Να γυρίσεις πίσω ύστερα από είκοσι χρόνια
να βρεις στην άμμο χνάρια απ’ τα γυμνά σου πόδια
κι ο σκύλος σου ν’ αρχίζει ν’ αλυχτά
από αγριάδα. Όχι από χαρά.
να βρεις στην άμμο χνάρια απ’ τα γυμνά σου πόδια
κι ο σκύλος σου ν’ αρχίζει ν’ αλυχτά
από αγριάδα. Όχι από χαρά.
Βγάλε τα ιδρωμένα σου κουρέλια, είναι μια κάποια λύση.
Η δούλα σου νεκρή, την ουλή σου δεν θ’ αναγνωρίσει
και την πιστή συμβία πού ‘λεγαν ότι σε προσμένει
δεν θα τη βρεις. Σε όλους πια είναι δοσμένη.
Μεγάλωσε και ο μικρός σου γιος και ψάχνει το ταξίδι,
σε κοιτάζει λες και είσαι σκουπίδι
Η γλώσσα που τριγύρω σου μιλάνε
σαν ξένη μοιάζει που κάποιοι την πουλάνε.
Μην είναι άλλο το νησί, και το λιμάνι άλλο;
Ή μήπως είν’ το μάτι του που όλα τ’ αηδιάζει.
Ένα κομμάτι γης που ορίζεις, μικρό όχι μεγάλο,
το κύμα θα το βρέχει κάθε που βραδιάζει.
Απόδοση Σοφία Σαμιανίδου & Μιχάλης Πιερής
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου