ΠΛΟΥΤΩΝ Ή Η ΟΥΣΙΑ ΤΗΣ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑΣ – ΑΝΤΩΝΙΟΣ Φ. ΧΑΛΑΣ - ΜΕΡΟΣ 1ον

ΜΕΡΟΣ 1ον

«Κινδυνεύουσι γαρ όσοι τυγχάνουσι ορθώς απτόμενοι φιλοσοφίας λεληθέναι τους άλλους, ότι ουδέν άλλο αυτοί επιτηδεύουσιν ή αποθνήσειν τε και τεθνάναι».

[Όσοι άνθρωποι ορθώς μετέρχονται και εξασκούν την φιλοσοφίαν κινδυνεύουν να διαφύγουν την προσοχήν των άλλων, πως αυτοί τίποτις άλλο δεν κάνουν και δεν επιδιώκουν παρά πώς να πεθάνουν και πως να νεκρώσουν τη σάρκα]

Φαίδων, Πλάτωνος, 64^Α

α’) ΤΟ ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΙΚΩΤΑΤΟΝ ΤΩΝ ΣΥΓΓΡΑΜΜΑΤΩΝ ΤΗΣ ΑΡΧΑΙΑΣ ΕΛΛΑΔΟΣ

Υπάρχει ένα βιβλίον της Αρχαίας Ελλάδος, που θα όφειλε να το είχε μελετήσει κάθε πεπαιδευμένος άνθρωπος μέσα σ’ όλη τη Δύσι. Και που θα έπρεπε να διδάσκεται, περισσότερο από κάθε άλλο, στα Γυμνάσια της Χώρας μας και στα Πανεπιστήμιά της. Το παράδοξο τούτο βιβλίο έχει μέσα του τέτοια δυναμικότητα, ώστε να ρίχνη ένα εντατικώτατο και αποκαλυπτικώτατο φως στα μέγιστα προβλήματα της μεταφυσικής, της κοσμογονίας και ανθρωπογονίας, της Θρησκείας, της ποιήσεως, της μυθολογίας, της φιλοσοφίας, της ψυχολογίας, της επιστήμης, της νομοθεσίας, των Ελευσινίων Μυστηρίων, της μαντικής, της ιατρικής, της τέχνης – και να συντελή εις την πλήρη κατανοήσι αυτών και εμβάθυνσι.

Κανείς ίσα με σήμερα από όσους συστηματικά και «επιστημονικά» καταγίνονται είτε με την Αρχαίαν Ελλάδα, είτε με τις πολλαπλές εκφάνσεις του Ανθρωπίνου, γενικά, Πολιτισμού, που αναφέραμε, δεν έχει καν υποπτευθή τι στενή σχέσι έχει το εκπληκτικό αυτό βιβλίο προς τα μέγιστα προβλήματα του Ανθρώπου και της Πολιτείας κάθε εποχής και κάθε χώρας! Γιατί δεν πρόκειται περί βιβλίου, που ενδιαφέρει αποκλειστικά και μόνο την Αρχαίαν Ελλάδα, τον Πολιτισμό της, τη Θρησκεία της, τη… μυθολογία της! Δεν περιορίζεται το βιβλίο αυτό στα στενά όρια μιας Χώρας και μιανής εποχής, ακόμα και αν η Χώρα αυτή έχει τόση σημασία και τόση σπουδαιότητα όσον η Ελλάς. Το βιβλίον αυτό έχει σημασίαν αιώνια, γιατί είναι συνδεδεμένο με αυτή ταύτη «την του Παντός Φοράν», με αυτή ταύτη την Ανθρώπινη Φύσι, με τα συνολικά του ανθρώπου πεπρωμένα, με αυτή ταύτη την «Κλείδα της Γνώσεως!» Επομένως ενδιαφέρει τον Άνθρωπο κάθε εποχής και κάθε χώρας.

Και το βιβλίον αυτό είναι ο τόσον παραμεληθείς και στο περιθώριο τεθείς «Κρατύλος» του Πλάτωνος! Και όμως! Μέσα στο «περιφρονημένο» αυτό βιβλίο βρίσκεται το Χρυσό Κλειδί, που μας ανοίγει διάπλατες τις πόρτες της κατανοήσεως όχι μόνον κάθε πτυχής του Αρχαίου Ελληνικού Πολιτισμού, αλλά αυτής ταύτης της ουσίας και συστάσεως, της τύχης και των συνολικών πεπρωμένων του Αιωνίου Ανθρώπου, ως και της συνολικής Εξελίξεως του Σύμπαντος! Και αυτός ακριβώς είναι ο λόγος για τον οποίο ο αποκαλυπτικώτατος αυτός διάλογος του Πλάτωνος έχει τέτοια σπουδαιότητα και απεριόριστη αξία.

β’) Η ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ΓΝΩΣΙ ΚΑΙ ΕΠΙΣΤΗΜΗ ΑΡΧΙΖΕΙ ΜΕ ΤΗ ΓΝΩΣΙ ΤΟΥ ΕΑΥΤΟΥ ΜΑΣ!

Εάν η σημερινή «Επιστήμη» βρίσκεται σε τέτοιο χάος και σε τέτοια αξιοθρήνητα χάλια. Αν η Ανθρωπότης, παρ’ όλες τις τεχνικές προόδους της, βρίσκεται σήμερα πλησιέστερα από κάθε άλλη εποχή στο χείλος του κρημνού, του θανάτου και της εξαφανίσεως. Αν σήμερα ο Πλανήτης μας βρίσκεται βουτηγμένος στη μεγαλειτέρα δυστυχία, αβεβαιότητα, αναταραχή και κατάρα από κάθε άλλη εποχή. Αν σημειούται τέτοια απόγνωσι και εγκληματική τύφλωσι και παραφροσύνι, που ποτέ δεν εσημειώθηκε στα χρονικά της ιστορίας. Αυτό οφείλεται στο γεγονός, ότι ο Άνθρωπος σήμερα, περισσότερο από όσο συνέβαινε στην εποχή της Αρχαίας Ελλάδος, φροντίζει πιο πολύ για τα εξωτερικά πράγματα, για την παραγωγή βιομηχανικών προϊόντων όσο το δυνατόν περισσοτέρων, για την τελειοποίησι της μηχανής και των μέσων παραγωγής υλικών αγαθών, παρά για τη βελτίωσι του Εαυτού του, για τη χαλιναγώγησι των παθών και της κτηνωδίας του, για την κάθαρσι και εκπαρθένευσι της πόρνης ψυχής του.

Και έτσι, όταν έλθη η κρίσι και η δοκιμασία, όταν εξαπολύεται ο πόλεμος και η θύελλα, σείεται εκ βάθρων το σωθρό οικοδόμημα του Νεωτέρου Πολιτισμού και η θηριώδης φύσις του Ανθρώπου εκδηλούται τότε απαισία, ειδεχθής, διψώντας το αίμα, την ερήμωσι, την καταστροφή των υλικών εκείνων ακριβώς έργων, που είχαν σχεδόν αποκλειστικώς απασχολήση την προσοχή και την προσπάθεια του Ψευτο-Πολιτισμού μας!

Ας το νοιώσουμε καλά: ο Άνθρωπος δεν εκπολιτίζεται με την τελειοποίησι μόνο της μηχανής και των βιομηχανικών παραγωγικών μέσων (παράδειγμα η Γερμανία), ούτε με τον πλούτο και αφθονία των υλικών αγαθών. Με την όσο το δυνατόν μεγαλείτερη επίγνωσι του Εαυτού του: ο μέγιστος εχθρός του Ανθρώπου είναι η εγκληματική άγνοια του… Εαυτού του! Απάνω στο Αέτωμα. Απάνω στην Προμετωπίδα ενός των αγιωτάτων τεμενών της Αρχαίας Ελλάδος, του Μαντείου των Δελφών, υπήρχε χαραγμένη η αδαμαντίνη φράσι και εντολή του Απόλλωνος, του Θεού του Φωτός και της Καθάρσεως ή Φιλοσοφίας: «Γνώθι σαυτόν!» Η Ψευτοσοφία της σημερινής εποχής ασχολείται με τον Εξωτερικό Κόσμο. Η πραγματική Σοφία της Αρχαίας Ελλάδος με τον Εσωτερικό Κόσμο, με την Ανθρώπινη Ψυχή!

Με άλλους λόγους: Ο Απόλλων είναι αναπόσπαστα συνδεδεμένος με τη γνώσι του εαυτού μας, με… την Ψυχολογία, με την πραγματική δηλαδή Επιστήμη. Και ας προσέξουμε καλά: Ο Συμβολισμός του Απόλλωνος, που είναι αναπόσπαστα και αδιαχώριστα συνδεδεμένος με την απαισία δράκαινα, την Πυθώ, κατά της οποίας έχει κηρύξει αιώνιο πόλεμο, γιατί αυτή είναι ο άσπονδός του εχθρός, δεν συμβολίζει άλλο παρά τον αιώνιον άνθρωπο, υπό την τρισυπόστατη του μορφή και υπόστασι: Σώμα-Ψυχή-Πνεύμα. Και αν η Ανθρωπότητα βρίσκεται σήμερα σ’ αυτή τη σύγχυσι και τραγική κατάπτωσι, αυτό οφείλεται γιατί πολύ λίγοι άνθρωποι έχουν συνείδησι της «τριμερείας» αυτής ενός εκάστου από μας. Οι περισσότεροι από μας πιστεύουν και νομίζουν πως «Άνθρωπος» είναι… το σώμα! Εκλαμβάνουν δηλαδή τη σκιά, για την πραγματικότητα. Το είδωλο και το φάντασμα για… τον Εαυτόν μας!

Και να μη φανταστή κανείς πως η σύγχυσι αυτή συναντάται στον κοινό θνητό, στον άνθρωπο του καφενείου ή της αγοράς. Στον ανίδεο και απαίδευτο. Στον αμαθή και αστοιχείωτο. Υπάρχουν πολλοί, πάμπολλοι, υπερήφανοι για τα πανεπιστημιακά τους διπλώματα και τους ακαδημαϊκούς τους τίτλους, που ευρίσκουνται σ’ αυτή την ακατανόμαστη σύγχυσι και παραδαρμό, μη γνωρίζοντας ούτε ποιος είναι ο πραγματικός εαυτός τους, ούτε τι είναι ο Άνθρωπος, ούτε ποια είναι η σταδιοδρομία η συνολική ενός εκάστου από μας, ούτε ποια είναι τα τελικά πεπρωμένα μας, τα… τόσον εκπληκτικά και απίστευτα!

Ας το τονίσουμε, ας το βροντοφωνήσουμε, ας το επαναλάβουμε για χιλιοστή, για μυριοστή φορά: τα μέγιστα μυστήρια περιστρέφονται περί τον άνθρωπο, περί τον μικρόκοσμο: γιατί ο Άνθρωπος είναι πράγματι ένας μικρός Κόσμος, παράλληλα με το Σύμπαν, «με τόδε το Παν», όπως θα ‘λεγε ο Πλάτων, με… το Μακρόκοσμο!

γ’) ΣΕ ΤΙ ΕΓΚΕΙΤΑΙ Η ΑΠΕΡΙΟΡΙΣΤΗ ΣΗΜΑΣΙΑΣ ΤΟΥ ΚΡΑΤΥΛΟΥ ΤΟΥ ΠΛΑΤΩΝΟΣ.

Πρέπει να έχη ο ευμενής Αναγνώστης τις απαραίτητες εκείνες εξηγήσεις που θα του επιτρέψουν να κατανοήση γιατί ο «Κρατύλος» του Πλάτωνος είναι ο πολυτιμότατος θησαυρός της Αρχαίας Ελλάδος για την εσαεί Ανθρωπότητα.

Η κυρία αιτία έγκειται στο γεγονός, ότι με το διάλογό του αυτό πρώτη φορά στη γραπτή ιστορία της Ανθρωπότητος σηκώνεται «ο πέπλος» των Μυστηρίων από τον Πλάτωνα, έναν από τους μεγίστους Μεμυημένους των Αιώνων, που καλύπτει την πραγματική φύσι και ουσία του Ανθρώπου! Για τον προσεκτικό παρατηρητή και κριτή των αξιών του Πολιτισμού και της Επιστήμης της Δύσεως, φαίνεται πως δεν υπάρχει (εκτός του Χριστού) μεγαλείτερος οικουμενικός διδάσκαλος από τον Θείον, όντως, Πλάτωνα!

Εις το θαυμάσιον και αποκαλυπτικώτατόν του σύγγραμμα «Περί Ίσιδος και Οσίριδος» ο Πλούταρχος μας καθιστά γνωστόν, πως στο άγαλμα της Ίσιδος της Αιγυπτιακής πόλεως Σαϊδος (που αντιστοιχεί με τας Αθήνας των Ελλήνων. Η δε Ίσις με τη θεά της Σοφίας και της Φρονήσεως, της Παρθενίας και της Στρατηγικής Αθηνάν) που παρίσταναι την Ίσιδα σκεπασμένη μέσα σ’ έναν αδιαπέραστο «πέπλο», υπήρχε, με ιερογλυφικούς χαρακτήρες, χαραγμένους στο υπόβαθρό του, η ακόλουθη, πολυσήμαντη φράσι: «Εγώ ειμί παν το γεγονός και ον και εσόμενον και τον εμόν πέπλον ουδείς πω θνητός απεκάλυψεν»(1). Τον πέπλο της Ίσιδος λοιπόν τον ανασηκώνει ο Πλάτων και μας αποκαλύπτει, γυμνή την αλήθεια, στον Κρατύλο του. Γι’ αυτό ο τόσο παραμελημένος αυτός Διάλογος έχει τέτοιαν αξία!

Κανείς, ίσα με τους χρόνους του Πλάτωνος, δεν απετόλμησε να ρίξη φως στο Μυστήριο του Ανθρώπου! Όλοι οι προγενέστεροί του δεν αποτολμούσαν να μιλήσουν σχετικά, παρά υπό τον πέπλον του συμβολισμού και του μύθου. Βέβαια δεν υπάρχει μεγαλείτερος, μέσα στο Δυτικό Πολιτισμό, ψυχολόγος από τον Όμηρο, κανένας δηλαδή που να έχη καταπιασθή και εμβαθύνει στη Φύσι, στην Ουσία του Ανθρώπου, και που να έχη αποκαλύψη τη συνολική εξέλιξι, ως και τα τελικά πεπρωμένα (τα… τόσον μαγικά, αφάνταστα και συνταρακτικά, επαναλαμβάνομεν), με τα οποία είναι συνδεδεμένος αναπόσπαστα και αναπόδραστα ο κάθε ένας από μας. Αφ’ ετέρου, ο πρώτος, που μας μιλεί για τη συνολική εξέλιξι του Ανθρώπου είναι πάλι ο Ησίοδος, σε όσα αναφέρει περί των 5 Γενών, που μέσα τους περικλείουν συνταρακτικά μυστήρια, αφού αναφέρουνται στη μακρυνή εξέλιξι της ζωής του Ανθρώπου απάνω στον Πλανήτη μας, σε ιστορία δηλαδή εκατομμυρίων χρόνων!

Αλλά… τόσο ο Όμηρος, όσο και ο Ησίοδος, και προ αυτών ο Ορφεύς, μιλούν πάντα αλληγορικά, χρησιμοποιούν πάντοτε το Σύμβολο, το μύθο, και μόνο οι Μεμυημένοι στα Μυστήρια του Συμβολισμού με τα Επτά Κλειδιά του (που υπενθυμίζουν τις Επτά Σφραγίδες της «Αποκαλύψεως») μπορούν να κατανοήσουν τι κόσμοι αφάνταστοι, τι σοφία και τι συγκλονιστικές αποκαλύψεις κρύβουνται πίσω από αυτούς τους μύθους, πίσω από αυτές τις αλληγορίες, τις παραβολές, τις… ιερογλυφίες. Γιατί:

«Παραμονεύει ακλόνητη, πίσω από του Ομήρου το στίχο,

Αστραφτερή, δυσδιάκριτη όμως συνάμα, η… Α λ ή θ ε ι α !»

δ’) ΠΩΣ Ο ΠΛΑΤΩΝ ΜΕ ΤΟΝ «ΚΡΑΤΥΛΟ» ΤΟΥ ΑΝΑΣΥΡΕΙ ΤΟΝ ΠΕΠΛΟ ΤΗΣ ΙΣΙΔΟΣ!

Αν κανείς προσεκτικά εξετάση την Οδύσσεια και την Ιλιάδα, που αποτελούν «τα Ιερά Γράμματα», «τη Βίβλο», «Τα Ευαγγέλια», της Αρχαίας Ελλάδος, θα διαπιστώση πως από όλους τους Θεούς «του Ομηρικού Πανθέου», στην Ιλιάδα τον πρωταρχικό ρόλο παίζουν ο Απόλλων, η Θέτις (η σεπτή Μητέρα του Αχιλλέως) και… ο Ποσειδών, που τολμά μάλιστα να αναμετρηθή με αυτόν τον Δία, που παίζει και αυτός πάντοτε τον ύπατο ρόλο. Σαφώς ο Όμηρος μας καθιστά γνωστόν στο προοίμιο της Ιλιάδος του, πως ο Απόλλων είναι η αιτία της ρήξεως του Αχιλλέως και του Αγαμέμνονος:

«Τις τ’ αρ σφωε θεών έριδι ξυνέηκε μάχεσθαι;

Λητούς και Διός υιός…»

[Και ποιος λοιπόν μέσ’ από τους Θεούς να τσακώνωνται τους είχε βάλει; Ο ξακουσμένος ο γυιος της Λητούς και Διός: ο Απόλλων].

Στην Οδύσσεια πάλι τον πρωταρχικό ρόλο παίζει ο Ποσειδών και η Αθηνά. Μα, παράλληλα προς αυτούς τους δύο, αν βαθύτερα εξετάσουμε, θ’ ανακαλύψουμε πως… και ο Άδης παίζει σημαντικώτατο ρόλο, γιατί εκεί, υπό τη σκέπη του Θεού αυτού και της συζύγου του Περσεφόνης, ο Τειρεσίας, ο τυφλός ο μάντις, του αποκαλύπτει τα τελικά πεπρωμένα του Ανθρώπου: αλλά κανείς μάντις – κατά τας Αρχαίας Ελληνικάς και Πλατωνικάς αντιλήψεις και διδασκαλίας – δεν μπορεί «θεοπνεύστως» να μιλήση και ν’ αποκαλύψη είτε τα παρελθόντα, είτε τα όντα, είτε τα μέλλοντα, χωρίς να κινήται από τον Θεόν Απόλλωνα. Μα ούτε και μπορεί κανείς να γίνη Απολλώνιος (όπως θα δούμε στη συνέχεια της σειράς αυτής των εκδόσεών μας) αν δεν περάση από το Βασίλειον του Άδου ή του Πλούτωνος!

Και μετά τις προκαταρτικές αυτές εξηγήσεις, θα καταλάβη πληρέστερα ο ευμενής Αναγνώστης γιατί ο «Κρατύλος» του Πλάτωνος έχει τόση μεγάλην αξία μέσα στη διεθνή φιλολογία και τόση αποκαλυπτική , επιστημονική δυναμικότητα. Η αξία του ακριβώς συνίσταται στο γεγονός, ότι σ’ αυτόν πρώτη φορά στην ιστορία της Αρχαίας Ελλάδος αποκαλύπτονται τι συνταρακτικές αλήθειες κρύπτονται κάτω από τον Απόλλωνα, τον Ποσειδώνα, τη Θεάν Αθηνά, και… τον Πλούτωνα, που αποτελεί το κεντρικό σύμβολο και μορφή μέσα στο Ελληνικό Πάνθεο και μέσα στην Ελληνική Θρησκεία, Επιστήμη και Φιλοσοφία, ακριβώς όπως τόσον επιβλητική φυσιογνωμία, απαστράπτουσα από Σοφία, Κάλλος, Δύναμι και Αποκαλυπτικότητα, είναι Ιωάννης ο Βαπτιστής μέσα στην Αγία του Χριστού Θρησκεία, που αντιστοιχεί, στα Χριστιανικά Μυστήρια, με τον Πλούτωνα των Μυστηρίων της Ελευσίνος! Και τέτοιον εκθαμβωτικό και εντατικώτατο φως ρίχνει ο Πλάτων απάνω σ’ αυτές τις τέσσερις Ιερογλυφίες, ώστε να προσλαμβάνη κάτω από αυτό ολόκληρος ο Ελληνικός Αρχαίος Πολιτισμός την… πραγματική του μορφή, υπόστασι και χαρακτήρα!

ε’) Η ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΗΣ ΑΛΗΘΕΙΑΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΗ ΚΑΙ ΟΧΙ ΑΠΟΤΟΜΗ.

Πρέπει ο αγαθός Αναγνώστης για να συλλάβη πλήρως τη δυναμικότητα των αποκαλύψεων του «Κρατύλου» του Πλάτωνος να προσανατολισθή προηγουμένως και να εφοδιασθή με όλα εκείνα τα απαραίτητα στοιχεία και προϋποθέσεις, με όλα εκείνα τα σημεία και δεδομένα συγκρίσεως, συσχετίσεως, παραβολής, αναλογίας, παραθέσεως και αντιστοιχίας, που θα τον οπλίσουν πληρέστατα και καταλλήλως για να αντιληφθή πέρα για πέρα και σε όλο της το μεγαλείο, την συγκλονιστική και υπέροχον Αλήθεια!

Ας μη νομίση κανείς ότι αν κατορθώσαμε να εισέλθουμε στο μεγαλείτερο μυστικό, που μπορεί να γνωρίση ένας άνθρωπος απάνω στον Πλανήτη μας, αυτό το επιτύχαμε με μικρή, ελάχιστη προσπάθεια και μέσα σε μιαν εβδομάδα, σε μερικούς μήνες ή μέσα σε λίγα χρόνια! Αυτά, που γράφουμε και παραδίδουμε τόσο σ’ αυτό μας το βιβλίο, όσο και στα άλλα μας έργα, που κυκλοφορούν, όσον και στα χειρόγραφά μας και σε όσα μελλοντικά θα κυκλοφορήσουν, είναι το προϊόν μακρυνής, σύντονης μελέτης και προσπαθείας, και ούτε με μόνες τις δικές μας φτωχές, ανθρώπινες και πεπερασμένες δυνάμεις το έχουμε κατορθώση: χρειασθήκανε πολλά πράγματα, ως και περιστάσεις, γεγονότα και επεμβάσεις εκπληκτικάι, απροσδόκητοι και… απίστευτοι!

Στο βιβλίο μας: «Το Κλειδί της Θεοσοφίας» έχουμε δώση κάποια λεπτομερή εξιστόρισι μερικών από τα καταπληκτικά αυτά γεγονότα και τις προϋποθέσεις, που μας οδήγησαν στην ανακάλυψι της «Κλειδός της Γνώσεως», που αναφέρει πρώτος μέσα στην Ιστορία του Παγκοσμίου Πολιτισμού ο Ευαγγελιστής Λουκάς. Και περί την οποίαν περιστρέφονται όλα τα μεγάλα προβλήματα, με τα οποία μπορεί ο Ανθρώπινος Νους να ενασχοληθή και ανώτερα των οποίων δεν υπάρχουν.

Σαράντα χρόνια ολόκληρα τα περάσαμε σε μελέτη και διαρκή διαλογισμό και προσπάθεια αναακαλύψεως της όπισθεν των Συμβόλων και Ιερογλυφιών υποκρυπτομένης συνταρακτικής Αληθείας! Και οι προσπάθειές μας και η ειλικρινής δίψα για τη Γνώσι εστέφθηκαν από επιτυχία και από γεγονότα συνταρακτικά, που ούτε τα ελπίζαμε, ούτε τα φανταζόμαστε στην αρχή της εξορμήσεώς μας για την Επιστήμη, για την Αλήθεια και το Φως, ούτε καν τα προσδοκούσαμε. Και πολύ πιο γρήγορα από όσο θα μπορούσε και να σκεφθή κανείς καν, ξεπρόβαλαν, ο ένας κατόπιν του άλλου, απρόσκλητοι, αυτοπροαίρετοι, καταδεκτικώτατοι Εκείνοι οι Τρισμέγιστοι, που κατέχουν την πραγματική Γνώσι και Επιστήμη για να μας έλθουν βοηθοί και συμπαραστάτες.

«από τ’ άγνωστα, μυστικά τους μέρη»

όπως μας διαβεβαιώνει και ο Κωστής Παλαμάς στο υπέροχό του Ποίημα «Ένας Θεός» (που περικλείνει μέσα στις σύντομές του στροφές ολόκληρη την Ουσία της Θείας του Χριστού Διδασκαλίας), στην έφεσί μας για τη Γνώσι και Κατανόησι της «εν τω Παντί Αληθείας» ή «της του Παντός Φοράς», κατά Πλάτωνα.

Για να μπη λοιπόν κανείς ολότελα στο νόημα «του Κρατύλου» του Πλάτωνος και να εκτιμήση δεόντως την πρωταρχική αυτού σημασία και σπουδαιότητα για την τελική κατάκτησι της Γνώσεως, της Αληθείας και Επιστήμης, καλόν θα ήταν ο φιλομαθής Αναγνώστης να αναγνώση τουλάχιστον τα ακόλουθα εκ των συγγραμμάτων μας: α) «Το Κλειδί της Θεοσοφίας», β) «Το εις το Ελληνικόν Αλφάβητον και το Σύμπαν υπολανθάνον Μυστήριον ή περί Επιστήμης», γ) Τα Σατιρικά Γυμνάσματα του Κωστή Παλαμά και η Σωκρατική Παράδοσι, γ) «Η Αποκάλυψις της Αποκρύφου Διατάξεως του Ελληνικού Αλφαβήτου.

_____________________________

(1) Ας προσέξη καλά ο αγαπητός Αναγνώστης τη φράσι αυτή, που εγκλείει, μέσα της άφθαστη σοφία! «Εγώ είμαι παν ό,τι έχει συμβή, και το ον, και παν ό,τι θα γίνη. Και κανείς άνθρωπος,όντας θνητός, μπόρεσέ ποτέ να αποκαλύψη τον πέπλο μου!» Δηλαδή: η Ίσις είναι «η θεία του Παντός Φορά», περί την οποία περιστρέφεται ολόκληρος ο «Κρατύλος» του Πλάτωνος, ως και η Συνολική Διδασκαλία του Πλάτωνος, και περί της οποίας ομιλεί και η απόκρυφη Διάταξι του Ελληνικού Αλφαβήτου. Και μόνον ένας Αθάνατος (ένας θείος Άνθρωπος ή Επίγειος Θεός, όπως ο Πλάτων) μπορεί και είναι εξουσιοδοτημένος ν’ αποκαλύπτη τον Πέπλο της Ίσιδος, δηλαδή τα συνολικά Μυστήρια, τα σχετικά με την Ουσία, τη Φύσι, τη Συνολική Εξέλιξι και με τα εκπληκτικά τελικά πεπρωμένα του… Αιωνίου Ανθρώπου, περί τον οποίο περιστρέφεται πάσα Γνώσι και Επιστήμη!

ΑΚΟΛΟΥΘΕΙ ΤΟ 2ον ΜΕΡΟΣ

https://intruder1901.blogspot.gr/2016/09/2.html

ΑΝΤΩΝΙΟΣ Φ. ΧΑΛΑΣ

ΠΛΟΥΤΩΝ Ή Η ΟΥΣΙΑ ΤΗΣ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑΣ

ΕΚΔΟΤΙΚΟΣ ΟΙΚΟΣ ΑΝΤΩΝΙΟΥ ΦΙΛΙΠΠΟΥ ΧΑΛΑ