.

Όποιος φοβάται τον θάνατο είναι ήδη νεκρός.
Όποιος θέλει για μια στιγμή η ζωή του να ανήκει μόνο σ' αυτόν, που θέλει για μια στιγμή να είναι πεπεισμένος για όσα κάνει, πρέπει να αδράξει το παρόν.
Πρέπει να αντιμετωπίζει τα πάντα στο παρόν ως τελικά, σαν να ήταν βέβαιο ότι θα ακολουθήσει αμέσως ο θάνατος.
Και πρέπει μετά στο σκοτάδι να δημιουργήσει ζωή. Ζωή μέσα από τον εαυτό του.
Carlo Michelstaedter, La Persuasione e la Rettorica

Τρίτη 7 Δεκεμβρίου 2010

ΖΩΝΤΑΝΟΣ ΝΕΚΡΟΣ (Ζω.Ν.)



-Βρε!!! Βρε!!! Καλώς τo παιδί. Το 'πες και το 'κανες τελικά, ε; Γύρισες!!!
-Γειά σου Δημιουργέ.
-Επ! Τι έγινε; Δεν θα με βρίσεις; Κάτι δεν πάει καλά.
-Με μπερδεύεις με τον Παρείσακτο. Αυτός όμως πάει. Πλέον είμαι ο Νεκρός.
-Έχεις δίκιο. Ξεχάστηκα. Όπως ξέχασα επίσης να σου πω ότι το όνομα σου άλλαξε.
-Δηλαδή;
-Αφού γύρισες από τον κόσμο των Σκιών, δεν είσαι πλέον Νεκρός, αλλά Ζωντανός Νεκρός. Μάλιστα για συντομία θα σε λέω Ζω.Ν.
-Δεν μου λες Δημιουργέ σε παρακαλώ, μόνος σου τις σκέφτεσαι όλες αυτές τις χαζομάρες ή έχεις και βοήθεια;
-Δεν θέλω αηδίες. Φυσικά μόνος μου. Πάντως δυσκολεύομαι να πιστέψω σ' αυτό που ακούω. Να με λες με το όνομά μου. Ως Παρείσακτος με είχες τρελάνει στα κοσμητικά.
-Σου ξαναείπα ότι εγώ δεν είμαι ο Παρείσακτος.
-Οκ. Και δεν μου λες, θα αλλάξεις τίποτα από τη δομή του μπλογκ;
-Τι εννοείς;
-Θ' αρχίσεις να ανεβάζεις και δικά σου κείμενα;
-Όχι βέβαια. Συνεχίζουμε όπως πριν. Με την διαφορά όμως, ότι εγώ δεν βιάζομαι όπως ο Παρείσακτος να ανεβάσω όσα περισσότερα μπορώ στο μικρότερο δυνατόν διάστημα.
-Δηλαδή αυτό σημαίνει...
-Σημαίνει ότι όταν μου έρχεται θα κάνω ανάρτηση. Όχι κάθε μέρα λες και με κυνηγούν. Εγώ δεν έχω καμία δέσμευση σε κανέναν.
-Εντάξει ρε φίλε. Δεν σου είπε κανείς τίποτα. Μην αρπάζεσαι!
-Δεν αρπάζομαι. Απλώς σου εξηγώ. Πάντως πλάκα-πλάκα, όλες αυτές οι βλακείες που κάνεις με τα ονόματα, λεξαριθμικά έχουν ουσία.
-Δηλαδή;
-Τι δηλαδή. Με δουλεύεις; Αφου ξέρεις από λεξάριθμους. Σύμφωνα λοιπόν με το ΠΥΘΑΓΟΡΙΟΝ ΤΟ ΜΕΓΑ ΛΕΞΙΚΟΝ ΟΛΗΣ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΓΛΩΣΣΗΣ του Παύλου Σπ. Κυράγγελου διαπίστωσα τα εξής:
Ο ΠΑΡΕΙΣΑΚΤΟΣ=987. Αλλά 987 ψηφίζουν τα: ΑΔΙΑΚΑΝΟΝΙΣΤΟΣ, ΑΝΑΔΗΜΙΟΥΡΓΙΚΟΣ, ΒΕΛΟΣΤΟΜΟΣ, ΔΙΛΟΓΧΟΣ, ΔΡΑΚΟΝΤΟΒΟΛΟΣ, ΕΡΑΤΟΠΛΟΚΑΜΟΣ (Χα!Χα!), ΚΕΝΟΦΟΒΟΣ, ΜΠΕΡΜΠΑΝΤΑΚΟΣ, ΟΛΙΓΟΚΙΝΔΥΝΟΣ, ΠΑΡΑΠΕΜΠΤΙΚΟΣ, ΠΑΡΑΠΟΝΕΤΙΚΟΣ, ΠΡΕΣΒΥΣ, ΥΠΕΡΒΟΛΙΚΟΣ.
Ο ΖΩΝΤΑΝΟΣ ΝΕΚΡΟΣ=1923. Δηλαδή: ΑΝΤΑΓΩΝΙΣΤΗΣ, ΑΤΡΑΝΤΑΧΤΟΣ, ΑΤΡΑΥΜΑΤΙΣΤΟΣ, ΑΤΣΑΛΑΚΩΤΟΣ, ΕΠΙΚΥΡΩΤΗΣ, ΕΥΕΠΙΓΝΩΤΟΣ.
Ο δε ΖΩ.Ν.=857. Ήτοι: ΑΓΑΘΟΥΡΓΟΣ, ΕΙΔΟΠΟΙΗΤΙΚΟΣ, ΕΝΔΟΜΗΤΡΙΟΣ, ΘΕΟΥΡΓΟΣ, ΛΑΜΠΙΚΑΡΙΣΜΕΝΟΣ, ΣΠΑΡΑΞΙΚΑΡΔΙΟΣ.
Όπως βλέπεις σαφώς πιο ισχυρές παράμετροι σε σχέση με τον Παρείσακτο.
-Λες να μην το έλαβα υπόψη μου; Αφού εγώ τα κανόνισα έτσι τα πράγματα. Να στείλω δηλαδή από κει που ήρθε τον Παρείσακτο και στη θέση του να αναλάβεις εσύ.
-Δικαίωμά σου. Πάντως σε σχέση με σένα έχω ένα συγκριτικό πλεονέκτημα.
-Ωπ! Νάτα μας! Βγάλαμε και γλώσσα!!! Για πες μου λοιπον ποιο είναι αυτό;
-Εγώ αγαπητέ Δημιουργέ, γνωρίζω ότι είμαι προϊόν της επιθυμίας σου, ότι με έχεις φτιάξει για συγκεκριμένο λόγο και εν ολίγοις “σκέφτεσαι άρα υπάρχω”. Εσύ όμως; Ξέρεις ποιος μπορεί να σκέφτεται για να υπάρχεις εσύ και οι όμοιοί σου; Τίνος προϊόν επιθυμίας είσαι, και το βασικότερο ποιούς σκοπούς εξυπηρετεί η ύπαρξή σου;
-Ζω.Ν., η συζήτηση αυτή δεν νομίζω ότι μπορεί να συνεχιστεί. Φρόντισε να κάνεις καμιά ανάρτηση και τα υπόλοιπα δεν είναι δική σου δουλειά. Ξέρεις ότι πέθανε ο Φουράκης;
-Αυτό είναι που λένε ρίχνουμε την μπάλλα στην εξέδρα. Ναι το έμαθα.
-Και λοιπόν; Τι έχεις να πεις για τον εκλειπόντα;
-Κοίτα να δεις. Η προσφορά του Φουράκη κατά τη γνώμη μου συμπυκνώνεται στο βιβλίο του ΤΑ (ΠΡΟ)ΜΗΝΥΜΑΤΑ ΤΩΝ ΔΕΛΦΩΝ. Κατά τα άλλα, είχε διάφορες πληροφορίες κατά καιρούς, τις οποίες χειρίστηκε με τον τρόπο που ήθελε ή που μπορούσε αυτός. Τώρα όσον αφορά τους Ε και τα παιδιά του '83, τι να σου πω εγώ. Ρώτα το Χαρδαβέλα. Ήταν μια αναγνωρίσιμη φιγούρα, ειδικά τα τελευταία χρόνια. Πάντως κατά την άποψή μου είχε γίνει πλέον γραφικός. Είχε δημιουργήσει όμως, ένα κύκλο ανθρώπων που όχι μόνο έπιναν νερό στ' όνομά του και τον θεωρούσαν “μεγάλο”, αλλά και αγόραζαν ότι ασυναρτησία έγραφε, έτσι ώστε είχε εξασφαλίσει άνετα τα προς το ζειν τα δικά του και της οικογένειάς του. Δεν είναι κακό. Στο περιβάλλον της ελεύθερης οικονομίας που υποτίθεται ότι ζούμε, όλοι προσπαθούν να πουλήσουν κάτι σε κάποιον. Αφού έβρισκε κοινό καλά έκανε.
-Μάλιστα! Βλέπω με την καλή κουβέντα είσαι...
-Εσύ με ρώτησες. Και μην νομίζεις ότι ξέχασα την υπεκφυγή σου πιο πάνω. Το ερώτημα όμως στο έθεσα γιατί ξέρω ότι σε απασχολεί και όχι για να μου απαντήσεις. Άντε στο καλό τώρα, και όταν θα έχω κάτι κατά νου θα το ανεβάσω.
-Λες να την πάτησα; Χειρότερο σε βρίσκω από τον Παρείσακτο.
-Ας πρόσεχες!