Ο Δάσκαλος Τούνγκ Κβο είπε στον Τσουάνγκ Τσου:
«Δείξε μου πού να βρω το Τάο».
Ο Τσουάνγκ Τσου απάντησε:
«Δεν υπάρχει πουθενά που να μην υπάρχει».
Ο πρώτος επέμενε:
«Δείξε μου τουλάχιστο κάποιο συγκεκριμένο σημείο
όπου υπάρχει το Τάο».
— «Είναι στο μυρμήγκι», είπε ο Τσουάνγκ.
— «Μήπως είναι σε κανένα κατώτερο ον;».
— «Είναι στα ζιζάνια».
— «Μήπως μπορείς να κατέβεις πιο κάτω στην κλίμακα
των πραγμάτων;».
— «Είναι σ’ αυτό το σπασμένο κεραμίδι».
— «Πού αλλού;».
— «Είναι σ’ αυτό εδώ το κουράδι».
Ο Τούνγκ Κβο, μετά από αυτό, δε βρήκε τίποτ’ άλλο να πει.
Αλλά ο Τσουάνγκ συνέχισε, λέγοντας:
«Κανένα από τα ερωτήματά σου δεν είναι εύστοχο.
Είναι σαν τα ερωτήματα των αγορονόμων που
εκτιμούν το πάχος των γουρουνιών
με το να τα τσιμπούν στα ισχνά τους σημεία.
»Γιατί ψάχνεις το Τάο μέσα από μια κάθοδο στην ‘κλίμακα
των πραγμάτων’ — σαν να υποθέτεις πως
τα πράγματα που λέμε ‘μικρά’
έχουν λιγότερο Τάο;
»Το Τάο είναι το ίδιο Μεγάλο σ’ όλα τα πράγματα.
Είναι Πλήρες σ’ όλα, είναι Παγκόσμιο σ’ όλα,
είναι Ολόκληρο σ’ όλα.
Αυτές οι τρεις υποστάσεις είναι ξεχωριστές,
αλλά η Πραγματικότητα είναι Μία.
»Έλα λοιπόν μαζί μου,
στο παλάτι του Πουθενά
όπου όλα τα πράγματα είναι Ένα.
Εκεί, τελικά, θα μπορέσουμε να μιλήσουμε
για ό,τι δεν έχει όριο και τέλος.
»Έλα μαζί μου στη χώρα του Μη-γίγνεσθαι:
Τι θα πούμε εκεί; — πως το Τάο
είναι απλότητα, ακινησία, αδιαφορία, αγνότητα,
αρμονία και άνεση;
»Μα— όλα αυτά τα ονόματα μ’ αφήνουν αδιάφορο,
γιατί (για μένα) οι μεταξύ τους διαφορές έχουν πια εξαφανιστεί.
»Εκεί, η θέλησή μου δεν επιδιώκει τίποτε.
Κι αφού δεν είναι πουθενά
—πώς να έχω επίγνωσή της;
Κι αν αυτή ξεκινήσει κι επιστρέψει
—δεν ξέρω πού ακούμπησε.
Κι αν αυτή περιπλανηθεί δώθε-κείθε
—δεν ξέρω πού θα καταλήξει.
Ο νους μου μένει ακαθόριστος
—μέσα στο μεγάλο Κενό.
»Εδώ, η ανώτατη γνώση είναι απεριόριστη.
Εκείνο που χαρίζει ‘αυτότητα’ στα πράγματα
δεν μπορεί να περιοριστεί από τα πράγματα.
»Το όριο του απεριόριστου
—ονομάζεται ‘πληρότητα’.
Το απεριόριστο του περιορισμένου
—ονομάζεται ‘κενότητα’.
Και τα δυο από το Τάο πηγάζουν, αλλά το Τάο
δεν είναι μήτε πληρότητα μήτε κενότητα.
»Το Τάο γεννάει και την ανανέωση και τη σήψη,
αλλά το ίδιο, δεν είναι
μήτε ανανέωση, μήτε σήψη.
»Από το Τάο γεννιέται το ‘είναι’ και το ‘μη-είναι’,
αλλά το ίδιο, δεν είναι
μήτε ‘είναι’, μήτε ‘μη-είναι’.
»Το Τάο συγκεντρώνει και καταστρέφει,
αλλά το ίδιο, δεν είναι
μήτε η Συγκέντρωση, μήτε το Κενό».
ΤΑΟΪΣΜΟΣ
Κείμενα από το ΤΣΟΥΑΝΓΚ ΤΣΟΥ του Τσουάνγκ Τσου
Μετάφραση Γιάννης Μανέττας
Κύκλος Μελέτης της Βεδάντα 1993
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου