Υπάρχει ένας ανατολίτικος μύθος για έναν πάμπλουτο μάγο που είχε πολλά πρόβατα. Ο μάγος αυτός όμως ήταν και πολύ τσιγκούνης. Δεν ήθελε να πάρει βοσκούς, ούτε να στήσει φράχτη γύρω από το λιβάδι όπου έβοσκαν τα πρόβατα του. Έτσι, τα πρόβατα συχνά έμπαιναν στο δάσος και πήγαιναν από ‘δω κι από ‘κει, έπεφταν σε χαράδρες κ.λπ. και, πάνω απ’ όλα, έφευγαν γιατί ήξεραν ότι ο μάγος ήθελε το κρέας και την προβιά τους και αυτό δεν τους άρεσε.
Τελικά ο μάγος βρήκε το φάρμακο. Υπνώτισε τα πρόβατά του και τους υπέβαλε, πρώτα απ’ όλα, την ιδέα ότι ήταν αθάνατα, ότι δεν πάθαιναν κακό όταν τα έγδερναν, ότι δήθεν αυτά, αντίθετα, ήταν καλό γι’ αυτά και μάλιστα ευχάριστο. Ύστερα, τους υπέβαλε την ιδέα ότι ο μάγος ήταν καλό αφεντικό που αγαπούσε το κοπάδι του τόσο πολύ ώστε ήταν έτοιμος να κάνει τα πάντα στον κόσμο για χάρη τους. Και έπειτα, τους υπέβαλε την ιδέα ότι αν τους συνέβαινε κάτι τέλος πάντων, αυτό δεν θα συνέβαινε εκείνη τη στιγμή, οπωσδήποτε όχι εκείνη τη μέρα και, γι’ αυτό, δεν ήταν ανάγκη να το σκέφτονται. Επίσης τους υπέβαλε την ιδέα ότι ήταν λιοντάρια, σε άλλα ότι ήταν αετοί, σε άλλα ότι ήταν άνθρωποι και σε άλλα ότι ήταν μάγοι.
Και μετά από αυτό, τελείωσαν όλες οι έγνοιες και οι στενοχώριες του με τα πρόβατα. Ποτέ δεν ξανάφευγαν πια, αλλά περίμεναν ήσυχα την ώρα που ο μάγος θα τους ζητούσε το κρέας και το τομάρι τους.
Ο μύθος αυτός είναι μια πολύ καλή ερμηνεία της κατάστασης του ανθρώπου.
PETER USPENSKY
ΑΝΑΖΗΤΩΝΤΑΣ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΤΟΥ ΘΑΥΜΑΣΤΟΥ
ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΓΑΛΑΝΟΠΟΥΛΟΣ
ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΠΥΡΙΝΟΣ ΚΟΣΜΟΣ 1989
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου