Έχω μέσα μου κάτι σαν καταχνιά
που με πνίγει, αλλά δεν είναι τίποτα.
Νοσταλγία του τίποτα
ακαθόριστη επιθυμία.
που με πνίγει, αλλά δεν είναι τίποτα.
Νοσταλγία του τίποτα
ακαθόριστη επιθυμία.
Τυλιγμένος σαν σε ομίχλη
είμαι απ’ το ίδιο υλικό και βλέπω
το μακρινό, λαμπρό αστέρι
από την καύτρα του τσιγάρου πάνω.
Κάπνισα τη ζωή μου. Αβέβαιο
ό,τι είδα ή διάβασα. Όλος
ο κόσμος ένα μεγάλο ανοιχτό βιβλίο είναι
που με χλευάζει σε μιαν άγνωστη γλώσσα.
16-7-1934
Fernando Pessoa
Ποιήματα
Μετάφραση Γιάννης Σουλιωτης
Εκδόσεις Printa 2007
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου