Ο Ζαρατούστρα ρώτησε τον Αχούρα Μάζντα:
- Ω Δημιουργέ του υλικού κόσμου, ω Άγιε! Που δίνονται οι ανταμοιβές; Που γίνεται η ανταμοιβή; Που εκπληρώνεται η ανταμοιβή; Που πάνε οι άνθρωποι να πάρουν την ανταμοιβή, που, στη διάρκεια της ζωής τους στον υλικό κόσμο, έχουν κερδίσει για τις ψυχές τους;
Ο Αχούρα Μάζντα απάντησε:
- Όταν πεθάνει ο άνθρωπος, όταν τελειώσουν τα χρόνια του, οι δράστες του κακού, οι Νταέβα, του κόβουν την όραση. Την τρίτη νύχτα, όταν φαίνεται η αυγή και φωτίζει, όταν ο Μίθρα, ο θεός με τα ωραία όπλα, πλησιάζει τα ευτυχισμένα βουνά και ο ήλιος ανατέλλει…
»...τότε ο δαίμονας, που ονομάζεται Βιζαρέσα, ω Σπιτάμα Ζαρατούστρα, παίρνει σε δεσμά τις ψυχές των φαύλων λάτρεων των Νταέβα, που ζουν στην αμαρτία.
»Ο ήλιος μπαίνει στο δρόμο τον γινωμένο από το χρόνο και τον ανοιχτό και στους φαύλους και στους δίκαιους. Στην κορυφή της γέφυρας Τσίνβαντ, της ιερής γέφυρας της φτιαγμένης από τον Μάζντα, ζητάνε για το πνεύμα και την ψυχή τους την ανταμοιβή για τα καλά τους στον κόσμο, που τα άφησαν εδώ κάτω.
»Τότε έρχεται η ωραία, καλοφτιαγμένη, δυνατή και καλοκαμωμένη κόρη, με τους σκύλους στα πλευρά της, μια κόρη που μπορεί να διακρίνει, που έχει πολλά παιδιά, ευτυχισμένα και με μεγάλη αντίληψη.
»Κάνει την ψυχή του δίκαιου ν’ ανεβεί ψηλά, στην άκρη της γέφυρας. Πάνω απ’ τη γέφυρα Τσίνβαντ την τοποθετεί στην παρουσία των ίδιων των ουράνιων θεών.
»Σηκώνεται ο Βόχου-μάνο απ’ τη χρυσή του έδρα. Ο Βόχου-μάνο φωνάζει: “Πως ήρθες σε μας, Άγιε, από αυτό τον κόσμο της φθοράς σε αυτό τον άφθαρτο κόσμο;”
»Χαρούμενες περνούν οι ψυχές των δίκαιων στην έδρα του Αχούρα Μάζντα, στη χρυσή έδρα των Αμέσα Σπέντα, στον Οίκο των Τραγουδιών, την κατοικία όλων των άλλων άγιων όντων.
»Όσο για το θεϊκό άνθρωπο που έχει καθαρθεί, οι φαύλοι δράστες των κακών Νταέβα τρέμουν με το άρωμα της ψυχής του μετά το θάνατο, όπως ένα πρόβατο που πάνω του ορμάει ο λύκος.
»Οι ψυχές των δίκαιων συγκεντρώνονται εκεί. Μαζί τους είναι ένας αγγελιοφόρος του Μάζντα.
ΑΒΕΣΤΑ
Το Ιερό Βιβλίο του Ζωροαστρισμού
Μετάφραση από τα αγγλικά Σωκράτης Λ. Σκαρτσής
Εκδόσεις Καστανιώτη 1992
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου