Σαν τη φυγή η απόλαυση είναι -
Ή κατ' Αναλογίαν αυτής,
Οπως στα Σχολεία λένε -
Τ' Ουρανίου Τόξου ο δρόμος-
Ενα Κουβάρι χρώματα
Στον αιθέρα, μετά από Βροχή,
Θα 'ταν το ίδιο λαμπερό,
Εκτός αν η φυγή
Ητανε Τροφή -
"Αν θα κρατήσει πολύ"
Ρώτησα την Ανατολή,
Οταν οι Καμπύλες Ρίγες
Πήγαν κι έπεσαν απάνω
Στο παιδικό μου Σύμπαν -
Κι από χαρά, πήρα εγώ,
Τα Ουράνια Τόξα, κάτι κοινό,
Και τους άδειους ουρανούς
Σαν κάτι Εκκεντρικό -
Το ίδιο και οι Ζωές -
Το ίδιο κι οι Πεταλούδες -
Δείχνουν μαγικές - μέσ' απ' τον φόβο
Πως θα γελάσουν τη ματιά -
Και μια ξαφνική αυγή -
Προίκα από πλάτη μακρινά -
Κατά τη συνήθεια - η μοίρα μας -
Τελειώνει -
Emily Dickinson
Η Ποιήτρια των επομένων εποχών
ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ ΠΟΙΗΜΑΤΩΝ
ΠΡΟΛΟΓΟΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ
ΚΩΣΤΑΣ ΙΩΑΝΝΟΥ
ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΚΡΩΠΙΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου