Ενός Ινδιάνου Αρχηγού
(Το 1855 ο Πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών Φραγκλίνος Πηρς έκανε μια «έκκληση» στον Αρχηγό Σηάθλ(1) της Ινδιάνικης φυλής Σουάμι – η οποία ζούσε στην περιοχή που καταλαμβάνει σήμερα η Πολιτεία της Ουάσινγκτον – να «πουλήσει» τη γη του στην κυβέρνηση. Ο Αρχηγός Σηάθλ απάντησε στον Πρόεδρο με την παρακάτω επιστολή, την οποία έφερε στη δημοσιότητα η κυβέρνηση των Ηνωμένων Πολιτειών, ως μέρος του εορτασμού της Δισεκατονταετηρίδας).
Ο μεγάλος αρχηγός της Ουάσινγκτον μηνάει ότι θέλει να αγοράσει τη γη μας. Ο μεγάλος αρχηγός μας στέλνει ακόμα λόγια φιλίας και καλής θέλησης. Ευγενικό είναι τούτο απ' τη μεριά του, αφού ξέρουμε πως μικρή ανάγκη έχει να του ανταποδώσουμε κι εμείς τη φιλία μας. Όμως θα εξετάσουμε την προσφορά σας, γιατί ξέρουμε πως αν το αρνηθούμε, ο λευκός άνθρωπος ίσως θα 'ρθει με όπλα και θ' αρπάξει τη γη μας.
Πως μπορείτε ν' αγοράζετε ή να πουλάτε τον ουρανό, τη θέρμη της γης; Τούτη η ιδέα παράξενη είναι για μας. Μα η φρεσκάδα του αέρα και το σπινθηροβόλημα του νερού δεν είναι ιδιοκτησία μας. Πως μπορείτε σεις να τ' αγοράσετε από μας; Κάθε κομμάτι τούτης της γης είναι ιερό για το λαό μου. Κάθε πευκοβελόνα που τη χτυπάνε οι ακτίνες του ήλιου, κάθε αμμουδερή όχθη, το πούσι στα σκοτεινά δάση, κάθε ξέφωτο, κάθε έντομο που βουίζει, είναι άγιο στη μνήμη και την εμπειρία του λαού μου.
Ξέρουμε ότι ο λευκός άνθρωπος δεν καταλαβαίνει τα φερσίματα μας. Τη μια μεριά της γης τη βλέπει ίδια με την άλλη, γιατί είναι ένας ξένος που 'ρχεται τη νύχτα και αρπάζει από τη γη ό,τι έχει ανάγκη. Η γη δεν είναι αδέρφι του, είναι εχθρός του, κι αφού την κατακτήσει, την αφήνει πίσω και προχωράει. Η αχορταγιά του θα καταβροχθήσει τη γη και θ' αφήσει πίσω μονάχα μια έρημο. Η θέα των πόλεών σας πονάει τα μάτια του κόκκινου ανθρώπου. Όμως μπορεί να φταίει που ο κόκκινος άνθρωπος είναι ένας άγριος και δεν καταλαβαίνει.
Αν αποφασίσω να δεχτώ, θα βάλω έναν όρο. Ο λευκός άνθρωπος πρέπει να δει τα θηρία τούτης της γης σαν αδέρφια του. Τι 'ναι ο άνθρωπος δίχως θηρία; Αν όλα τα θηρία χανόντουσαν, οι άνθρωποι θα πέθαιναν από μεγάλη μοναξιά του πνεύματος, γιατί ό,τι συμβαίνει στα θηρία, συμβαίνει και στον άνθρωπο.
Εμείς ξέρουμε ένα πράγμα που ίσως μια μέρα το ανακαλύψει κι ο λευκός άνθρωπος: Ο Θεός μας είναι ο ίδιος Θεός. Ίσως να πιστεύεται ότι σας ανήκει, όπως θέλετε να σας ανήκει και η γη μας. Μα δεν μπορείτε. Αυτός είναι ο Θεός των ανθρώπων. Σπλαχνίζεται το ίδιο και τον κόκκινο και τον λευκό άνθρωπο. Τούτη η γη Του είναι ακριβή. Κι όποιος τη βλάπτει περιφρονεί τον Δημιουργό της. Κι οι λευκοί θα περάσουν από δω, κι ίσως πιο σύντομα από άλλες φυλές. Συνεχίστε να λερώνετε το στρώμα σας και μια νύχτα θα πνιγείτε από την ίδια σας τη μπόχα. Όταν όλα τα βουβάλια θα 'χουνε σφαχτεί, όλα τα άγρια άλογα θα 'χουνε δαμαστεί, όταν η ιερή γωνιά του δάσους θα ζέχνει από τη μυρουδιά του ανθρώπου και τη θέα των καρπισμένων λόφων θα την κηλιδώνουν φλύαρες γυναίκες, τότε που θα 'ναι το σύδεντρο; Που θα 'ναι ο αετός; Και τι σημαίνει ν' αποχαιρετάς τις βάρδιες και το κυνήγι; Το τέλος της ζωής και η αρχή του θανάτου.
Δεν υπάρχει ήσυχο μέρος στις πόλεις του λευκού ανθρώπου. Δεν υπάρχει μέρος ν' ακούσεις τα φύλλα της άνοιξης ή το τερέτισμα των εντόμων. Όμως μπορεί να φταίει που είμαι ένας άγριος και δεν καταλαβαίνω – μα ο θόρυβος φαίνεται μονάχα να μαστιγώνει τ' αυτιά. Και τι του μένει στη ζωή του ανθρώπου αν δεν μπορεί ν' ακούσει πως κλαίει γλυκά το νυχτοπούλι, και πως μιλάνε τη νύχτα τα βατράχια γύρω απ' το νερόλακκο; Ο κόκκινος Ινδιάνος προτιμάει τον απαλό ήχο του ανέμου που τον καθαρίζει η μεσημεριάτικη μπόρα και τον αρωματίζει το πεύκο. Ο αέρας είναι πολύτιμος για τον κόκκινο άνθρωπο, γιατί όλα τα πράγματα ανασαίνουν την ίδια πνοή – τα θηρία, τα δέντρα, ο άνθρωπος. Ο λευκός άνθρωπος φαίνεται πως δεν παρατηρεί τον αέρα που ανασαίνει. Σαν τον άνθρωπο που πέθανε για πολλές μέρες, είναι ανίκανος να οσμιστεί.
Ίσως να καταλάβουμε τι ονειρεύεται ο λευκός άνθρωπος, τι ελπίδες περιγράφει στα παιδιά του τις μεγάλες νύχτες του χειμώνα, τι οράματα ανάβει στο νου τους, για να τα πράξουν αυτά αύριο. Όμως εμείς είμαστε άγριοι. Τα όνειρα του λευκού ανθρώπου είναι κρυμμένα από μας. Και επειδή είναι κρυμμένα, θ' ακολουθήσουμε το δικό μας μονοπάτι. Αν συμφωνήσουμε, τούτο θα σημαίνει πως θα σιγουρέψουμε την περιοχή που μας έχετε υποσχεθεί. Εκεί ίσως να μπορέσουμε να ζήσουμε για λίγο καιρό όπως θέλουμε. Όταν ο τελευταίος Ινδιάνος αφανιστεί από προσώπου γης, κι η μνήμη θα 'ναι μόνο μια σκιά ενός σύννεφου που κινείται πάνω από το απέραντο λιβάδι, τούτες οι όχθες και τα δάση θα κρατούν ακόμα τα πνεύματα του λαού μου, γιατί αγαπάει αυτή τη γη όπως το νεογέννητο αγαπάει το καρδιοχτύπι της μάνας του. Αν σας πουλήσουμε τη γη μας, αγαπήστε την όπως την αγαπάμε εμείς, φροντίστε την όπως τη φροντίσαμε εμείς, κρατήστε στο νου σας τη μνήμη της γης όπως θα είναι τη στιγμή που θα την πάρετε, και με όλη σας τη δύναμη, όλη σας την επιμονή, όλη σας την καρδιά, φυλάξτε την για τα παιδιά σας, και αγαπήστε την όπως ο Θεός μας αγαπάει όλους. Ένα πράγμα να ξέρουμε: ο Θεός σας είναι ο ίδιος Θεός. Η γη Του είναι ακριβή. Ακόμα κι ο λευκός άνθρωπος δεν μπορεί να ξεφύγει απ' το κοινό πεπρωμένο.
____________
1. Το όνομα του Αρχηγού διαιωνίζεται στο όνομα της πόλης του Σηάτλ, στην Πολιτεία της Ουάσινγκτον.
ΑΙΩΝΙΕΣ ΑΞΙΕΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗ ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΠΑΡΑΚΜΗ
(ΣΥΛΛΟΓΙΚΟ)
ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΣΟΥΛΤΑΝΗΣ
ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΠΕΜΠΤΟΥΣΙΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου