ΤΟ ΜΥΣΤΗΡΙΟ ΤΗΣ ΑΤΟΜΙΚΟΤΗΤΑΣ – OSWALD WIRTH

Εμφανιζόμαστε μεταβατικά στο θέατρο του κόσμου για να παίξουμε εκεί έναν συγκεκριμένο ρόλο. Δεν μπορούμε όμως να βγούμε στην σκηνή, παρά μόνον φορώντας μια προσωπικότητα (Το Γαλλικό κείμενο δίδει την λέξη personalite και συνδέει την λέξη αυτή με την λατινική Persona αναφέροντας ότι το Persona στα Λατινικά σημαίνει προσωπείο, και κατ' επέκταση ρόλο, ηθοποιός)(1). Για τον λόγο αυτό δανειζόμαστε έναν οργανισμό του ζωικού είδους, τον πιο εξευγενισμένο του πλανήτου και στην συνέχεια γεννιόμαστε με τα χαρακτηριστικά μιας φυλής, ώστε να υποστούμε τις επιδράσεις του εθνικού και οικογενειακού περιβάλλοντος. Έτσι συγκροτείται το πρόσωπο που παρουσιάζουμε: Έχει το όνομά του και πιστεύει ότι γνωρίζει τον εαυτό του, χάρη στον καθρέπτη μπροστά στον οποίο μεταμφιέζεται. Είναι ένας μοναδικός ηθοποιός που παίζει τον ρόλο του με απόλυτη αυτοπεποίθηση, εφ' όσον ταυτίζεται πλήρως με τον ρόλο που υποδύεται.

Ωστόσο, η παράσταση είναι περιορισμένη. Όταν πέφτει η αυλαία, ο ηθοποιός παύει να παίζει και επιστρέφει στην αληθινή ζωή. Τότε, λίγο τον ενδιαφέρει το πρόσωπο που ενσαρκώνει για τις ανάγκες του έργου: βασιλιάς ή επαίτης, άρχοντας ή δούλος, όλα ήταν συβατικά. Τώρα πλέον δεν μένει παρά ένας καλλιτέχνης, λίγο-πολύ ικανοποιημένος από τον τρόπο που έπαιξε και ερμήνευσε την σκέψη του συγγραφέα.

Γοητευμένο από αυτό που κεντρίζει τις αισθήσεις, το συνηθισμένο άτομο βάζει μέσα στον ρόλο του όλη του την ψυχή, και τον ζει, ωσάν η πραγματική του ζωή να ελάμβανε χώρα στα θεατρικά δρώμενα. Σπάνιοι είναι οι ηθοποιοί της ανθρώπινης υποκριτικής τέχνης, οι οποίοι έχουν επίγνωση ότι παίζουν, εκτελώντας ευσυνείδητα τον ρόλο τους χωρίς να πέφτουν οι ίδιοι θύματά του.

Οι σοφοί αυτοί δεν αυταπατώνται ως προς τον πλούτο των σκηνικών, ούτε και ως προς την πολυτέλεια των κουστουμιών. Επίσης, κατά μείζονα λόγο δεν συγκινούνται από τις περιπέτειες του δράματος που παίζεται. Είναι οι Μύστες που μπόρεσαν να διαλύσουν την μαγεία των θεατρικών φαινομένων. Έχουν μάθει να μεταμφίεζονται ανάλογα με τις απαιτήσεις του ρόλου τους και δεν ξεχνούν ποιοι είναι πράγματι μέσα στο δράμα της ζωής.

Από μυητική άποψη, το ΓΝΩΘΙ ΣΕΑΥΤΟΝ υπήρξε το μεγάλο πρόβλημα του Σωκράτους. Εάν ένα άτομο μπορούσε να αντιληφθεί ποιος είναι, θα γινόταν ο κάτοχος του Μυστικού των Μυστικών κάθε υπερβατικής φιλοσοφίας. Ένας μυστηριώδης ηθοποιός αναλαμβάνει τον ρόλο της προσωπικότητάς μας. Ποιος είναι αυτός ο καλλιτέχνης που εμφανίζεται μόνον στην σκηνή όντας μεταμφιεσμένος και φέροντας προσωπείο (μάσκα);

Εάν επιθυμούμε να το γνωρίσουμε, ας συμμορφωθούμε με το τυπικό. Ας αποσπασθούμε νοερά από τον αντικειμενικό ή θεατρικό κόσμο και ας εισχωρήσουμε μέσα μς για να βυθιστούμε στην νύχτα του υποκειμενικού. Ας κατεβούμε στον Άδη, μέσα σε αυτό το Έρεβος που είναι αναγκαίο για την επιτυχία του Μεγάλου Έργου. Εκεί, ας ακούσουμε τις αποκαλύψεις της σιωπής και του σκότους. Εάν έχουμε μάθει πραγματικά να πεθαίνουμε στον εξωτερικό κόσμο των φαινομένων που σαγηνεύει τους αμύητους, θα εμφανισθεί ένας θεός.

Ο θεός αυτός δεν θα έχει τίποτα από τα είδωλα που γεννά η φαντασία. Δεν ανήκει στο επίπεδο των μορφών, αλλά είναι ουσιώδης ζων και δρων: είναι ο παράγων ή ο δράστης με όλη την σημασία αυτού του όρου, οντότητα εντελώς αληθινή σε σχέση με τα απατηλά φαντάσματα των φαινομενικών μορφών.

OSWALD WIRTH

ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΤΟΥ ΤΕΚΤΟΝΟΣ ΔΙΔΑΣΚΑΛΟΥ

ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ ΑΠΟΣΤΟΛΙΔΟΥ ΡΟΖΑΝΑ

ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΤΕΤΡΑΚΤΥΣ