.

Όποιος φοβάται τον θάνατο είναι ήδη νεκρός.
Όποιος θέλει για μια στιγμή η ζωή του να ανήκει μόνο σ' αυτόν, που θέλει για μια στιγμή να είναι πεπεισμένος για όσα κάνει, πρέπει να αδράξει το παρόν.
Πρέπει να αντιμετωπίζει τα πάντα στο παρόν ως τελικά, σαν να ήταν βέβαιο ότι θα ακολουθήσει αμέσως ο θάνατος.
Και πρέπει μετά στο σκοτάδι να δημιουργήσει ζωή. Ζωή μέσα από τον εαυτό του.
Carlo Michelstaedter, La Persuasione e la Rettorica

Παρασκευή 31 Δεκεμβρίου 2010

Οι κύριοι της γης – H. P. Lovecraft


...Ούτε και θα πρέπει να φανταστεί κανείς ότι ο άνθρωπος είναι ο παλαιότερος ή ο τελευταίος από τους κυρίους της γης, ή ότι το ενιαίο σύνολο της ζωής και της ύλης βαδίζει μόνο. Οι Παλαιοί υπήρξαν, οι Παλαιοί υπάρχουν, και οι Παλαιοί θα υπάρξουν. Βαδίζουν γαλήνιοι, αρχέγονοι, αδιάστατοι και αθέατοι σε μας, όχι στους χώρους που εμείς γνωρίζουμε, αλλά ανάμεσα τους. Ο Γιογκ-Σοθόθ γνωρίζει την πύλη. Ο Γιογκ-Σοθόθ είναι η πύλη. Ο Γιογκ-Σοθόθ είναι το κλειδί και ο φρουρός της πύλης. Παρελθόν, παρόν και μέλλον είναι ένα εις τον Γιογκ-Σοθόθ. Αυτός γνωρίζει που διέσπασαν το φράγμα οι Παλαιοί κατά το παρελθόν, και που Εκείνοι θα το διασπάσουν ξανά. Αυτός γνωρίζει που Εκείνοι βάδισαν στους αγρούς της γης και που Εκείνοι συνεχίζουν να τους βαδίζουν ακόμη, και γιατί ουδείς μπορεί να Τους δει καθώς Εκείνοι βαδίζουν. Από την οσμή Τους οι άνθρωποι μπορεί να καταλάβουν μερικές φορές ότι Εκείνοι βρίσκονται πλησίον, αλλά την όψη Τους ουδείς άνθρωπος γνωρίζει, πλην μόνον εις τα χαρακτηριστικά αυτών οι οποίοι γεννήθηκαν μεταξύ των ανθρώπων από Εκείνους. Και από αυτούς υπάρχουν πολλά είδη, διαφέροντας εις την όψη από το γνησιότερον πρότυπο του ανθρώπου προσεγγίζοντας εις εκείνη τη μορφή η οποία είναι αθέατη και άυλη και η οποία είναι η μορφή Εκείνων. Βαδίζουν αθέατοι και αποκρουστικοί σε μοναχικούς τόπους εκεί όπου οι Λέξεις έχουν ειπωθεί και οι Τελετουργίες έχουν ωρυομένως(1) εκφωνηθεί πλήρως και κατά την Εποχή τους. Ο άνεμος παραληρεί με τη φωνή Τους, και η γη μουρμουρίζει με την δική τους συνείδηση. Αυτοί κάνουν το δάσος να κάμπτεται και αυτοί συντρίβουν την πόλη, ωστόσο ούτε το δάσος ούτε η πόλη μπορούν να δουν το χέρι που τα χτυπά. Το Καντάθ στην παγωμένη ερημιά Τους έχει γνωρίσει, αλλά ποιος άνθρωπος γνωρίζει το Καντάθ; Η παγωμένη έρημος του Νότου και οι βυθισμένες νήσοι του Ωκεανού φιλοξενούν λίθους οι οποίοι φέρουν χαραγμένη τη σφραγίδα Τους, αλλά ποιος έχει δει την βαθιά παγοσκεπή πόλη ή τον σφραγισμένο πύργο, τον προαιώνια στεφανωμένο με φύκι και με όστρακα; Ο Μέγας Κθούλου είναι εξάδελφός Τους, ωστόσο ακόμη και αυτός δεν μπορεί να Τους δει ειμή μόνον αμυδρά, Ια! Σουμπ-Νιγκουράθ! Ως κάτι το βδελυρόν, έτσι θα Τους γνωρίσετε. Το χέρι Τους είναι εις τον λαιμό σας, και ωστόσο δεν τους βλέπετε. Και η κατοικία Τους είναι ένα και το αυτό με το καλοφρουρημένο κατώφλι σας. Ο Γιογκ-Σοθόθ είναι το κλειδί της πύλης, εκεί όπου οι σφαίρες συναντώνται. Ο άνθρωπος εξουσιάζει τώρα εκεί όπου Εκείνοι εξουσίαζαν κάποτε. Εκείνοι θα εξουσιάζουν σύντομα εκεί όπου ο άνθρωπος εξουσιάζει τώρα. Μετά το θέρος έρχεται ο χειμώνας, και μετά το χειμώνα το θέρος. Εκείνοι περιμένουν υπομονετικοι και πανίσχυροι, διότι εδώ Εκείνοι θα κυριαρχήσουν ξανά.


___________
(1)Σε ορισμένες από τις τελετές της μαγείας, ιδίως του διονυσιακού είδους, τα όποια μαγικά λόγια ή επωδές εκφωνούνται με ωρυγμούς – οι μύστες ωρύονται σε κατάσταση μανίας, δηλαδή ουρλιάζουν τα λόγια σαν άγρια θηρία. -Γ.Μ.



H. P. LOVECRAFT
Η ΦΡΙΚΗ ΤΟΥ ΝΤΑΝΓΟΥΙΤΣ
ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΠΑΛΑΝΟΣ
ΕΚΔΟΣΕΙΣ LOCUS 7

Δεν υπάρχουν σχόλια: