Κυριακή 13 Οκτωβρίου 2024

ΕΠΑΝΕΝΩΣΗ - Arthur C. Clarke

 
Λαοί της Γης, μη φοβάστε. Οι προθέσεις μας είναι ειρηνικές και γιατί όχι, άλλωστε; Είμαστε ξαδέρφια σας. Δεν είναι η πρώτη φορά που ερχόμαστε στη Γη.
Θα μας αναγνωρίσετε όταν συναντηθούμε, σε μερικές ώρες από τώρα. Πλησιά­ζουμε το ηλιακό σύστημα σχεδόν με την ταχύτητα αυτού του ραδιοφωνικού μηνύ­ματος. Ο Ήλιος ήδη κατακλύζει τον ουρανό μπροστά μας. Είναι ο ίδιος που μοι­ράστηκαν οι δικοί μας και οι δικοί σας πρόγονοι πριν από δέκα εκατομμύρια χρόνια. Είμαστε άνθρωποι, όπως και εσείς. Όμως εσείς ξεχάσατε την ιστορία σας, ενώ εμείς θυμηθήκαμε τη δική μας.
Αποικίσαμε τη Γη κατά τη βασιλεία των μεγάλων ερπετών, που πέθαιναν όταν φτάσαμε, και τα οποία δεν μπορέσαμε να σώσουμε. Ο κόσμος ήταν τότε ένας τροπικός πλανήτης και θεωρήσαμε ότι θα ήταν ένα ωραίο σπίτι για το λαό μας.
Κάναμε λάθος. Αν και ήμασταν κυρίαρχοι του διαστήματος, γνωρίζαμε τόσα λίγα για το κλίμα, για την εξέλιξη των ειδών, για τη γενετική...
Για εκατομμύρια καλοκαίρια -δεν υπήρχαν χειμώνες εκείνα τα αρχαία χρόνια- η αποικία άκμασε. Αν και ήταν εκ των πραγμάτων απομονωμένη, σε ένα σύμπαν όπου το ταξίδι από το ένα άστρο στο άλλο διαρκεί χρόνια, διατήρησε την επαφή με το μητρικό της πολιτισμό. Τρεις ή τέσσερις φορές ανά αιώνα έρχονταν διαστη­μόπλοια που έφερναν νέα από το γαλαξία.
Όμως πριν από δύο εκατομμύρια χρόνια η Γη άρχισε να αλλάζει. Για αιώνες ήταν ένας τροπικός παράδεισος. Μετά έπεσε η θερμοκρασία και οι πάγοι άρχισαν να απλώνονται από τους πόλους. Καθώς άλλαζε το κλίμα άλλαζαν και οι άποικοι.
Γνωρίζουμε πλέον ότι ήταν μια φυσική προσαρμογή στην αλλαγή κλίματος και στο τέλος του μεγάλου καλοκαιριού, όμως εκείνοι που είχαν κάνει τη Γη σπίτι τους για τόσες πολλές γενιές πίστεψαν ότι είχαν προσβληθεί από κάποια περίεργη και αποκρουστική αρρώστια. Μια αρρώστια που δεν σκότωνε, που δεν προκαλούσε σωματικές βλάβες - που μόνο παραμόρφωνε. Κάποιοι όμως είχαν ανοσία.
Η αλλαγή δεν επηρέασε τους ίδιους και τα παιδιά τους. Και έτσι, μέσα σε μερικές χιλιάδες χρόνια η αποικία χωρίστηκε σε δύο ξεχωριστές ομάδες, σχεδόν σε δύο διαφορετικά είδη, που το ένα αντιμετώπιζε το άλλο με καχυποψία και ζήλια.
Ο χωρισμός έφερε φθόνο, διχόνοια και, τέλος, σύγκρουση. Καθώς η αποικία διαλυόταν και το κλίμα ολοένα χειροτέρευε, όσοι μπορούσαν εγκατέλειψαν τη Γη. Οι υπόλοιποι βυθίστηκαν στη βαρβαρότητα.
Θα μπορούσαμε να είχαμε διατηρήσει επαφή, αλλά υπάρχουν τόσα πολλά πράγ­ματα που πρέπει να γίνουν σε ένα σύμπαν εκατό εκατομμυρίων αστεριών. Μέχρι πριν από μερικά χρόνια δεν γνωρίζαμε ότι κάποιοι από εσάς είχατε επιβιώσει.
Τότε λάβαμε τα πρώτα ραδιοφωνικά σήματα, μάθαμε τις απλές γλώσσες σας και ανακαλύψαμε ότι καταφέρατε να βγείτε από εκείνη την πρωτόγονη κατάσταση.
Ερχόμαστε να σας συναντήσουμε, τους χαμένους μας συγγενείς, και να σας βοη­θήσουμε.
Ανακαλύψαμε πολλά πράγματα στους αιώνες που πέρασαν από τότε που εγκατα­λείψαμε τη Γη. Αν επιθυμείτε να επαναφέρετε το αιώνιο καλοκαίρι που επικρα­τούσε πριν από την Εποχή των Παγετώνων, μπορείτε να το κάνετε. Το κυριότερο είναι ότι έχουμε μια απλή θεραπεία για την αποκρουστική αλλά ακίνδυνη γενετι­κή αρρώστια που προσέβαλε τόσο μεγάλο μέρος των αποίκων.
Ίσως και να έχει εκλείψει η ασθένεια, αλλά, αν όχι, σας έχουμε καλά νέα. Λαοί της Γης, μπορείτε να επανενταχτείτε στην κοινωνία του σύμπαντος χωρίς να νιώ­θετε ντροπή ή αμηχανία.
Αν κάποιοι από εσάς είστε ακόμα λευκοί, μπορούμε να σας θεραπεύσουμε.
 Νοέμβριος 1963

Arthur C. Clarke
Η ΤΡΟΦΗ ΤΩΝ ΘΕΩΝ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου