Όλοι ξέρουν πια τα αποτελέσματα της δύναμης της σκέψης. Πολλά άτομα όχι μόνο αποφεύγουν προσεκτικά να κάνουν κακό στους άλλους με τις αρνητικές σκέψεις τους, αλλά επιζητούν ενεργητικά να κάνουν το καλό, με τις θετικές τους σκέψεις. Τίθεται όμως το ερώτημα, «δικαιολογείται κανείς να χρησιμοποιεί τη δύναμη της εστιασμένης σκέψης του έστω και για να βοηθήσει;»
Πολλοί θα θεωρήσουν το ερώτημα τούτο ανόητο, γιατί νομίζουν ότι είσαι πάντα δικαιολογημένος, εφόσον έχεις καλές προθέσεις. Το πρόβλημα, όμως δεν είναι τόσο απλό. Ας πάρουμε ένα συγκεκριμένο παράδειγμα που μπορεί να συμβεί στον καθένα μας. Ας υποθέσουμε ότι κάποιος νομίζει ότι ακολουθείτε λαθεμένο τρόπο σκέψης και αποφασίζει να σώσει την ψυχή σας. Εστιάζεται, λοιπόν, επάνω σας και αρχίζει να σας δίνει τηλεπαθητικά οδηγίες, για να αλλάξετε νοοτροπία. Πως θα σας φαινόταν αυτή η παρεμβολή; Θα σας άρεσε; Δεν θα την βλέπατε σαν μια μάλλον απόλυτα κατακριτέα παρέμβαση στην ελευθερία της βούλησής σας και στην ακεραιότητα της ψυχής σας; Πως, λοιπόν, νομίζετε ότι θα φαινόταν αντίστοιχα και στους άλλους ανθρώπους, αν εσείς, ακόμα κι αν είχατε τις καλύτερες προθέσεις, στέλνατε νοητικά μηνύματα στο υποσυνείδητό τους, με σκοπό να αλλάξετε τον τρόπο της δικής τους σκέψης;
Στην πνευματική θεραπεία αποτελεί αξίωμα η αρχή «να μην εφαρμόζεται καμία νοητική θεραπεία σε άτομο που δεν έχει δώσει προηγούμενα την συγκατάθεσή του γι’ αυτό». Προτού ξεκινήσετε οποιαδήποτε θεραπεία, πρέπει να ρωτήσετε τον ασθενή αν δίνει τη συγκατάθεσή του για αυτά που σκοπεύετε να κάνετε. Κι αν έχετε κάποιο λόγο να πιστεύετε ότι μπορεί να μη σας δώσει αυτή τη συγκατάθεση, νομιμοποιείστε τάχα αν εφαρμόσετε τη θεραπεία κρυφά, χωρίς να έχει επίγνωση ο ενδιαφερόμενος; Πως θα νιώθατε αν κάποιος άλλος έκανε το ίδιο σε εσάς;
Ας υποθέσουμε ότι εκπαιδεύεστε ακολουθώντας μια λεπτή και δύσκολη μέθοδο εξάσκησης, με στόχο τη διεύρυνση της συνείδησής σας, και κάποιος διαφωνώντας με τις «ασχολίες» σας, αποφασίζει να σας στείλει εστιασμένα νοητικά μηνύματα, τα οποία ταράζουν τη συγκέντρωσή σας και καταστρέφουν την όλη εργασία. Δεν θα νιώθατε τότε, ότι θα είχατε δίκιο να παραπονεθείτε;
Ορισμένοι υποστηρίζουν ότι αναμφίβολα όλοι θα δέχονταν με ευχαρίστηση την ανακούφιση από τον πόνο. Όμως, τα πράγματα δεν είναι πάντα έτσι. Πολλά άτομα έχουν βαθιές θρησκευτικές πεποιθήσεις και ίσως θεωρούσαν βλάσφημη αυτή την παρέμβαση. Ακόμα κι αν δεν συμφωνείτε μαζί τους, οφείλετε να σεβαστείτε τη γνώμη τους.
Μην ξεχνάτε ότι η συγκέντρωσή σας πάνω σε κάποιο άτομο αναπτύσσει μια σχέση μαζί του, και αυτή η σχέση συνεχίζεται ακόμα κι όταν τελειώσει η θεραπεία. Την επόμενη φορά που θα συγκεντρωθείτε, θα «συνδεθείτε» μαζί του πιο εύκολα, γιατί θα έχει γίνει πια μια ανταλλαγή νοητικού «υλικού» μεταξύ σας. Αυτή η σχέση συνεχίζεται και ρέει σαν τα νερά της παλίρροιας, εκτός κι αν εφαρμοστεί σωστά η τεχνική που επιτρέπει το «κλείσιμο» του αγωγού επικοινωνίας μετά την αποπεράτωση της θεραπείας. Επιπλέον, έστω κι αν ο θεραπευτής είναι ικανός να «κλείσει» και να εμποδίσει να αγγίξουν τη συνείδησή του διάφορες επιδράσεις από το νου του ασθενή, ο θεραπευόμενος, συνήθως, δεν είναι σε θέση να κάνει το ίδιο σε σχέση με το θεραπευτή του. Αυτό ισχύει ιδιαίτερα όταν η θεραπεία εφαρμόζεται χωρίς να το ξέρει ο ασθενής.
Αυτός που δημιουργεί μια νοητική σχέση με κάποιον άλλο, προκαλεί ταυτόχρονα και μια αξιοσημείωτη αύξηση της τηλεπαθητικής ευαισθησίας του δεύτερου. Έτσι, είναι πολύ πιο εύκολο για κάποιον τρίτο να δημιουργήσει μια παρόμοια σχέση με το υποκείμενο. Έχουμε το δικαίωμα να προκαλέσουμε αυτή την ευαισθητοποίηση σε κάποιον χωρίς την συγκατάθεσή του;
Ας υποθέσουμε ότι έχει συμβεί μια ανταλλαγή νοητικού «υλικού», όπως αυτή που περιγράψαμε, ανάμεσα σε δύο άτομα που έχουν διαμετρικά αντίθετες απόψεις. Το αποτέλεσμα της ανταλλαγής θα είναι μια μεγάλη σύγχυση και διαμάχη μέσα στο μυαλό τόσο του ασθενή, όσο και του θεραπευτή.
Υπάρχει κανείς τόσο σοφός ώστε να γνωρίζει τις ανάγκες μιας άλλης ψυχής; Αυτές οι ανάγκες πρέπει να κρίνονται σύμφωνα με την εξελικτική ανάπτυξη της κάθε ψυχής. Η ανάπτυξη αυτή αφορά το ιδιαίτερο καρμικό χρέος που ξεπληρώνει αυτή η ψυχή στο παρόν και τη γενική καρμική της κατάσταση, που είναι αποτέλεσμα αμέτρητων ζωών του παρελθόντος, με εμπειρίες που αλληλεπιδρούν μεταξύ τους, ενισχύοντας και αντισταθμίζοντας η μια την άλλη. Ορισμένες από αυτές μπαίνουν σε λειτουργία τώρα και ορισμένες άλλοτε, ανάλογα με τις πλανητικές συνθήκες που επηρεάζουν το ατομικό ωροσκόπιο. Μέχρι να μπορέσετε να διαγνώσετε αυτές τις συνθήκες, καλά θα κάνατε να απέχετε από την προσπάθεια να τις επηρεάσετε. Αν διαθέτετε αρκετή νοητική δύναμη για να θεραπεύετε, να θυμάστε ότι η δύναμη αυτή είναι εξίσου ισχυρή και για να προκαλεί σοβαρή αναστάτωση όταν χρησιμοποιείται λαθεμένα.
Δεν υπάρχει παρά μόνο ένας σίγουρος τρόπος χρήσης των πνευματικών δυνάμεων. Κι αυτός είναι απρόσωπος, με την επίκληση της αγάπης του Θεού και με την παράδοση της ψυχής στα χέρια Του.
DION FORTUNE
ΥΓΙΗΣ ΑΠΟΚΡΥΦΙΣΜΟΣ
ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ ΗΛΙΑ ΜΑΜΑΛΗΣ
ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΙΑΜΒΛΙΧΟΣ 1984
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου