.

Όποιος φοβάται τον θάνατο είναι ήδη νεκρός.
Όποιος θέλει για μια στιγμή η ζωή του να ανήκει μόνο σ' αυτόν, που θέλει για μια στιγμή να είναι πεπεισμένος για όσα κάνει, πρέπει να αδράξει το παρόν.
Πρέπει να αντιμετωπίζει τα πάντα στο παρόν ως τελικά, σαν να ήταν βέβαιο ότι θα ακολουθήσει αμέσως ο θάνατος.
Και πρέπει μετά στο σκοτάδι να δημιουργήσει ζωή. Ζωή μέσα από τον εαυτό του.
Carlo Michelstaedter, La Persuasione e la Rettorica

Κυριακή 2 Δεκεμβρίου 2018

Ψίθυροι Αθανασίας – T. S. Eliot



Ο Γουέμπστερ κατεχόταν απ’ τον θάνατο πολύ.
Κι έδειχνε το κρανίο υπό το δέρμα.
Και υπάρξεις άστηθες υπό την γη
Λιγώνονταν χασκογελώντας δίχως χείλη.

Κιτρινωποί βολβοί αντί σφαίρες
Γούρλωναν απ’ τις κόγχες των ματιών!
Ήξερε πως η σκέψη ανέρχεται σε νεκρά μέλη
Σφίγγοντας τις λαγνείες της και πολυτέλειες.

Ο Ντονν, θαρρώ ήταν άλλος ένας
Μη βρίσκοντας υποκατάστατη αίσθηση,
Παρά ν’ αρπάξει και ν’ αδράξει και διατρήσει.
Έμπειρος πέραν εμπειρίας.

Ήξερε την οδύνη στο μεδούλι
Το ρίγος απ’ τον σκελετό.
Καμιά επαφή της σάρκας δεν
Κατεύναζε του οστού τον πυρετό.

Η Γκρίσκιν είναι λεπτολόγος. Μάτι ρωσικό
Πάντα υπογραμμισμένο μ’ έμφαση.
Αδέσμευτο και φιλικό το στήθος
Υπόσχεται πνευματικότατο ήθος.

Ενεδρεύοντας ο Βραζιλιάνος Τζάγκουαρ
Την μαρμοζέτα υποχρεώνει σε τρεχιό
Με φευγαλέες εκροές της γάτας.
Η Γκρίσκιν έχει ένα σπιτάκι εξοχικό.

Στιλπνός ο Βραζιλιάνος Τζάγκουαρ
Μες στην δενδρόβια του κατήφεια
Δεν διυλίζει πόσο αξίζει μια ευωδιά γατίσια
Όπως η Γκρίσκιν σε μια τρύπα σαλονίσια.

Κι ακόμη Αφηρημένες Υποστάσεις
Κλωθογυρνούν τις χάρες της και τις χαρές.
Μα η τύχη μας διατρίβει σε ξερές πλευρές
Για να κρατά θερμή την μεταφυσική μας.


T. S. Eliot
Άπαντα τα ποιήματα
Ελληνική Μεταγλώττιση Αριστοτέλης Νικολαΐδης
Εκδόσεις Κέδρος 1984

Δεν υπάρχουν σχόλια: