Μερικά ολίγα που μπορεί να έχουν σχέση με τις Historias και μπορεί και να μην έχουν. Φαντάζομαι την εξής πιθανότητα:
Κάποτε οι Ανθρωποι θα ανακαλύψουν ότι αδυνατούν οι ίδιοι να παράγουν άτομα ή να διατηρούν «υπανάπτυκτες» κοινότητες που νάχουν το χάρισμα της ιδιαίτερης ψυχοσύνθεσης της απαραίτητης για το πλάσιμο μύθων και ποίησης. Η στειρότης αυτή θα είναι αποτέλεσμα της αυξήσεως και επιταχύνσεως της εγκεφάλικής δραστηριότητος και του όλου ρυθμού της ζωής του Ανθρώπου. Του «υπερπληθυσμού» των φυσικών γνώσεων μέσω της τεχνολογίας. Του αυξανόμενου ενδιαφέροντος σε όλα τα πεδία, για πλούτο και δύναμη σε βάρος της δημιουργίας. Και – στενά συνυφασμένο, αλλά αντιθέτως ανάλογο με τα προηγούμενα – της σχεδόν εξαφανίσεως του εξωτερικού ψυχικού περιβάλλοντος και της εσωτερικής ψυχικής προσωπικότητος. Αυτών που ως τώρα λέγαμε πίστη, φαντασία, χιούμορ, καρδιά.
Εν τούτοις αυτοί οι μελλοντικοί άνθρωποι θα γνωρίζουν καλά, απ’ τις ως τότε επιστημολογικές μελέτες τους, τον κοσμικό ρόλο που παίζει ο μύθος και τα αρχέτυπα για όλα τα πλάσματα που έχουν διανόηση και συνείδηση και την απόλυτη αναγκαιότητα της υπάρξεως μύθων για την πνευματική και σωματική υγεία και επιβίωση ενός συνειδητού Είδους – όπως συνήθως, όταν ένα πράγμα κοντεύει να εξαφανιστεί τότε μόνον, την τελευταία στιγμή κι αν είμαστε τυχεροί, καταλαβαίνουμε την μεγάλη αξία του.
Ως τελευταία ίσχυε η πεποίθησις ότι οι ανθρώπινες κοινότητες – φυλές ανέπτυξαν ξεχωριστά «αλφαβητάρια» συμβόλων και μύθων ανάλογα με τις συνθήκες μέσα στις οποίες γεννήθηκε η κάθε μια. Τώρα όμως καινούργια δεδομένα δείχνουν ότι υπάρχουν κοινές πηγές ψυχικών συμβόλων στον υποσυνείδητο νου όλων των φυλών και λαών. Χιλιάδες μύθοι παρμένοι από πάμπολλες κουλτούρες της Γης δείχνουν τεράστιες ριζικές ομοιότητες άρα τα αρχέτυπα σύμβολα είναι ίδια για όλους. Δύο ψυχολόγοι οι Τάιγκερ και Φοξ, καθιέρωσαν τον όρο «βιο-γραμματική» για να ορίσουν αυτά τα κοινά ψιχικά αρχέτυπα που είναι βαθιά αποτυπωμένα στο πνεύμα όλων των λαών και όλων των εποχών της Ανθρωπότητος, απαράλλαχτα από τους πρωτόγονους ως σήμερα, κι άσχετα απ’ τη γλώσσα και την λινγκουίστικη δομή του κάθε λαού.
Οταν λοιπόν οι άνθρωποι χάσουν τη δύναμη της μυθοποιίαςθ’ αναγκαστούν να κατασκευάσουν ένα ηλεκτρονικό μηχάνημα-Ποιητή που σκοπός του θα είναι να αναλάβει την μετάδοση των παλιών αρχετύπων και συμβόλων και την ανασύνθεσή τους για δημιουργία νέων Μύθων για την ανθρωπότητα και τ’ όνομά του θα είναι σίγουρα Μυθογράφος.
Οταν όμως φτιάξουν αυτό το μηχάνημα θα πρέπει να το προγραμματίσουν και αργότερα να ενημερώσουν το πρόγραμμα με νέα στοιχεία. Πολλά απ’ τα πράγματα που θα διδάξουν τον Μυθογράφο δεν μπορούμε να τα ξέρουμε σήμερα. Αλλά μαζί με όλο το υλικό που υπάρχει για την Πρώτη Υλη όλων των φυλών από μύθους, έπη, δοξασίες, θρησκείες, παραμυθια, ιστορήματα, τραγούδια κ.τ.λ., και όλες τις σοφίες πούχουν γραφτεί γι’ αυτά, είναι μερικά πρόσφατα «μαθήματα» και οδηγίες που αποκλείεται να μην συμπεριληφθούν στον Μυθογράφο πριν αρχίσει την δημιουργική εργασία του.
Για τη δουλειά του Καρλ Γιουνγκ πάνω στα Αρχέτυπα, τα Σύμβολα και τα Ονειρα, και τη δουλειά του Αϊνστάιν και του Χάιζεμπεργκ πάνω στους νόμους της σχετικότητος, των πιθανοτήτων, της αβεβαιότητας και του τυχαίου.
Για το ότι το φαινόμενο «η αιτία προηγείται χρονικά του αποτελέσματος» στέκει μόνον στατιστικά – όπως δείχνει η έρευνα στον μικρόκοσμο του εσωτερικού του ατόμου όπου τα πάντα μπορούν να συμβούν – κι έτσι η σχέσις των γεγονότων μεταξύ τους, η ίδια η φύσις του χρονοτόπου, μπορεί σε πολλές περιπτώσεις να μην είναι Αιτιατή. Δηλαδή μπορεί π.χ. ένα κορίτσι νάχει καστανά μάτια επειδή αυτό το χρώμα θα αγαπήσει ο άνδρας που θα γνωρίσει όταν μεγαλώσει. Μπορεί να συμβεί αύριο σε κάποιον κάτι που επιρεάζει την συμπεριφορά του της προηγούμεενης εβδομάδος.
Για το ότι το «κατά πόσον» της Πιθανότητος δεν μπορεί ποτέ να εξακριβωθεί. Είναι από ορισμού παντοτεινά άγνωστη ποσότητα, πάντα σε κατάσταση αβεβαιότητος. Τα πάντα στο σύμπαν, απ’ το εσωτερικό του ατόμου μέχρι την κοσμολογική κλίμακα, ο χρονοτόπος, το παρελθόν, το παρόν, το μέλλον, η ηθική, οι σχέσεις των ανθρώπων, όλα, όλα όσα γνωρίζουμε γύρω μας είναι σταθερώς Σχετικά. Και... σχετικώς σταθερά.
Για το ότι τα μυθικά γεγονότα, απ’ την ίδια τη φύση τους, συχνά δεν υπακούουν στους διάφορους κανόνες που επιβάλλουμε στην ατικειμενική (;) πραγματικότητα, ή στον κανόνα του Αιτίου και Αιτιατού.
Για το ότι το καλύτερο είναι να θεωρούμε την πλάση σαν ψυχικό φαινόμενο.
Για το ότι μπορούν δύο ή περισσότερες αντίθετες πραγματικότητες να είναι όλες εξ ίσου αληθινές.
Για το ότι ένα και ένα δεν κάνουν πάντα δύο.
Για τη σημασία της Πίστης και τη σχέση της με τη Γνώση.
Για τη σημασία και τα ενεργοποιά στοιχεία του Θαύματος και του Μαγικού.
Για τη μέθη των αγνωστων παρελθόντων.
Για το έργο του Νταντά και του Συρρεαλισμού.
Για το ότι από παιδί κι από τρελόν μαθαίνεις την αλήθεια.
Αυτά και άλλα πολλά τέτοια θα πρέπει να μπουν στο πρόγραμμα του Μυθογράφου για να μπορέσει να κάνει σωστά τη δουλειά του όταν, όπως είπαμε, οι Ανθρωποι οι ίδιοι δεν θα μπορούν «μύθους ποιείν».
Αλλά ας αφήσουμε το μέλλον να κοιμάται κι ας μιλήσουμε για τη σκόνη του παρόντος. Πολλές απ΄τις Historias Περίεργες έχουν αρκετή σχέση με όλα τα ανωτέρω (οι υπερτρείς διαστάσεις. Το παρελθόν-στο-μέλλον ή το μέλλον-στο-παρελθόν, με το παρόν ανακατεμένο. Τα μηχανήματα. Η εξαϋλωσις. Το πέραν της λογικής. Αλλες πάλι δεν έχουν σχεδόν καθόλου σχέση με τα περί Μυθογράφου, είναι σαν μια πρόσοψις, μόνον μια επιφάνεια από εικόνες με σκοπό την ευχαρίστηση του αναγνώστη.
Ολες όμως έχουν σχέση με την επίδραση του «άνευ προηγουμένου» πάνω στο καθημερινό. Ολες ζούνε γύρω από πυρήνες παραχρόνου. Τις ξέρουμε όλες καλά όμως βρίσκονται αλλού και άλλοτε, σαν τις εικόνες-φαντάσματα που βγαίνουν καμιά φορά στους δέχτες τηλεοράσεως. Κάτι πολύ ανάποδο υπάρχει που δεν εντοπίζεται, που όμως μπορεί και να μην υπάρχει. Είναι σαν παραμύθια που λέμε σε μικρά παιδιά που πιστεύουν ό,τι και να τους πούνε.
Οι ανθρώπινοι τύποι που ζούνε στις Historias και αυτοί που τις αφηγούνται φαίνονται να είναι ένα είδος ηλίθιοι-σοφοί.
Δεν είναι βάς δεν είναι κροταλίας.
Είναι κάτι τόσες δα Historias, σαν να λέμε ιστορίες.
Ζουν 400 μέτρα κάτω απ’ τη γη
μα όταν βγούν απάνω...
ΕΝ ΑΓΚΑΛΙΑ DE ΚΡΙΣΓΙΑΟΥΡΤΙ
Y OTROS ΤΑΧΥΔΡΑΜΑΤΑ
Y HISOTRIAS ΠΕΡΙΡΓΕΣ
DE ΠΑΝΟΣ ΚΟΥΤΡΟΥΜΠΟΥΣΗΣ
ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΑΠΟΠΕΙΡΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου