CANTO XX [ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ] - EZRA POUND

Και τι κερδίσανε λοιπόν με τον Οδυσσέα
αυτοί που βρήκανε το θάνατο στη δίνη των κυμάτων
κι ύστερα από τόσους, τόσους μάταιους κόπους
ζώντας με κρέατα κλεμμένα και αλυσοδεμένοι να τραβάνε το κουπί
για να πάρει αυτός τη μεγάλη δόξα και τη νύχτα να πλαγιάζει μαζί με τη θεά;
Τα ονόματά τους δεν τα 'γραψε κανείς στον μπρούντζο
μήτε μείναν τα κουπιά τους μαζί με τα κουπιά του Ελπήνορα.
Αυτοί δεν είδανε ποτέ τα λιόδεντρα της Σπάρτης
με τα φύλλα τα πράσινα με τα φύλλα μαραμένα
με το φως να τρεμοπαίζει στα κλαδιά.
Δεν είδανε ποτέ τους τα μεγάλα δώματα το τζάκι
μήτε τους περίμεναν οι παρακόρες της βασίλισσας να πλαγιάσουνε μαζί

μήτε πήρανε στο ανάκλιντρο την Κίρκη παρακοιμωμένη, την Κίρκη την Τιτάνια

μήτε γευτήκανε ποτέ τα σουβλιστά της Καλυψώ
και το μετάξι της χλαμίδας της δεν άγγιξε ποτέ τα γόνατά τους.
Δώσε! Τι τους δόθηκε αυτονώνε. Μελισσόκερο να κλείσουνε τα αυτιά.
Φαρμάκι, μελισσόκερο να κλείσουνε τα αυτιά
κι ένα μνήμα αλατισμένο δίπλα στο χωράφι των βοδιών
νήσον αμίμονα - τα κεφάλια τους σαν θαλασσινά κοράκια μέσα στους αφρούς
μαύρες κηλίδες, φύκια κάτω από το φως της αστραπής.
Κονσερβαρισμένα τα βόδια του Απόλλωνα, δέκα κονσέρβες για κάθε βάρκα.

ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ: Άρης Αλεξάνδρου

Μαρία Λαϊνά

Ξένη ποίηση του 20ού αιώνα

Επιλογή από ελληνικές μεταφράσεις

Εκδόσεις Ελληνικά Γράμματα 2007