Αυτή η μέρα
πέρασε χωρίς καμιάν απόχρωση
Τόσο
διαφορετική από τις άλλες μέρες
(Ίσως η
απαρχή ομοίων ημερών)
Έσβησεν
έτσι ανάλαφρα όπως ήρθε
Χωρίς να
παιχνιδίσει ο ήλιος στα κλαδιά
Τράβηξε
τις κουρτίνες της με διάκρισην η νύχτα.
Μια μέρα
τόσο διάφορη απ' τις άλλες
Χωρίς τα
σύμβολα του «πλην» και του «συν»
π'
αυλακώνουν τη σκέψη
Χωρίς να
βαραίνει καν τη ζυγαριά της μνήμης
Πες σα μια
σαπουνόφουσκα που τρυπήσαμε με
την
καρφίτσα
Σαν τον
καπνό τσιγάρου χωρίς άρωμα.
Έτσι έπεσε
ένα φύλλο από το καλαντάρι
Δίχως τον
παραμικρότερο ήχο
(Χάθηκε και
δεν ψάξαμε να το βρούμε)
Έμεινε το
συρτάρι μας όπως τ' αφήσαμε.
Ίσως – λες
– πως δεν ήτανε καν μια μέρα
Μόνο που
σήμερα φωνάζουν αρνητικά οι αριθμοί
Το ρολόι
γυρισμένο ένα ακόμα εικοσιτετράωρο
– Λες –
πως περάσαμε ασυνείδητα τα μεσάνυχτα
´Εναν
ολόισιο ασφαλτοστρωμένο δρόμο.
Μανόλης
Αναγνωστάκης
ΤΑ
ΠΟΙΗΜΑΤΑ 1941-1971
ΕΚΔΟΣΕΙΣ
ΝΕΦΕΛΗ 2000
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου