Δεν θέλουμε να τηρούμε απέναντι στον θάνατο τη μοιρολατρική στάση του Μωαμεθανού, όσο κι αν θαυμάζουμε το θάρρος του, αλλά ούτε και τη στάση της πανικόβλητης προσκόλλησης στη ζωή πολλών αποκαλουμένων Χριστιανών. Όποιος ξέρει λίγα πράγματα από αστρολογία, γνωρίζει ότι μπορεί να προβλέψει με αρκετή ακρίβεια το χρόνο που είναι πιθανό να έρθει ο θάνατος. Όποιος, όμως, έχει εξασκήσει και πραχτικά αυτή την τέχνη, γνωρίζει επίσης ότι η πιθανότητα δεν είναι βεβαιότητα. Υπεισέρχονται πολλοί παράγοντες στο ωροσκόπιο και πρέπει να ληφθούν πολλά υπόψη στην πρόγνωση. Στο κάτω-κάτω, το συμπέρασμα δεν βγαίνει από μια αριθμητική πρόσθεση που δεν μπορεί παρά να έχει ένα και μοναδικό άθροισμα. Η γνώμη του αστρολόγου σχετικά με το τελικό αποτέλεσμα πηγάζει από το συσχετισμό ενός απροσδιόριστου αριθμού αντίρροπων παραγόντων. Η αστρολογία είναι περισσότερο τέχνη παρά επιστήμη και ο προσωπικός παράγοντας (τόσο του αστρολόγου όσο και του ενδιαφερόμενου) παίζει πολύ σημαντικό ρόλο.
Κανένας, πάντως δεν μπορεί να αρνηθεί ότι σε κάθε ωροσκόπιο υπάρχουν «παλίρροιες θανάτου», παλίρροιες στις οποίες η ψυχή μπορεί εύκολα να ξεγλιστρήσει από το λιμάνι της φυσικής ζωής προς το Μεγάλο Υπερπέραν. Τότε χαλαρώνουν οι δεσμοί της με το φυσικό σώμα και αν σημειωθεί κάποια ξαφνική ένταση μπορεί να σπάσουν. Από την άλλη πλευρά, μπορεί να παρεμβληθεί κάποια επανορθωτική και αντισταθμιστική δύναμη. Η πίστη ή η δύναμη της θέλησης του ίδιου του ατόμου, ή κάποιου στενού του φίλου ή συγγενή, μπορεί να είναι αρκετή για να συγκρατήσει την ψυχή μέσα στο σώμα μέρχρι να περάσει η παλίρροια και να ισχυροποιηθεί πάλι αυτόματα ο δεσμός της ζωής. Σε μια τέτοια περίπτωση μπορούμε να πούμε κυριολεκτικά ότι δίνεται παράταση ζωής και δεν υπάρχει πιθανότητα θανάτου μέχρις ότου οι πλανήτες βρεθούν πάλι σε κάποια μοιραία θέση. Μαθαίνουμε πολλά πράγματα με την πρόοδο* του ωροσκοπίου και βλέπουμε ποιες θέσεις είχαν οι πλανήτες σε περιόδους κρίσης. Έτσι ανακαλύπτουμε ότι στη ζωή του ατόμου υπήρξαν περισσότερες φορές από μία που ο Άγγελος του θανάτου πλησίασε πολύ κοντά, αλλά τελικά προσπέρασε. Αυτό που είχε συμβεί κάποτε μπορεί να συμβεί ξανά, και το να συμπεραίνουμε με βεβαιότητα την ημερομηνία του θανάτου είναι εξίσου ανόητο με το να μετράμε κοτόπουλα προτού αυτά καν εκκολαφθούν.
Ένα πράγμα είναι σίγουρο: αν η ζωή ταλαντεύεται στη ζυγαριά, το άτομο που έχει πληροφορηθεί από αστρολόγο την πρόβλεψη του θανάτου του, θα επηρεαστεί πολύ και η «προφητεία» θα φέρει τόσο ισχυρή απογοήτευση, ώστε η ζυγαριά μπορεί τελικά να γείρει σε βάρος της ζωής. Κατά τη γνώμη μου, όσο ξεξάθαρα κι αν διαφαίνεται ο θάνατος σε κάποιο ωροσκόπιο, κανένας αστρολόγος δεν πρέπει να αρκείται σε μια προειδοποίηση ότι η τάδε περίοδος πρόκειται να είναι κρίσιμη για την υγεία του ενδιαφερομένου. Έτσι το άτομο προσέχει, χωρίς να υπόκειται σε παραλυτική αυθυποβολή.
Μπορούμε να υποθέσουμε, λοιπόν, ότι υπάρχουν περίοδοι κατά τις οποίες η ψυχή έχει την προδιάθεση να φύγει, αλλά η προδιάθεση δεν είναι αναπόφευκτο να εκδηλωθεί στην πράξη. Αυτές οι περίοδοι θα είναι οπωσδήποτε στιγμές αγωνίας, αλλά δεν χρειάζεται να υιοθετούμε κάποια μοιρολατρική στάση και να ξαπλώνουμε περιμένοντας να πεθάνουμε μόνο και μόνο επειδή οι πλανήτες βρίσκονται σε εχθρικη θέση. Ο Άρης ίσως να έχει κάτι να πει στον Κρόνο και να το πει αποτελεσματικά.
Όταν ο θάνατος έρχεται πριν από την ηλικία των εβδομήντα, είναι ατυχία, δεδομένου ότι σε κάθε ενσάρκωση πρέπει να περάσει μια μεγάλη περίοδος προετοιμασίας προτού έρθει η πλήρης ωρίμανση των λειτουργιών και αρχίσουμε να θερίζουμε αυτά που σπείραμε. Είναι οπωσδήποτε κοπιαστικό να πρέπει να περάσεις ξανά άλλη μια περίοδο νηπιακής, παιδικής και εφηβικής ηλικίας για να φτάσεις πάλι στο ίδιο χρονικό σημείο. Αυτή η ατυχία δεν είναι όμως τραγωδία, αν τη θεωρήσουμε γενικότερα, σε σύγκριση με το σύνολο της εξελισσόμενης ζωής. Γι' αυτό, θα πρέπει να αντιστεκόμαστε με όλες μας τις δυνάμεις στον πρόωρο θάνατο. Και πάλι, όμως, αν δεν υπάρχει κάποιο συγκεκριμένο έργο που έχουμε αφήσει μισοτελειωμένο, θα ήταν σοφή πράξη να ξοφλήσουμε το γραμμάτιό μας και να αφήσουμε, γαλήνιοι, την παλίρροια να μας παρασύρει, με τη βεβαιότητα ότι η ζωή συνεχίζεται με τον «Χριστό εν Θεώ». Είναι καλύτερα να συνεχίσουμε αργότερα με κάποιο άλλο σώμα, παρά να μείνουμε προσκολλημένοι σ' αυτό που έχει φθαρεί και που γρήγορα θα είναι ακατοίκητο. Σαν φτάνει η ώρα μας, είναι καλό να λέμε: «Κύριε επέτρεψε στο δούλο σου να αναχωρήσει ειρηνικά».
Αυτό δε σημαίνει βέβαια, ότι πρέπει να αρνούμαστε τις συνηθισμένες προφυλάξεις και τις ιατρικές φροντίδες, γιατί είναι καθήκον μας να εκπληρώνουμε τους νόμους της Φύσης, όσο βρισκόμαστε κάτω από την δικαιοδοσία τους. Σημαίνει απλά ότι χρειάζεται να κρατάμε μια ορισμένη νοητική στάση. Μπορούμε να πολεμήσουμε το θάνατο άγρια μέχρι τέλους, κρατώντας ενωμένη την ψυχή και το σώμα με τη δύναμη της εστιασμένης θέλησής μας. Ή μπορούμε να στρέψουμε τις σκέψεις μας προς την άλλη όχθη και να αρχίσουμε να την πλησιάζουμε. Αν ο θάνατος έρθει και μας βρει πριν από τα εβδομήντα χρόνια μας, έχουμε χρέος να τον πολεμήσουμε με κάθε μέσο, υλικό και πνευματικό. Μετά από αυτή την ηλικία, όμως εκτός κι αν υπάρχει κάποιος συγκεκριμένος λόγος για το αντίθετο (όπως ανεκπλήρωτες υποχρεώσεις ή ένα έργο ημιτελές) είναι καλύτερα να αφήνουμε τον εαυτό μας στα χέρια του Θεού, γιατί Αυτός δεν πρόκειται να ανακαλέσει κοντά Του τον υπηρέτη Του, παρά μόνο άμα η ψυχή του ανθρώπου έχει εκπληρώσει το έργο της και έχει έρθει η ώρα της.
Ο πνευματικός νόμος και το Κάρμα δεν είναι συνώνυμα. Το Κάρμα προκαλεί τον πρόωρο θάνατο του σώματος, αλλά ο πνευματικός νόμος αποσύρει την ψυχή από το σώμα σαν ωριμάσουν οι συνθήκες και σημάνει ο καιρός. Οι πνευματικές δυνάμεις μπορούν να χρησιμοποιηθούν για να αντιδράσουν σε ένα κακό κάρμα, όμως δεν υπάρχει τίποτα που θα μπορούσε, ή θα έπρεπε, να αντιταχθεί στον πνευματικό νόμο. Εξάλλου, το μεγαλύτερο όφελος που μπορούμε να έχουμε, είναι να εκπληρώνουμε το νόμο αυτό, ό,τι κι αν ορίζει.
Πρέπει να πάψουμε να βλέπουμε το θάνατο σαν τη μεγαλύτερη τραγωδία. Υπάρχουν περιπτώσεις που αυτός αποτελεί πραγματικά μεγάλη ατυχία για την ψυχή που φεύγει και γι' αυτούς που μένουν πίσω. Από την άλλη, όμως, αποτελεί συνάμα ένα επόμενο στάδιο της ζωής! Μονάχα ο άνθρωπος που είναι βουτηγμένος στην ύλη αποκαλεί τον Άγγελο του Θανάτου «Μεγάλο Εχθρό». Το εσωτερικό του όνομα είναι «Εκείνος που Ανοίγει τις Πύλες της Ζωής».
__________
Σ.τ.εκ. Με την κατάστρωση του χάρτη προόδου διαπιστώνουμε τις νέες θέσεις των πλανητών σε διάφορες χρονικές στιγμές, σε σχέση με το γενέθλιο ωροσκόπιο.
DION FORTUNE
ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΠΥΛΕΣ ΤΟΥ ΘΑΝΑΤΟΥ
ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ ΟΛΓΑ ΜΑΥΡΟΥ
ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΙΑΜΒΛΙΧΟΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου