ
ΕΠΙΛΟΓΕΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΞΕΝΗ ΠΟΙΗΣΗ
ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΣΟΚΟΛΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου