ΟΙ ΚΑΡΤΕΣ ΤΩΝ ΤΑΡΩ ΣΑΝ ΖΩΝΤΑΝΕΣ ΥΠΑΡΞΕΙΣ – ALEISTER CROWLEY

Η Βικτωριανή επιστήμη, γεμάτη έξαψη από τη νίκη της επάνω στη Μεταφυσική, δήλωνε δικαιολογημένα ότι αυτό που βρίσκεται «Πέρα από τα Όρια» δεν μπορεί να μετρηθεί. Από τεχνικής άποψης κάτι τέτοιο αποτελούσε στρατηγική επίθεση κατά των αντιπάλων της αλλά ουσιαστικά την οδήγησε σε αυτοπεριορισμό γιατί έμεινε ανοιχτή στις θανατηφόρες επιθέσεις της Φιλοσοφίας. Τότε όμως οι ίδιοι της οι στρατηγοί, ιδιαίτερα οι φυσικομαθηματικοί, πρόδωσαν το δογματισμό της. Η ουσία της σημερινής Επιστήμης είναι πολύ πιο μυστηριώδης ακόμη και από τις πλέον ομιχλώδεις θεωρίες του Λάιμπνιτζ (Leibnitz), του Σπινόζα (Spinoza) ή του Χέγκελ (Hegel). Ο σύγχρονος καθορισμός της Ύλης μας υπενθυμίζει αναπόφευκτα τον καθορισμό του Πνεύματος από μυστικιστές όπως οι Ράισμπρεκ (Ruysbroek), ο Μπέμε (Boehme) και ο Μολινός (Molinos).

Η ιδέα που έχουν οι σύγχρονοι μαθηματικοί για το Σύμπαν μας υπενθυμίζει με ασυνήθιστο τρόπο τα παραληρήματα του Ουίλιαμ Μπλέικ (William Blake).

Και οι μυστικιστές βέβαια με τη σειρά τους ήταν εντελώς λαθεμένοι λόγω της άποψής τους πως τα μυστήρια αποτελούσαν κάτι το πολύ ιερό για να μπορέσεις να τα αναλύσεις. Όφειλαν να υιοθετήσουν την ιδέα της Μέτρησης, δηλαδή αυτό που έκαναν οι μάγοι και οι Καββαλιστές. Η δυσκολία τους έγκειτο στο γεγονός ότι οι μονάδες μέτρησής τους ήταν κάπως ελαστικές και επιπλέον έτειναν να αποκτήσουν ακαδημαϊκή μορφή. Οι προσδιορισμοί τους ήταν κυκλικοί αν και το ίδιο φευγαλαίοι όπως αυτοί των σύγχρονων φυσικών. Οι μέθοδοί τους ήταν εμπειρικές, παρόλο που προσπάθησαν να τις κάνουν ακριβείς, εξαιτίας της απουσίας ενός μηχανισμού ακριβούς μέτρησης μια και δεν είχε σχηματιστεί ακόμη κάποια επιστημονική θεωρία.

Παρόλα αυτά η επιτυχία τους υπήρξε μεγάλη. Το καθετί εξαρτάτο από την προσωπική ικανότητα. Αν είμαστε άρρωστοι θα εμπιστευόμαστε περισσότερο το γεννημένο γιατρό παρά τους ειδικούς των εργαστηρίων του.

Μια από τις κυριότερες διαφορές μεταξύ των αρχαίων και των σύγχρονων Χημικών είναι η ιδέα των Αλχημιστών ότι η ουσία, η ύλη στη φυσική της κατάσταση, είναι κάτι ζωντανό. Οι σύγχρονοι επιστήμονες επιμένουν σε ό,τι μπορεί να μετρηθεί. Μπορούμε να πάμε σε ένα μουσείο και να δούμε ολόκληρες σειρές από κρυστάλλινους σωλήνες και φιάλες, οι οποίες περιέχουν τις χημικές ουσίες που συνθέτουν το ανθρώπινο σώμα. Όμως μια τέτοια συλλογή απέχει πολύ από το να είναι άνθρωπος. Και ακόμη περισσότερο δεν μπορεί να εξηγήσει την ποιοτική διαφορά μεταξύ των ανθρώπων – τη διαφορά μεταξύ του Λόρδου Τόμνοντι και του Μπιλ Σάικς.

Τα αναφέρω όλα αυτά εδώ για να υπερασπιστώ το σύστημα εκείνων που δημιούργησαν και εκείνων που χρησιμοποιούν τα Ταρώ, για τις μεθόδους που συμφωνούν με τη Φύση και για τον τρόπο που πειραματίζονται, δίχως την άσκοπη προσήλωση στην επιθυμία να δουν τα πράγματα να γίνονται γρήγορα. Θα άφηναν ένα μίγμα στις ηλιακές ή σεληνιακές ακτίνες για ολόκληρες εβδομάδες ή μήνες, με τη σκέψη πως θα κατέστρεφαν τα πάντα αν έβραζαν το μίγμα σε δυνατή φωτιά. Οι λειτουργίες της Φύσης είναι αργές και ήπιες. Ας τις μιμηθούμε λοιπόν!

Θα μπορούσαν να υπάρξουν γόνιμα εδάφη για παρόμοιες απόψεις. Η εμπειρία οδηγεί σε αυτό το συμπέρασμα.

Όλα όσα είπαμε αποτελούν Εισαγωγή σε ένα θέμα εντελώς απαραίτητο για την κατανόηση των Ταρώ. Κάθε κάρτα αποτελεί μια ζώσα ύπαρξη και οι σχέσεις που έχει με τους γείτονές της είναι τέτοιες που θα μπορούσαμε να τις αποκαλέσουμε διπλωματικές. Επαφίεται στον σπουδαστή να χτίσει αυτούς τους ζωντανούς λίθους στο ζωντανό του Ναό.

ALEISTER CROWLEY

ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΤΟΥ ΘΩΘ

ΑΙΓΥΠΤΙΑΚΑ ΤΑΡΩ

ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΚΟΝΤΟΣ

ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΙΑΜΒΛΙΧΟΣ 1992