.

Όποιος φοβάται τον θάνατο είναι ήδη νεκρός.
Όποιος θέλει για μια στιγμή η ζωή του να ανήκει μόνο σ' αυτόν, που θέλει για μια στιγμή να είναι πεπεισμένος για όσα κάνει, πρέπει να αδράξει το παρόν.
Πρέπει να αντιμετωπίζει τα πάντα στο παρόν ως τελικά, σαν να ήταν βέβαιο ότι θα ακολουθήσει αμέσως ο θάνατος.
Και πρέπει μετά στο σκοτάδι να δημιουργήσει ζωή. Ζωή μέσα από τον εαυτό του.
Carlo Michelstaedter, La Persuasione e la Rettorica

Κυριακή 26 Απριλίου 2020

Πέρα από το τείχος του ύπνου [απόσπασμα] – H. P. Lovecraft


Έχω συχνά αναρωτηθεί κατά πόσο η πλειονότητα της ανθρωπότητας κοντοστέκεται ποτέ για να στοχαστεί σχετικά με τη σποραδικά τιτάνια σημασία των ονείρων, και για τον απροσδιόριστο κόσμο στον οποίο ανήκουν.
Αν και κατά το μεγαλύτερο ποσοστό τους τα νυκτερινά μας οράματα δεν είναι ίσως τίποτε παραπάνω από αμυδρές και φαντασιώδεις ανακλάσεις των εμπειριών της ξυπνητής μας ζωής, παραμένει ωστόσο – παρά τον Φρόυντ και τους παιδαριώδεις συμβολισμούς του – ένα συγκεκριμένο ποσοστό ο υπερκόσμιος κι αιθέριος χαρακτήρας των οποίων δεν επιτρέπει καμία συνηθισμένη ερμηνεία. Η απροσδιόριστα συναρπαστική και ανησυχητική επιρροή των ονείρων αυτών υποδηλώνει ότι πιθανώς να πρόκειται για κάποιες φευγαλέες ματιές μας προς μια σφαίρα νοητικής υπόστασης που δεν είναι λιγότερο σημαντική από την υλική ζωή μας, και που ωστόσο χωρίζεται από τη ζωή από ένα σχεδόν αδιαπέραστο φράγμα.
Με βάση την πείρα μου, δεν μπορώ να αμφιβάλλω ότι ο άνθρωπος, όταν χάνει τη γήινη συνείδησή του, όντως περιπλανιέται σε κάποιο άλλο, ασώματο είδος ζωής πολύ διαφορετικής φύσης από τη ζωή που ξέρουμε, και από την οποία μονάχα οι πιο αχνές και δυσδιάκριτες αναμνήσεις παραμένουν όταν ξυπνάμε. Από αυτές τις θολές και αποσπασματικές αναμνήσεις μπορούμε να συνάγουμε πολλά, κι ωστόσο ν’ αποδείξουμε λίγα. Μπορούμε να μαντέψουμε ότι στα όνειρα, η ζωή, η ύλη και η ζωτικότητα, όπως η γη γνωρίζει αυτά τα πράγματα, δεν είναι απαραιτήτως σταθερά. Κι ότι ο χώρος και ο χρόνος δεν υπάρχουν με την έννοια που τα αντιλαμβάνεται ο ξυπνητός μας εαυτός. Έρχονται στιγμές που πιστεύω ότι αυτή η λιγότερο υλική ζωή μας είναι η περισσότερο αληθινή ζωή, και ότι η μάταιη παρουσία μας σε τούτη τη χωμάτινη σφαίρα δεν είναι παρά μόνον ένα δευτερεύον ή απλώς εικονικό φαινόμενο...


H. P. Lovecraft
Οι Εκπληκτικοί Κόσμοι του H.P. Lovecraft – 7
Η Αναζήτηση του Ίρανον και άλλες ιστορίες
Μετάφραση Γιώργος Μπαλάνος
Εκδόσεις Locus 7 2003

Δεν υπάρχουν σχόλια: