Η ΑΝΟΔΟΣ – Z’EV-BEN-SHIMON HALEVI

Σε ολόκληρη την Καμπαλιστική φιλολογία μπορεί κανείς να βρει αφηγήσεις για την άνοδο στους Επτά Ουρανούς της Μπεριά. Ενώ έχουν πολλά κοινά σημεία, διαφέρουν μόνο στις λεπτομέρειες και τούτο, εξαιτίας των διαφορών στη γλώσσα που επικρατούσε στις διάφορες εποχές, και στη φαντασία των συγγραφέων. Μπορούμε λοιπόν να βρούμε ομοιότητες και γενικούς παραλληλισμούς στις απόκρυφες αφηγήσεις που δίνονται για την άνοδο του Αβραάμ, του Λευί, του Μωυσή, του Ησαϊα, του Μπαρούχ και στο βιβλίο του Ενώχ. Αποτέλεσμα των συγκρίσεων αυτών είναι μια καλειδοσκοπική άποψη των βασιλείων, βασισμένη στις εμπειρίες, που είναι τελείως ακατανόητη για τις φυσικές αισθήσεις. Μπορεί να αρκεστεί κανείς σε μια αμυδρή και υποκειμενική στιγμιαία αναλαμπή των ανώτερων Κόσμων, αν δεν τους έχει κατακτήσει για τον εαυτό του. Εξετάζοντας δύο περιπτώσεις της Μερκαβά – των ταξιδιών του Άρματος μέσα στον Μπεριατικό Κόσμο του Θρόνου και πέραν αυτού – θα προσπαθήσουμε να σχηματίσουμε μια αμυδρή εικόνα μιας μυστικιστικής ανόδου και των σταδίων της, επάνω στο Επεκτεινόμενο Δένδρο.

Ο Ραββί Ακιμπά μπεν Γιοσέφ, ο μεγάλος μαγγίντ που έζησε στην Παλαιστίνη κατά τον 1^ο αιώνα, άφησε μια περιγραφή του ταξιδιού που πραγματοποίησε δια μέσου των Επτά Ουρανίων Δωμάτων ή Ανακτόρων. Εκεί αναφέρει στον Ραββί Ισμαήλ, έναν άλλο διδάσκαλο του οχήματος της Μερκαβά, ότι η κάθοδος προς το εσωτερικό της ύπαρξής του, ανταποκρινόταν στην άνοδό του μέχρι τον Κόσμο της Μπεριά. Η αφήγηση αυτή ταιριάζει με τη Διδασκαλία περί Επτά Ουρανών, τόσο της Προφορικής Παράδοσης, όσο και των αποσπασμάτων που βρίσκονται διάσπαρτα στο Ταλμούδ και στη Γραπτή Καμπαλά.

Προτού μπορέσουμε να παρακολουθήσουμε την άνοδο προς τους Ανώτερους Κόσμους, θα πρέπει να θέσουμε μια σπουδαία μεταφυσική αρχή: Σύμφωνα με την Παράδοση, υπάρχουν επτά κατώτερα και επτά ανώτερα Δώματα κατά τις φάσεις της ανόδου. Τα Επτά Κατώτερα Δώματα κατά τις φάσεις της ανόδου. Τα Επτά Κατώτερα Δώματα φαίνονται στις επτά Γιετσιρατικές Σεφιρότ της Δόμησης, που μπορούν να θεωρηθούν σαν επτά στάδια της ψυχολογικής μύησης, που προχωρούν από τη Μαλκούτ του κεντρικού νευρικού συστήματος μέχρι τη Χέσεντ της Ψυχικής τριάδας. Υπάρχει και άλλος τρόπος μελέτης των Δωμάτων, δηλαδή, να θεωρήσουμε τις κεντρικές τριάδες της συνείδησης σαν μια διαδοχή καταστάσεων. Έτσι, το κατώτατο από τα Κατώτερα Δώματα είναι ακόμη η Γιετσιρατική Μαλκούτ της Τιφερές του σώματος. Το δεύτερο, είναι το εγώ της Γιετσιρατικής Γιεσόντ, δηλαδή ο συνήθης νους. Ακολουθεί το τρίτο στάδιο της Τριάδας της Προθυμίας (Οντ-Γιεσόντ-Νέτσαχ). Το πέμπτο στάδιο είναι η Ψυχική τριάδα της Αυτοσυνείδησης. Το έκτο (Μπινά-Τιφερέθ-Χοχμά) και το έβδομο (Μπινά-Κέτερ-Χοχμά) βρίσκονται στη Γιετσιρατική πλευρά της κατώτερης όψης της Μπεριά. Όταν πραγματοποιηθεί η μετατροπή της Γιετσιρατικής Ντάατ σε Μπεριατική Γιεσόντ, τότε ο Εαυτός του μυστικιστή μετασχηματίζεται σε Μπεριατική Μαλκούτ και μπαίνει στη Βασιλεία των Ουρανών.

Ο Ραββί Ακιμπά, στην πραγματεία του, αναφέρει ότι εισχώρησε στο Πρώτο από τα Ανώτερα Δώματα της Μπεριά, σε μια κατάσταση ευλάβειας. Εδώ ακριβώς, στη θέση του Εαυτού που συναντιώνται οι τρεις κατώτεροι Κόσμοι, αρχίζει ο ορθός Δρόμος. Εδώ τυλίγεται και ξετυλίγεται ο Βιλόν, ή Πέπλο της ημέρας και της νύχτας. Στο Ανάκτορο του Παραπετάσματος μεταξύ του φυσικού και υπερφυσικού, ο Βιλόν είναι το σύνορο όπου οι άνθρωποι συναντούν του αγγέλους. Το Δώμα αυτό, που ονομάζεται «Έδρα της Πίστης», ανοίγεται από το φυσικό κόσμο της Ασιγιά, δια μέσου του ψυχολογικού Κόσμου του Σχηματισμού, μέσα στο Δημιουργικό Βασίλειο του Πνεύματος. Αυτή είναι η κρυμμένη πύλη στην Καρδιά των Καρδιών, δια μέσου της οποίας οι αρχάγγελοι μεταδίδουν ψιθυριστά τμήματα γνώσης, και ο ερχομός και ο πηγαιμός τους μοιάζει με χάδι του αέρα που σιγοπνέει. Εδώ, στον πρώτο Ουρανό, μπορεί να μπει ο φυσικός άνθρωπος, μερικές φορές εξαιτίας ενός τυχαίου συμβάντος, για να ατενίσει με δέος τους Ουρανούς από πάνω του, που εξαφανίζονται όμως τη στιγμή που ξαναγυρνά στον Κέτερ της Ασιγιά και στην ασφάλεια του σώματος και της σαρκικής του πραγματικότητας. Μια τέτοια στιγμή, το πέπλο του Βιλόν που αποσύρεται, τυλίγεται γύρω από τον Εαυτό, για να μετατρέψει την ημέρα της ουράνιας αφύπνισης σε νύχτα πνευματικού ύπνου. Μόνο ο άνθρωπος που έχει βαθιά αφοσίωση και συνειδητή πρόθεση, μπορεί να αντέξει ένα τέτοιο όραμα.

