.

Όποιος φοβάται τον θάνατο είναι ήδη νεκρός.
Όποιος θέλει για μια στιγμή η ζωή του να ανήκει μόνο σ' αυτόν, που θέλει για μια στιγμή να είναι πεπεισμένος για όσα κάνει, πρέπει να αδράξει το παρόν.
Πρέπει να αντιμετωπίζει τα πάντα στο παρόν ως τελικά, σαν να ήταν βέβαιο ότι θα ακολουθήσει αμέσως ο θάνατος.
Και πρέπει μετά στο σκοτάδι να δημιουργήσει ζωή. Ζωή μέσα από τον εαυτό του.
Carlo Michelstaedter, La Persuasione e la Rettorica

Κυριακή 14 Δεκεμβρίου 2025

[ΗΜΟΥΝΑ ΖΩΝΤΑΝΟΣ] – Antonin Artaud

 


Ήμουνα ζωντανός

κι ήμουν εδώ από π ά ν τ α

Έτρωγα;


Όχι

μα όταν πείναγα έφευγα προς τα πίσω με το κορμί μου

και δεν τρωγόμουν ο ίδιος

μα όλα τούτα διαλυθήκανε

εγίνηκε μια εγχείρηση παράξενη

δεν ήμουν άρρωστος

θα ξανακαταχτούσα την υγειά μου

πάντα με το αποτράβηγμα στα πίσω του κορμιού

το κορμί μου με πρόδωσε

ακόμη δε με γνώριζε καλά

να φας θα πει να φέρεις μπρος

εκείνο που έπρεπε να μείνει πίσω


Κοιμόμουν;


όχι, δεν κοιμόμουν

χρειάζεται να' σαι αγνός για να μάθεις να μη τρως

Ανοίγοντας το στόμα σου

μέσα σου μπαίνουνε μιάσματα

Λοιπόν, όχι στόμα!

Όχι στόμα

όχι γλώσσα

όχι δόντια

όχι λαρύγγι

όχι οισοφάγος

όχι στομάχι

όχι κοιλιά

όχι πρωκτός

Θα ξαναχτίσω τον άνθρωπο που είμαι.


μτφρ. Τάκης Σινόπουλος


Ανθολογία Γαλλικής Ποίησης

Από τον Μπωντλαίρ ως τις μέρες μας

Χριστόφορος Λιοντάκης (επιμ.)

Εκδόσεις Καστανιώτη2000




Δεν υπάρχουν σχόλια: