Μια θάλασσα σκοταδιού, μαύρη
σαν τα καζάνια μαγισσών, όταν γεμίσουν
με καταπότια φεγγαριού στην έκλειψη αποσταγμένα.
Σκύβοντας να κοιτάξω αν πόδι θα μπορούσε να περάσει
κάτω στο χάσμα εκείνο, είδα, βαθιά.
ως εκεί όπου το μάτι μου μπορούσε να φτάσει,
κατάμαυρα τοιχώματα, λεία σαν το γυαλί,
λες και ήταν μόλις πρόσφατα στιλβωμένα
μ' εκείνη τη μαύρη πίσσα που ο Τόπος του Θανάτου
ξεβράζει στις γλοιώδεις του ακτές.
Περιλαμβάνεται στο διήγημα του H. P. Lovecraft
Η Ανώνυμη Πόλη
Μετάφραση Γ. Μπαλάνος
Εκδόσεις Locus 7
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου