Οι εκδοχές της προέλευσης του ονόματος του Ηλιογάβαλου – Antonin Artaud

…Και μέσα στις τελετουργίες υπάρχει το όνομά του:

ΕΛ – ΓΚΑΜΠΑΛ.

Κι όλη η αναρίθμητη σειρά γραπτών εκδοχών του ονόματός του, που αντιστοιχούν σε κλιμακωτές προφορές, πίδακες σε σχήμα βεντάλιας, σε φιγούρες μαύρες, άσπρες, κίτρινες, κόκκινες του Ύψιστου Προσώπου του Θεού.

Κι αυτές οι φιγούρες ανταποκρίνονται πάλι σε χρώματα και σε είδη άστρων ταχτοποιημένων σε ομάδες στο Ζωδιακό κύκλο του Ραμ.

Και στις τέσσερις μεγάλες ανθρώπινες φυλές ανταποκρίνονται σαν οργανική ηχώ, οι διαιρέσεις του Ζωδιακού κύκλου του Ραμ, εμπνευσμένου απ’ το Θεό(1).

Κι όλες αυτές οι αποκλίνουσες καταστάσεις, όλες αυτές οι λανθάνουσες μορφές, όλα αυτά τα ονόματα, ξεπηδούν με τη σειρά τους σαν καταρράχτες από το συσπασμένο όνομα του

ΕΛΙΟΓΚΑΜΠΑΛΟΥΣ

ΕΛΑΓΚΑΜΠΑΛΟΥΣ

ΕΛ – ΓΚΑΜΠΑΛ.

Τριάντα λαοί περπάτησαν, ονειρεύτηκαν, γύρω απ’ τον πλούτο αυτού του ονόματος που όταν το προσφέρεις, γεννιόνται – σαν ένα αιθέριο τριαντάφυλλο – με κάθε έννοια, οι εικόνες τριάντα δυνάμεων.

Ο Γκάνυς, ο παιδαγωγός του, που κινείται στη σκιά των πετραδιών, και των σμάλτων, του έχει μάθει το νόημα της ιεροτελεστίας, τη διαβρωτική δύναμη των ονομάτων.

Τα ονόματα δεν λέγονται απ’ το πάνω μέρος του κεφαλιού, σχηματίζονται μες στους πνεύμονες και μετά ανεβαίνουν στο κεφάλι. Όμως η εντολή που έρχεται απ’ τον εγκέφαλο δεν είναι όνομα, παρά μόνο μέσα στους πνευμονες.

Και σχηματίζεται με το

ΓΚΑΜΠΑΛ

που είναι κάτι εύπλαστο και ευσχημάτιστο. Λέξη που παίρνει σχήμα και δίνει σχήμα.

Και μέσα στο

ΕΛ – ΓΚΑΜΠΑΛ

Υπάρχει το

ΓΚΑΜΠΑΛ

που σχηματίζει το όνομα.

Όμως μέσα στο

ΓΚΑΜΠΑΛ

υπάρχει το

ΓΚΙΜΠΙΛ (σε παλιά ακκαδική διάλεκτο)

Γκιμπίλ, το πυρ που καταστρέφει και παραμορφώνει, αλλά που ετοιμάζει την αναγέννηση του κόκκινου Φοίνικα, απότοκου της πυράς και που είναι το έμβλημα της γυναίκας, της γυναίκας για τα πυροκόκκινα έμμηνά της.

Και μέσα στο

ΕΛ – ΓΚΑΜΠΑΛΟΥΣ

υπάρχει το

ΕΛ

που πάει να πει Θεός και που γράφεται με ή χωρίς δασεία΄ αλλά όταν γίνεται ένα με το Γκαμπάλ δίνει το

ΕΛΑ – ΓΚΑΜΠΑΛ

Και η γη του Ελάμ, κοντά στη Βακτριανή, είναι η γη του θεού.

Όμως μέσα στο

ΓΚΑΜΠΑΛ

υπάρχει και το

ΜΠΑΑΛ

ή

ΜΠΕΛ

ή

ΜΠΕΛ – ΓΚΙ

Θεός Χαλδαιικός, θεός του πυρός, που αν προφερθεί γραφτεί και συλλαβιστεί ανάποδα, γίνεται

ΓΚΙΜΠΙΛ

(Κιμπίλ), η φωτιά, σε αρχαία αραμαϊκή διάλεκτο.

Κι ακόμα το

ΓΚΑΜΠΑΛ

που σημαίνει Βουνό, σε διάλεκτο αραμαϊκοχαλδαϊκή.

Υπάρχει όμως κυρίως το,

ΜΠΕΛ,

ύψιστος θεός, θεός αναγωγικός, δια του οποίου όλα επιστρέφουν στην αρχή, θεός ενοποιητικός, περιοριστικός.

Ο Ηλιογάβαλος συγκεντρώνει μέσα του τη δύναμη όλων αυτών των ονομάτων, όπου βλέπουμε ότι ένα μόνο πράγμα, αυτό που πριν απ’ όλα μας έρχεται στο νου, ο ήλιος, δεν παρεμβαίνει πια.

Οι Έλληνες είναι κείνοι που εισήγαγαν τον Ήλιο στ’ όνομα του Ηλιογάβαλου και το μπέρδεψαν με το

ΕΛ,

το όνομα του ύψιστου θεού, θεού των κορυφών. Γιατί αν ο Ήλιος παρεμβαίνει στο όνομά του, αυτό γίνεται κατά μίμηση ενός τόπου ανυψωμένου που τον ταυτίζουν με έναν κώνο, ένα πράγμα αιχμηρό, γιατί κατά κανόνα, κάθε βουνό μπορεί να παρασταθεί με κώνο ή με μια αιχμή και γιατί ο ήλιος με το φως του, βρίσκεται στην κορυφή του δημιουργημένου κόσμου.

Ο πάνω κόσμος κι ο κάτω κόσμος ενώνονται στο άστρο με τις έξι πλευρές, μαγική σφραγίδα του Σολομώντα, και καταλήγουν ανά δύο σε αιχμή, και το ορατό και το αόρατο, και το δημιουργημένο και το αδημιούργητο.

Αυτός ο θεός που μορφοποιεί και παραμορφώνει, που έχει μέσα του όλα τα ονόματα των θεών, όλες τις μορφές που έχουν πάρει.

Απ’ τον καιρό του

ΚΡΟΝΟΥ ΙΣΒΑΡΑ

του ήλιου, πύρινης αρχής, αρσενικής αρχής

μέχρι την

ΡΕΑ ΠΡΑΚΡΙΤΙ

τη σελήνη, υγρή και θηλυκή αρχή,

που βρίσκονται στους δύο αντίθετους πόλους της τυπικής εκδήλωσης: αρσενικό και θηλυκό.

Το ότι ο Κρόνος είναι ήλιος όπως και ο Απόλλων είναι ήλιος, είναι πια κάτι που δεν μπορεί να μας εκπλήξει, όταν ξέρουμε ότι ο θεός, κατεβαίνοντας, ποικίλλει τις μορφές του και τις δυνάμεις του με τις μορφές της δράσης του. Και ξέρουμε πως ο

ΡΑ

ο ήλιος για τους Αιγύπτιους, είναι σκυλόμορφος, αλλά πως είναι και μοσχάρι ή άνθρωπος και πως το μοσχάρι προηγείται του ανθρώπου – ανάλογα με τη χρήση που του κάνουν.

Αυτός όμως ο

ΡΑ

γίνεται

ΜΠΕΛ ΣΑΜΑΣ

στη Χαλδαία.

Και είναι ο κριτής που επικυρώνει τα έθιμα των Χαλδαίων.

Και ο

ΑΠΟΛΛΩΝ

ενεργός δύναμη, του ήλιου, χωρίς να χάνει το όνομά του, υποκαθίσταται από μια σκιά, από ένα είδος παρατσούκλι, που του κολλάει για πάντα.

Έτσι έφτασαν να τον λένε

ΑΠΟΛΛΩΝΑ ΛΟΞΙΑ

ΑΠΟΛΛΩΝΑ ΛΙΒΥΣΤΙΝΟ

ΑΠΟΛΛΩΝΑ ΔΗΛΙΟ

ΑΠΟΛΛΩΝΑ ΦΟΙΒΟ

ΑΠΟΛΛΩΝΑ ΦΑΝΗ, και Απόλλων Φάνης, είναι ο αντί-Απόλλων, ο δύο φορές ή ο διπλή-σπορά.

ΑΠΟΛΛΩΝΑ ΛΥΣΙΑ

ΑΠΟΛΛΩΝΑ ΛΥΚΟΦΑ και Απόλλων Λυκοφάς είναι ο Απόλλων Λύκος που καταβροχθίζει τα πάντα, ακόμη και τα ερέβη.

Και ο Απόλλων που, σχηματιζόμενος από ουσία, κινείται στην τροχιά της ουσίας, λέγεται και

ΑΠΟΛΛΩΝ ΑΡΓΥΡΟΤΟΝΟΣ

Και μερικές φορές ο Απόλλων ονομάζεται

ΑΠΟΛΛΩΝ ΣΜΥΝΘΕΥΣ, και σημαίνει την υπερβολή, την ακρότητα, το σημείο κορεσμού, το ώριμο απόστημα.

Τέλος υπάρχει ο

ΠΥΘΙΟΣ ΑΠΟΛΛΩΝ, που αρσενικός αυτός αγνοεί τη θηλυκή Πυθία. Και δεν έχει καμιά σχέση με τους χρησμούς. Εδώ πρόκειται για τον Απόλλωνα που πνίγει,

Τα υγρά του Χάους ρίχνουν ομίχλες που τυλίγονται σα φίδια γύρω απ’ τη γη, σχηματίζοντας τη μορφή δράκοντα.

Κι ο Απόλλων, η διάπυρη αρχή, πετάγεται μ’ έναν πήδο, φτάνει τις ουράνιες σφαίρες κι από κει με τα βέλη του τρυπάει τους δαχτύλιους του Πύθωνα.

Ο Ηλιογάβαλος αντλεί απ’ αυτές τις υψηλές ιδέες, απ’ αυτά τα ονόματα που του ανήκουν, τη συνείδηση και την υπεροψία ενός βασιλιά΄ όμως ο παιδικός οργανισμός του αντλεί απ’ αυτά μια σύγχυση και μια αγωνία που δε θα σταματήσουν ποτέ.

_____________________

1. Ο ΖΩΔΙΑΚΟΣ ΚΥΚΛΟΣ ΤΟΥ ΡΑΜ

Οι δώδεκα υποδιαιρέσεις του Ζωδιακού Κύκλου του Ραμ, ανταποκρίνονται στον αριθμό 12, που είναι ο αριθμός της φύσης στην παράδοση των πυθαγορείων. Όμως είναι περίεργο να διαπιστώνει κανείς ότι το 12 είναι ο αριθμός της αντιπαράθεσεις των δύο αρχών: Θεός, Φύση΄ Πνεύμα, Ύλη΄ Άντρας, Γυναίκα – θεωρημένες όμως σε κατάσταση αδράνειας, και τη στιγμή που ακόμη δεν έχουν λειτουργήσει κι όπου βρίσκονται ακόμη το 1 και το 2.

Όμως το 12, με τη σειρά του, εξάγεται απ’ τον πολλαπλασιασμό του 3 και του 4: του 3 μέσα στην αρχή, επί 4 μέσα στο αισθητό. Κι έτσι μπορούμε να πούμε πως οι 4 μεγάλες ανθρώπινες φυλές ανταποκρίνονται σαν οργανική ηχώ στις υποδιαιρέσεις του Ζωδιακού Κύκλου του Ραμ, που ο Θεός τις θέλησε.

Antonin Artaud

Ο ΗΛΙΟΓΑΒΑΛΟΣ

ή ο εστεμμένος αναρχικός

Μετάφραση: Τούλια Τόλια

Εκδόσεις ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ 198?