Το επόμενο στάδιο στο οποίο μετακινήθηκε ο Ακιμπά, ήταν η κατάσταση της Αγιότητας. Εδώ, η σεφιρά που βρίσκεται στο μέσο της Τρίτης όψης του κεντρικού Κήπου του Επεκτεινόμενου Δένδρου, είναι ο Δεύτερος Ουρανός. Σαν Γιεσόντ της Μπεριά είναι η θέση από όπου, ο αρχάγγελος Γαβριήλ οδηγεί τον Καμπαλιστή έξω από τη Ντάατ της Γετσιρά, μέσα στο Θεμέλιο της Δημιουργίας. Ονομάζεται κατώτερος Ρακία ή Στερέωμα και χωρίζει τους δύο ανώτερους Κόσμους από τους δύο κατώτερους, δηλαδή, διαχωρίζει το φυσικό από το υπερφυσικό τμήμα του Σύμπαντος. Εδώ φαίνονται τα σημεία των Ουρανών. Οι Προφήτες και οι «καθαροί τη καρδία» μπορούν να τα αντιληφθούν. Τα ουράνια αυτά όμως σύμβολα θα παραμένουν μυστήρια για τον κοινό άνθρωπο, μέχρις ότου η γήινη Ντάατ του μετασχηματιστεί σε ουράνια Γιεσόντ. Λέγεται ότι όλες οι ψυχές που θυμούνται το Θεό, θα φτάσουν στο επίπεδο αυτό και θα μπουν στο δεύτερο στάδιο της Ντεβεκούτ ή Επικοινωνίας με το Πνεύμα. Έχει επίσης καταγραφεί ότι σ’ αυτό το σημείο, οι ψυχές των νεκρών αρχίζουν το ταξίδι τους προς τα πάνω, μέσα από τον Ποταμό του «εξαγνιστικού Πυρός» που ρέει δια μέσου του Τρίτου Ουρανού. Γι’ αυτό το λόγο ο Ακιμπά έπρεπε να έχει αποκτήσει Αγνότητα προτού μετακινηθεί και έρθει ενώπιον των Αρχαγγέλων της Μπεριατικής Οντ και Νέτσαχ, δηλαδή του Ραφαήλ και του Ανιήλ που είναι οι φύλακες του Τρίτου Ουρανού.

Η Μπεριατική τριάδα Οντ-Γιεσόντ-Νέτσαχ είναι το Δώμα στο οποίο μπήκε ο Ραββί Ακιμπά στην κατάσταση της Ειλικρίνειας. Εδώ, στην τριάδα των Γιετσιρατικών Μπινά-Ντάατ-Χοχμά είναι το μέρος εκείνο του βάθους της ψυχής που ανταποκρίνεται στον Εξωτερικό και Εσωτερικό Νου και μεταδίδεται Γνώση στον Καμπαλιστή, ο οποίος φτάνει σ’ αυτό το επίπεδο του Πνεύματος. Αυτή είναι η θέση που βρίσκονται οι ουράνιες μυλόπετρες που αλέθουν το πνευματικό μάνα το οποίο πέφτει κάθε μέρα για να συντηρήσει και εκείνους που οι ψυχές τους έχουν ξυπνήσει και εκείνους που κοιμούνται ακόμη κάτω στο φυσικό κόσμο, όπου το Πνεύμα επηρεάζει τη ζωή και την ύπαρξή τους μέσω του Ασυνειδήτου. Η λέξη «μάνα» μερικές φορές μεταφράζεται σαν «λαμπρότητα» ή «φώτιση», και εκδηλώνεται μέσω των σεφιρότ της ψυχολογικής Σοφίας, Κατανόησης και Γνώσης. Ονομάζεται το μέρος αυτό Σεχακίμ ή Ουρανοί. Ο Τρίτος Ουρανός είναι το Ανάκτορο του Φωτός και του Πυρός, είναι η θέση που, όπως λέγεται, πρωτοεκδηλώνονται τα 22 γράμματα του Εβραϊκού αλφαβήτου, προτού μπουν στην Μπεριατική Γιεσόντ η οποία, κατά το κατερχόμενο Έργο της Δημιουργίας γίνεται η φωτισμένη Γνώση του Καμπαλιστή που ασχολείται με το ανοδικό Έργο του Άρματος. Στο στάδιο αυτό ο Καμπαλιστής κατανοεί τις σχέσεις μεταξύ των σεφιρότ που βρίσκονται κάτω από τον Γιετσιρατικό Κέτερ. Δηλαδή, γνωρίζει την ψυχολογική του φύση. Η Μπεριατική αυτή τριάδα, που αντιστοιχεί στην τριάδα της Προθυμίας στον Κόσμο κάτω, οδηγεί τον Καμπαλιστή και τον φέρνει μεταξύ των Αρχαγγέλων της Παράδοσης και της Αποκάλυψης σε άμεση επαφή με την Καρδιά του Κόσμου του Καθαρού Πνεύματος.

Το τέταρτο Ουράνιο Δώμα αποτελείται από την Μπεριατική τριάδα Οντ-Τιφέρετ-Νέτσαχ, και ονομάζεται Ζεβούλ, Διαμονή. Λέγεται ότι είναι η θέση της Ουράνιας Ιερουσαλήμ. Ο Ακιμπά λέει, ότι εδώ ήταν με το Θεό. Βρισκόμενος σε επαφή με την Μπεριατική Τιφέρετ, θα μπορούσε να τοποθετηθεί αμέσως κάτω από την Ατσιλουτική Μαλκούτ που κατέχεται από τη Σεχινά, την Παρουσία του Κυρίου. Σαν Τιφέρετ της Δημιουργίας η θέση αυτή φυλάγεται από τον Αρχάγγελο Μιχαήλ, που είναι ο φύλακας του οίκου του Ισραήλ. Αμέσως κάτω από τη σεφιρά της Σεχινά βρίσκεται ο Ναός, στο βωμό του οποίου είναι γραμμένο το απόσπασμα της Βίβλου (Βασιλέων Κεφ. Ι’, 8-13): «Σου έχτισα Οίκο Διαμονής, μια θέση για σενα για να κατοικείς για πάντα». Η επιγραφή αυτή φανερώνει την πρώτη άμεση σύνδεση με τον Αιώνιο Κόσμο της Ατσιλούτ. Καθώς μας λέει η Παράδοση, στη θέση αυτή βρίσκονται οι Δέκα Μεγάλοι Τσαντικίμ, που αποτελούν την εσωτερική ή Ουράνια Συνέλευση του Ισραήλ. Κατοικούν ακριβώς κάτω από έναν πλήρως αναπτυγμένο Άνθρωπο, που διαμένει στον Κέτερ της Γιετσιρά – ο οποίος ταυτόχρονα είναι και η Τιφέρετ της Μπεριά και η Μαλκούτ της Ατσιλούτ – και ενεργεί σαν ο ενσαρκωμένος κρίκος με το Θείο. Η Προφορική Παράδοση μας λέει ότι, σε κάθε χρονική περίοδο, υπάρχει ένας τέτοιος άνθρωπος πάνω στη Γη, αν και η παρουσία του εκδηλώνεται φανερά μόνο όταν υπάρχει ανάγκη. Σε μερικούς είναι γνωστός σαν Μεσσίας και σε άλλους σαν ο Άξονας μιας Εποχής. Σε κάθε ζωντανή Παράδοση έχει ένα ορισμένο όνομα και μια θέση. Όταν ο Ραββί Ακιμπά πέτυχε αυτό το επίπεδο ύπαρξης, έφτασε ενώπιον του Ονόματος του Θεού που είναι πιο κοντινό προς το φυσικό άνθρωπο: ΑΝΤΟΝΑΪ – ΚΥΡΙΟΣ. Στη θέση αυτή συναντιώνται ο Θείος και ο Ανθρώπινος Κόσμος.
Κατά το 5^ο στάδιο της ανόδου του, ο Ραββί Ακιμπά μπήκε στο Ουράνιο Δώμα που ονομάζεται Μόαν ή Κατοικία. Εδώ, μπροστά από τους Αρχαγγέλους Σαμαήλ, Μιχαήλ και Τσαντκιήλ που είναι οι φύλακες των Μπεριατικών Γκεβουρά-Τιφέρετ-Χέσεντ, έπρεπε να επιδείξει την Αγιότητά του. Στην τριάδα αυτή, που είναι ισοδύναμη της Ψυχικής Τριάδας, αλλά στον Κόσμο του Πνεύματος, οι Αρχάγγελοι της Αυστηρότητας, της Αλήθειας και της Αγάπης, επιβλέπουν την ενδιάμεση ζώνη της πνευματικής ηθικότητας που διαχωρίζει τον ανώτερο ουράνιο Κήπο – ο οποίος συγχρόνως ενσωματώνει την κατώτερη όψη του Κόσμου της Εκπόρευσης – από τον κατώτερο ουράνιο Κήπο, ο οποίος ταυτόχρονα περιλαμβάνει την ανώτερη όψη του Κόσμου του Σχηματισμού. Η ενδιάμεση αυτή τριάδα είναι το στάδιο της πνευματικής ολοκλήρωσης όπου ο Καμπαλιστής, εγκαταλείποντας τη Γιετσιρά, φτάνει σε μια κατάσταση ψυχολογικής πληρότητας ή αγιότητας. Σε μια τέτοια κατάσταση εκδηλώνεται η Μπεραχά του Θεού με τη μορφή ενός Θείου κεραυνού και αποκαλύπτει, όπως μας λένε, μια όψη των έργων της Πρόνοιας. Τέτοιες κοσμικές στιγμές έχουν περιγραφεί με πολλούς τρόπους. Μερικοί μιλούν για την Ουράνια Επίβλεψη της Δημιουργίας, άλλοι για τα Τέσσερα Μεγάλα Ιερά Ζώα, δηλαδή τον Ταύρο, το Λέοντα, τον Αετό και τον Άνθρωπο, που στηρίζουν το Θρόνο των Ουρανών. Άλλοι μιλούν για την κατοικία όπου οι εξαγνισμένες ψυχές που έφτασαν σ’ αυτό το επίπεδο του πνεύματος, δοξολογούν το Θεό και απορροφώνται μέσα στην υπέρτατη ευδαιμονία της Θείας του Αγάπης. Εδώ, όπως γράφουν άλλοι, διαμένουν οι ανυψωθέντες Πατριάρχες του Ισραήλ, και μια ολόκληρη ιεραρχία αγγέλων και αρχαγγέλων που βοηθούν στη λειτουργία και τη διατήρηση όλων των Κόσμων, κάτω από την Ουράνια Κρίση και Έλεος του Θεού.

Ο Έκτος Ουρανός, στο σχήμα αυτό, ορίζεται από τη μεγάλη Μπεριατική τριάδα Τιφέρετ-Μπινά-Χοχμά. Εδώ, μπροστά από το Ρουάχ Ακόντες, το Άγιο Πνεύμα, ο Ραββί Ακιμπά άκουσε να αντηχεί η Κεντουσά, η ουράνια καθαγίαση των αγγέλων. Η Παράδοση τον ονομάζει Μακόμ που σημαίνει Τόπος. Ονομάζεται ακόμη Ανάκτορο της Θέλησης, γιατί εδώ εκπληρώνεται η Θεία πρόθεση δια μέσου της Ντάατ της Μπεριά και προκαλεί τη Δημιουργία. Η Ντάατ αυτή είναι συγχρόνως η Γιεσόντ της Ατσιλούτ και έχει το Θείο Όνομα ΕΛ ΧΑΪ ΣΑΝΤΑΪ, ο Ζων, Παντοδύναμος Θεός. Έτσι, το Άγιο Πνεύμα της Μπεριατικής Ντάατ μεταδίδει τη Γνώση και τη Θέληση που απαιτούνται για τους Κόσμους που δημιουργούνται πιο κάτω. Η θέση αυτή είναι επίσης γνωστή σαν η θέση που εκδηλώνεται «το Φίλιμα του Θεού». Στο επίπεδο αυτό ανυψώνονται τα πιο ενσυνείδητα από τα πνεύματα, για να ολοκληρωθούν με τη Θέληση του Ρούαχ Ακόντες για να γίνουν ένα με το Πνεύμα. Για το λόγο αυτό η θέση αυτή μερικές φορές ονομάζεται «Τόπος Θανάτου», γιατί εδώ παύει πλέον να υπάρχει η συναίσθηση της ατομικότητας, αφού ο Καμπαλιστής έχει ξεπεράσει το εμπόδιο της σάρκας. Αυτό δεν σημαίνει αναγκαστικά και φυσικό θάνατο, γιατί στη θέση αυτή μεταξύ των δημιουργημένων και των Θείων Κόσμων, υπάρχει ακόμη δυνατότητα εκλογής, ή να συνεχίσει κανείς την πορεία προς τα εμπρός ή να επιστρέψει πίσω.

Ο Ραββί Ακιμπά συνέχισε την άνοδό του και άφησε κάτω τον Κόσμο του Άρματος. Μπήκε τελείως στο Δένδρο του Θρόνου, περνώντας ανάμεσα από τους δύο αρχαγγέλους της Μπινά και της Χοχμά, που είναι πνευματικά ενσωματωμένοι στα Μεγάλα Όντα Τσαφκιήλ και Ραζιήλ, και τέλος μπήκε στον Έβδομο Ουρανό, όπου καθώς μας λέει «στάθηκε όρθιος, κρατώντας της ισορροπία του με όλη του τη δύναμη» ενώ το φυσικό, το ψυχολογικό και το πνευματικό τους σώμα έτρεμαν από δέος μπροστά στο μεγαλύτερο απ’ όλα τα δημιουργημένα όντα, τον Αρχάγγελο Μετατρόν, που, όπως ο μεταμορφωμένος Ενώχ, ονομάζεται Αρχάγγελος της Παρουσίας του Θεού, στη Δημιουργία. Εδώ, κάτω ακριβώς από τη θέση του Θείου Ονόματος ΓΙΑΧΒΕ ΕΛΟΪΜ βρίσκεται η Ουράνια Τριάδα της Μπεριά, ονομαζόμενη Αραβότ του Έβδομου Ουρανού. Στον Ουρανό αυτό βρίσκεται η αδιάλυτη ακόμη πραγματικότητα της Δημιουργίας. Εδώ, βρίσκεται το όριο μεταξύ δυνατότητας και πραγματοποίησης καθώς το Θείο Επιθυμεί να δημιουργηθούν οι Κόσμοι κάτω. Αυτή είναι η θέση όπου το Πνεύμα του Θεού πετά «υπεράνω της Αβύσσου» καθώς λέει το πρώτο κεφάλαιο της Γένεσης. Μερικές φορές η θέση αυτή γίνεται αντιληπτή σαν σύννεφα, ή σαν μια πλατιά πεδιάδα, δύο από τις έννοιες της λέξης Αραβότ, ή σαν εκτεταμένη επιφάνεια μιας κοσμικής θάλασσας. Η Εβραϊκή λέξη για τον «Ουρανό» είναι «Σαμάιμ», που αποτελείται από δύο ρίζες-λέξεις, μια για τη φωτιά και μια για το νερό. Παραδοσιακά η ενεργητική στήλη του Δένδρου της Ατσιλούτ σχετίζεται με τη φωτιά και η παθητική του στήλη με το νερό, ενώ η μεσαία αποτελείται από τον αέρα με τη μορφή των ΡΟΥΑΧ ΕΛΟΪΜ, του Πνεύματος ή Ανέμου του Θεού. Και τα τρία μαζί συνδυάζονται, για να σχηματίσουν τον Έβδομο Ουρανό, ενώ το τέταρτο στοιχείο «γη» κάτω, συμπληρώνει το όλο σχήμα δια μέσου όλων των Κόσμων, καθώς η Δύναμη, η Μορφή και η Συνείδηση, ξεδιπλώνονται σε όλο και πιο πυκνή υλικότητα.

Η Αραβότ βρίσκεται ακριβώς κάτω από τον Κέτερ της Μπεριά, το Στέμμα του Δημιουργού. Από τη θέση αυτή του Δημιουργού αναδύονται όλα τα δημιουργήματα, κατέρχονται, ανέρχονται και αναδύονται εκ νέου. Είπαμε ότι η Πράξη της Δημιουργίας γίνεται με την εκφώνηση μιας λέξης. Η Λέξη αυτή είναι ο πρώτος απ’ όλους τους ήχους που ακούγονται στην Εκδηλωμένη Ύπαρξη. Είναι το ανώτατο Όνομα του Θεού: ΕΕΓΙΕ, ΕΙΜΑΙ. Το πρώτο αυτό από τα Θεία Ονόματα ξεκινά πέρα από τον Κέτερ της Μπεριά, στον Κόσμο της Ατσιλούτ, ο οποίος αποτελείται από τα εννέα Ονόματα του Θεού και τις ιδιότητές τους. Είναι γνωστά σε μας σαν 10 Σεφιρότ, Σάπφειροι, Σπινθηροβόλα Φώτα, Ενδύματα, Σκεύη και Δυνάμεις και εκπορεύονται αιώνια. Αν έπαυαν να υπάρχουν έστω και για μια στιγμή, όλοι οι Εκδηλωμένοι Κόσμοι θα εξαφανίζονταν. Η Παράδοση μας λέει ότι, κάθε δημιούργημα, τόσο κατά τη στιγμή της δημιουργίας του όσο και κατά τη στιγμή της επιστροφής του στο δημιουργό του, προφέρει το Θείο, το ανώτατο Όνομα του Θεού. Είναι η πνευματική πραγμάτωση του Ονόματος αυτού και της Θείας κατάστασης που το συνοδεύει. Αυτή τη Θεία κατάσταση αναζητούν οι Καμπαλιστές σε όλη τη διάρκεια της ενσαρκωμένης ζωής τους, εκτός αν επιθυμούν να προχωρήσουν πιο πέρα ακόμη και να μην επιστρέψουν ποτέ πια από την ολοκληρωτική ένωση με το Στέμμα των Στεμμάτων.

Οι Καμπαλιστές που έχουν ρίξει ένα φευγαλέο βλέμμα στον Αιώνιο Κόσμο της Εκπόρευσης που βρίσκεται πέρα από τη δημιουργία, μιλούν για τον Ένα που περπατά πάνω στον Ουρανό της Αραβότ. Άλλοι μιλούν για το ομοίωμα ενός Ανθρώπου που κάθεται στο Θρόνο του Ουρανού, και άλλοι για το ομοίωμα του Αδάμ σαν Δόξα Θεού. Είναι εκπληκτικό πως ο Ραββί Ακιμπά μπόρεσε να σταθεί όρθιος, διατηρώντας τον εαυτό του σε ισορροπία, ενώ έτρεμε από το δέος. Όταν επέστρεψε από την άνοδό του αυτή, ο Ακιμπά μπεν Γιοσέφ ήταν, καθώς λένε, ένας άνθρωπος με μεγάλη γνώση και Αγιότητα. Και ποιος δεν θα ‘θελε να αναζητήσει αυτά τα πολύτιμα μαργαριτάρια;

Ο καθένας μας ψάχνει για κάτι. Μερικοί προτιμούν την ασφάλεια, άλλοι την ηδονή ή τη δύναμη. Άλλοι αναζητούν τα όνειρα και άλλοι δεν ξέρουν τι θέλουν στην πραγματικότητα. Υπάρχουν όμως και εκείνοι που ξέρουν τι ζητούν, μα που δεν μπορούν να το βρουν στον φυσικό κόσμο. Γι’ αυτούς ακριβώς δημιουργήθηκαν κλειδιά, από κείνους που ήδη πέτυχαν να βρουν εκείνο που ζητούσαν. Τα ίχνη βρίσκονται παντού, αν και μόνο εκείνοι που έχουν μάτια για να βλέπουν και αυτιά για να ακούν, μπορούν να τα αντιληφθούν. Όταν γίνει κατανοητή η σπουδαιότητα των σημείων αυτών, η Πρόνοια ανοίγει μια πόρτα από το φυσικό προς το υπερφυσικό, και τότε φανερώνεται μια κλίμακα από το παροδικό προς το Αιώνιο. Εκείνος που τολμά να την ανέβει, μπαίνει στο δρόμο της Καμπαλά.

Z’EV-BEN-SHIMON HALEVI

Ο ΔΡΟΜΟΣ ΤΗΣ ΚΑΜΠΑΛΑ

ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ ΑΝΔΡΕΑΣ ΤΣΑΚΑΛΗΣ
ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΠΥΡΙΝΟΣ ΚΟΣΜΟΣ 1988