ΤΟ ΣΤΕΡΝΟ ΤΑΞΙΔΙ - Juan Ramon Jimenez

...Και θα φύγω. Και θα μείνουν τα πουλιά, να τραγουδούν.
και θα μείνει ο μικρός κήπος, με το θαλερό του δέντρο,
και με τ' άσπρο του πηγάδι.

Θα 'ναι ο ουρανός γαλάζιος και γαλήνιος, κάθε βράδυ.
και θα ηχούνε, σαν κι απόψε, στο καμπαναριό οι καμπάνες.

Οσοι μ' έχουν αγαπήσει θα πεθάνουν.
και θα ξανανιώνει η πόλη κάθε χρόνο.
και το πνεύμα μου εκεί κάτου μες στον ανθισμένο κήπο
θα γυρνάει, νοσταλγικό...

Και θα φύγω. θα 'μαι μόνος, δίχως σπίτι, δίχως δέντρο
πράσινο κι άσπρο πηγάδι,
χωρίς ουρανό γαλάζιο και γαλήνιο...
Και θα μείνουν τα πουλιά να τραγουδούν...
  
                        *
ΑΔΥΝΑΤΟ καρφί, γερό καρφί...
Ω ψυχή μου, δεν έχει σημασία!
Οποια κι αν είναι η τύχη,
ο πίνακας θα πέσει.

Από το βιβλίο: 
ΕΠΙΛΟΓΕΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΞΕΝΗ ΠΟΙΗΣΗ
ΠΕΤΡΟΣ ΔΗΜΑΣ
ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΣΟΚΟΛΗ

ΤΗΝ ΠΑΡΑΣΚΕΥΉ, 27 ΝΟΕΜΒΡΊΟΥ 2009 ΕΙΧΑ ΚΑΝΕΙ ΑΝΑΡΤΗΣΗ ΜΕ ΤΙΤΛΟ «Το τελευταίο ταξίδι» - Χουάν Ραμόν Χιμένες. 

ΗΤΑΝ ΤΟ ΙΔΙΟ ΠΟΙΗΜΑ ΣΕ ΑΛΛΗ ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ. ΟΜΩΣ ΚΑΙ Η ΑΝΩΤΕΡΩ ΕΧΕΙ ΤΗ ΔΙΚΗ ΤΗΣ ΟΜΟΡΦΙΑ ΚΑΙ ΜΟΥ ΑΡΕΣΕΙ ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ.