Coincidentia Oppositorum: Τα επτά κέντρα ενέργειας ή τσάκρα

.

Όποιος φοβάται τον θάνατο είναι ήδη νεκρός.
Όποιος θέλει για μια στιγμή η ζωή του να ανήκει μόνο σ' αυτόν, που θέλει για μια στιγμή να είναι πεπεισμένος για όσα κάνει, πρέπει να αδράξει το παρόν.
Πρέπει να αντιμετωπίζει τα πάντα στο παρόν ως τελικά, σαν να ήταν βέβαιο ότι θα ακολουθήσει αμέσως ο θάνατος.
Και πρέπει μετά στο σκοτάδι να δημιουργήσει ζωή. Ζωή μέσα από τον εαυτό του.
Carlo Michelstaedter, La Persuasione e la Rettorica

Κυριακή 21 Φεβρουαρίου 2010

Τα επτά κέντρα ενέργειας ή τσάκρα – Charles Webster Leadbeater

Τα τσάκρα ή κέντρα ενέργειας είναι σημεία σύνδεσης στα οποία ρέει η ενέργεια από ένα φορέα ή σώμα ενός ανθρώπου, σ' έναν άλλο (φορέα ή σώμα). Οποιοσδήποτε κατέχει ελάχιστο βαθμό διορατικότητας μπορεί εύκολα να τα δει στο διπλό αιθερικό, όπου παρουσιάζονται ως κοιλότητες που έχουν σχήμα δίσκου ή ως στρόβιλοι στην επιφάνειά του. Οταν δεν είναι ανεπτυγμένα μοιάζουν με μικρούς κύκλους διαμέτρου δύο ιντσών, που λαμπυρίζουν ακαθόριστα και άτονα στον μέσο άνθρωπο. Όταν, όμως, αφυπνιστούν και ενεργοποιηθούν αποκτούν την όψη στροβίλων που λάμπουν και σπινθηροβολούν, αυξάνοντας σε μέγεθος και μοιάζοντας με μικροσκοπικούς ήλιους. Μερικές φορές αναφερόμαστε σε αυτά σαν ν' αντιστοιχούν σε ορισμένα φυσικά όργανα. Στην πραγματικότητα εμφανίζονται στην επιφάνεια του διπλού αιθερικού που προβάλει ελαφρά έξω από το περίγραμμα του πυκνού ορατού σώματος. Αν φανταστούμε τους εαυτούς μας να κοιτάζουν κατ' ευθείαν στο άνθος της Αγγλικής περικοκλάδας που μοιάζει με καμπανούλα, θ' αποκτήσουμε μια ιδέα της γενικής μορφής ενός τσα΄κρα. Ο μίσχος του άνθους στο κάθε τσάκρα προβάλλει από ένα σημείο στην σπονδυλική στήλη, έτσι που εάν κάποιος κοιτάξει πλαγίως, μπορεί να θεωρήσει την σπονδυλική στήλεη ως έναν κεντρικό κορμό απ' όπου τα άνθη (τσάκρα), κατά διαστήματα, δείχνουν το άνοιγμα της καμπανούλας τους στην επιφάνεια του αιθερικού σώματος.

1.ΤΟ ΤΣΑΚΡΑ ΤΗΣ ΒΑΣΗΣ (ΜΟΥΛΑΝΤΑΡΑ) (MULADHARA)

Το πρώτο κέντρο εδράζει στη βάση της σπονδυλικής στήλης και έχει μια πρωτεύουσα δύναμη που διαχέεται σε τέσσερις ακτίνες, και συνεπώς διευθετεί τους κυματισμούς του με τέτοιο τρόπο. Ώστε να δίνει την εντύπωση ότι διαιρείται σε τεταρτημόρια, η απόχρωση των οποίων εναλλάσσεται από κόκκινο σε πορτοκαλί, εμφανίζοντας κοιλότητες στα ενδιάμεσα τους. Αυτό το κάνει να φαίνεται σαν να είναι εντυπωμένο επάνω του το σημείο του σταυρού και γι' αυτό τον λόγο συχνά χρησιμοποιείται ο σταυρός, ως το σύμβολο αυτού του κέντρου. Μερικές φορές το σύμβολο ενός φλεγόμενου σταυρού χρησιμεύει για να υποδείξει το οφιοειδές πυρ που εδρεύει σε αυτό. Οταν δραστηριοποιηθεί πλήρως αυτό το τσάκρα εμφανίζει το πορτοκαλοκόκκιννο χρώμα της φωτιάς, το οποίο αντιστοιχεί κατά πολύ στον τύπο της ζωτικότητας που διοχετεύεται από το κέντρο (τσάκρα) της σπλήνας, στο κέντρο (τσάκρα) της βάσης. Πράγματι μπορούμε να παρατηρήσουμε, ότι η ζωτικότητα κάθε τσάκρα, παρουσιάζει και ένα αντίστοιχο χρώμα.

2.ΤΟ ΤΣΑΚΡΑ ΤΗΣ ΣΠΛΗΝΑΣ

Το δεύτερο κέντρο, το σπληνικό, που εντοπίζεται στην σπλήνα, έχει ως κύριο έργο του την εξειδίκευση, υποδιαίρεση και διαμερισμό της ζωτικότητας η οποία έρχεται σ' εμάς μέσω του ήλιου. Αυτή η ζωτικότητα εξέρχεται από την σπλήνα υποοδιαιρούμενη σε έξι οριζόντια ρεύματα, η δε έβδομη υποδιαίρεση έλκεται μέσα στο κέντρο του τροχού (τσάκρα). Αυτό το κέντρο, λοιπόν, έχει έξι πέταλα ή κυματισμούς, όλα διαφορετικών χρωμάτων, ενώ είναι ιδιαίτερα ακτινοβόλο και φωτεινό σαν ένας ήλιος. Κάθε μια από τις έξι υποδιαιρέσεις του τροχού επιδεικνύει το κυρίαρχο χρώμα της κάθε μορφής της ζωτικής δύναμης – κόκκινο, πορτοκαλί, πράσινο, μπλέ και ιώδες (βιολετί).

3.ΤΟ ΤΣΑΚΡΑ ΤΟΥ ΟΜΦΑΛΟΥ (ΤΟΥ ΗΛΙΑΚΟΥ ΠΛΕΓΜΑΤΟΣ) (MANIPURA)

Το τρίτο κέντρο, το ομφάλιο εδρεύει στην περιοχή του ομφαλού ή του ηλιακού πλέγματος και δέχεται μια πρωτεύουσα δύναμη με δέκα ακτινοβολίες. Δονείται με τέτοιο τρόπο ώστε μοιάζει να αυτοδιαιρείται σε δέκα κυματισμούς ή πέταλα. Είναι στενά συνδεδεμένο με συγκινήσεις και συναισθήματα διαφόρων ποιοτήτων. Το δεσπόζον χρώμα του είναι ένας περίεργος συγκερασμός διαφόρων αποχρώσεων του κόκκινου, αν και υπάρχει επίσης μεγάλη ποσότητα από πράσινο. Οι υποδιαιρέσεις εναλλάσσονται εκδηλώνοντας κυρίως το πράσινο και το κόκκινο χρώμα.

4.ΤΟ ΤΣΑΚΡΑ ΤΗΣ ΚΑΡΔΙΑΣ (ΑΝΑΧΑΤΑ) (ANAHATA)

Το τεταρτο κέντρο, το καρδιακό, έχει ένα αστραφτερό χρυσό χρώμα και καθένα από τα τεταρτημόριά τουυποδιαιρείται σε τρία μέρη, δίδοντας έτσι δώδεδκα κυματισμούς, γιατί η πρωτεύουσα δύναμή του, του δημιουργεί δώδεκα ακτίνες.

5.ΤΟ ΤΣΑΚΡΑ ΤΟΥ ΛΑΙΜΟΥ (ΒΙΣΟΥΝΤΑ)(VISHUDDHA)

Το πέμπτο κέντρο, το λαρυγγικό, στην περιχή του λαιμού, έχει δεκαέξι ακτίνες, και ως εκ τούτου δεκαέξι εμφανείς υποδιαιρέσεις. Διαθέτει μεγάλη αναλογία από μπλε χρώμα, αλλά η γενική εντύπωση που δημιουργεί είναι του αργύρου που απαστράπτει, κάτι που θυμίζει το σεληνόφως επάνω στο ελαφρά κυματιστό νερό. Το μπλε και το πράσινο δεσπόζουν εναλλάξ στα τμήματά του.

6.ΤΟ ΤΣΑΚΡΑ ΤΟΥ ΜΕΤΩΠΟΥ (ΑΖΝΙΑ Ή ΑΓΝΙΑ) (AJNA)

Το έκτο κέντρο, το μετωπικό, μεταξύ των φρυδιών, εμφανίζεται σαν να είναι χωρισμένο σε δυο ίσα μέρη όπου το ένα από αυτά φέρει κυρίως ροζ χρώμα, αν και περιβάλλεται πολύ κίτρινο, ενώ στο άλλο τμήμα κυριαρχεί ένα είδος πορφυρού – μπλε, συμφωνώντας σε μεγάλο βαθμό με τα χρώματα των ιδιαίτερων τύπων ζωτικότητας που το δραστηριοποιούν. Είναι ίσως γι' αυτό τον λόγο που το συγκεκριμένο κέντρο αναφέρεται στα Ινδικά βιβλία πως έχει μόνο δύο πέταλα, μολονότι αν τύχει και μετρήσουμε τους κυματισμούς του ιδίου χαρακτήρα -όπως εκείνους που υπάρχουν στα άλλα κέντρα- θα βρούμε ότι το κάθε μισό υποδιαιρείται σε σαράντα οκτώ τέτοιους κυματισμούς, δηλαδή ενενήντα έξι συνολικά, γιατί η πρωτεύουσα δύναμή του φέρει αυτόν τον αριθμό κυματισμών.

Αυτό το ξαφνικό άλμα από 16 σε 96 ακτίνες και πάλι η ακόμα πλέον εκπληκτική μεταβολή από 96 σε 972 ακτίνες, μεταξύ αυτού και του επομένου τσάκρα (του στέμματος), μας δείχνει ότι πρόκειται για κέντρα μαις τελείως διαφορετικής τάξης (επιπέδου και ποιότητας) από αυτή που μελετούσαμε μέχρι τώρα. Δεν γνωρίζουμε ακόμα όλους τους παράγοντες που καθορίζουν τον αριθμό των ακτίνων σ' ένα τσάκρα, αλλά είναι ήδη εμφανές ότι αντιπροσωπεύουν μεταβαλλόμενες αποχρώσεις της πρωτεύουσας δύναμης. Προτού μπορέσουμε να αναφερθούμε περισσότερο σε αυτά, πρέπει να κάνουμε εκατοντάδες παρατηρήσεων και συγκρίσεων, οι οποίες θα πρέπει να επαναληφθούν και να επιβεβαιωθούν πολλές φορές. Εν τω μεταξύ, όμως, το σαφές είναι ότι η ανάγκη της προσωπικότητας μπορεί να ικανοποιηθεί από έναν περιορισμένο αριθμό τύπων δύναμης. Οταν όμως προσεγγίσουμε τις ανώτερες και πλέον μόνιμες αρχές του ανθρώπου, συναντάμε μια πολυπλοκότητα, μια πολλαπλότητα που απαιτεί για την έκφρασή της, μια άκρως ευρήτερη επιλογή τροποποιήσεων της ενέργειας.

7.ΤΟ ΤΣΑΚΡΑ ΤΟΥ ΣΤΕΜΜΑΤΟΣ (ΣΑΧΑΣΡΑΡΑ)(SAHASRARA)

Το έβδομο κέντρο, ονομάζεται Κορωναίο τσάκρα ή του Στέμματος και εδράζει στη κορυφή της κεφαλής. Οταν βρίσκεται σε πλήρη δραστηριότητα είναι το λαμπερότερο όλων, γεμάτο από απερίγραπτες χρωματικές εναλλαγές και δονούμενο με σχεδόν ασύλληπτη ταχύτητα. Φαίνεται ότι περιέχει όλα τα είδη πρισματικών αποχρώσεων, αλλά στο σύνολο δεσπόζει το ιώδες (βιολετί). Στα Ινδικά βιβλία περιγράφεται ως ο χιλιοπέταλος λωτός, και πράγματι κάτι τετοιο δεν απέχει από την αλήθεια, αφού ο αριθμός των ακτινοβολιών της πρωτεύουσας δύναμης στον εξωτερικό κύκλο είναι 960. Κάθε γραμμή του θα την δείτε ν' απεικονίζεται πιστά στο σχέδιό μας, αν και δύσκολα θα μπορούσε να αποδοθεί η γενική εντύπωση των χωριστών πετάλων. Επιπλέον έχει ένα χαρακτηριστικό που δεν το έχει κανένα άλλο τσάκρα, ένα είδος βοηθητικού κεντρικού στροβίλου, απαστράπτοντος λευκού χρώματος, ο οποίος διαποτίζεται με χρυσό στην καρδιά του – μια δευτερεύουσα δραστηριότητα που έχει δώδεκα δικούς της κυματισμούς.

Αυτό το τσάκρα είναι συνήθως το τελευταίο που αφυπνίζεται. Στην αρχή έχει το ίδιο μέγεθος με τ' άλλα, αλλά καθώς ο άνθρωπος προχωρεί στο μονοπάτι της πνευματικής ανάπτυξης, αυξάνεται σταθερά μέχρι, που σχεδόν καλύπτει ολόκληρο το επάνω μέρος της κεφαλής. Μια άλλη ιδιαιτερότητα συνοδεύει την ανάπτυξή του. Αρχικά παρουσιάζεται σαν μια κοιλότητα στο αιθερικό σώμα, όπως και όλα τ' άλλα τσάκρα, γιατί μέσα από αυτό όπως και μέσα από όλα τα άλλα, ρέει η θεία δύναμη από έξω προς το εσωτερικό τους. Οταν όμως ο άνθρωπος συνειδητοποιήσει την θέση του ως βασιλέας του θείου φωτός, φερόμενος γενναιόδωρα προς τα πάντα γύρω του, αυτό το τσάκρα αναστρέφεται, σαν να γυρίζει το μέσα προς τα έξω. Απο αρωγός υποδοχής ενεργειών γίνεται αρωγός ακτινοβολίας τους, όχι πλέον μια κοιλότητα αλλά μια προεξοχή, που εξέχει από το κεφάλι σαν ένας θόλος, ένα πραγματικό στέμμα δόξας.

Αυτή την προεξοχή την συναντούμε συχνά στις εικόνες ή τα αγάλματα των θεοτήτων της Ανατολής, όπως π.χ. στο κεφάλι του Βούδα. Αυτός είναι ο παραδοσιακός τρόπος αναπαράστασης του κορωναίου τσάκρα, και με αυτή τη μορφή συναντάται στις κεφαλές χιλιάδων εικόνων του Βούδα παντού στον Ανατολικό κόσμο. Σε πολλές περιπτώσεις θα δούμε ότι απεικονίζονται και οι δύο βαθμίδες του τσάκρα Σαχασράρα (του Στέμματος), πρώτα ο μεγαλύτερος θόλος με τα 960 πέταλα και στη συνέχεια ο μικρότερος θόλος των 12 πετάλων που εξέχει από το κεφάλι.

Το τσάκρα αυτό εμφανίζεται επίσης στο Χριστιανικό συμβολισμό, στα στέμματα που φορούν οι Εικοσιτέσσερις Πρεσβύτεροι οι οποίοι τα εναποθέτουν αενάως ενώπιον του θρόνου του Θεού. Στον ιδιαίτερα εξελιγμένο άνθρωπο, αυτό το τσάκρα, διαχέει μια λαμπρότητα και μεγαλοπρέπεια που το καθιστούν γι' αυτόν ένα πραγματικό στέμμα. Επίσης το νόημα αυτού του εδαφίου στην Αποκάλυψη του Ιωάννου είναι, ότι όλα όσα κέρδισε ο άνθρωπος, όλο το μεγαλοπρεπές κάρμα που έχει επιτύχει, όλη η αξιοθαύμαστη πνευματική δύναμη που παράγει, όλα αυτά τα εναποθέτει αιώνια στα πόδια του ΛΟΓΟΥ για να χρησιμοποιηθούν στο έργο ΤΟΥ. Ετσι, ξανά και ξανά, μπορέι να συνεχίσει να εναποθέτει το χρυσό στέμμα του, γιατί συνεχώς αναμορφώνεται (ανανεώνει το ΕΙΝΑΙ του) και συνεπως μεταστοιχειώνεται μέσω της δυνάμεως που αναβλύζει από μέσα του.