.

Όποιος φοβάται τον θάνατο είναι ήδη νεκρός.
Όποιος θέλει για μια στιγμή η ζωή του να ανήκει μόνο σ' αυτόν, που θέλει για μια στιγμή να είναι πεπεισμένος για όσα κάνει, πρέπει να αδράξει το παρόν.
Πρέπει να αντιμετωπίζει τα πάντα στο παρόν ως τελικά, σαν να ήταν βέβαιο ότι θα ακολουθήσει αμέσως ο θάνατος.
Και πρέπει μετά στο σκοτάδι να δημιουργήσει ζωή. Ζωή μέσα από τον εαυτό του.
Carlo Michelstaedter, La Persuasione e la Rettorica

Κυριακή 22 Μαΐου 2011

Τζον Λίπσκι: Ο νο 2 του ΔΝΤ και η Χιλή του Πινοσέτ - Ελευθεροτυπία, Σάββατο 21 Μαΐου 2011


Η ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΙΚΗ ΘΗΤΕΙΑ ΤΟΥ ΤΗ ΔΙΕΤΙΑ 1978-80

Του ΓΙΩΡΓΗ ΜΕΡΜΗΓΚΑ

Βεβαρημένο οικονομικο-πολιτικό παρελθόν -εφάμιλλο με το ερωτικό τοιούτο του Ντομινίκ Στρος-Καν, τον οποίο διαδέχθηκε έστω και προσωρινά (ελέω καμαριέρας) στην ηγεσία του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου- έχει ο αξιότιμος Τζον Λίπσκι.
Με κλασική φάτσα και μύστακα Αμερικανού σερίφη που προδίδει την καταγωγή του από την αγελαδοτρόφο Αϊόβα των ΗΠΑ, γόνος εβραϊκής οικογένειας και αυτός όπως άλλωστε και ο τέως διευθυντής του Στρος-Καν, ο 64χρονος οικονομολόγος κ. Λίπσκι έχει εκπαιδευτεί όπως όλοι οι «χιλιμπίληδες» της πατρίδας του να τραβάει γρήγορα πιστόλι.

Εν προκειμένω, οι ικανότητες του Τζον Λίπσκι να «τραβάει» γρήγορα από τον χαρτοφύλακά του εκείνες τις δέσμες μέτρων που απαιτεί το ΔΝΤ για την ανάρρωση (ή την ευθανασία) των άρρωστων οικονομιών, διεφάνησαν όταν ο φέρελπις οικονομολόγος τοποθετήθηκε ως ειδικός απεσταλμένος του Νομισματικού Ταμείου στη Χιλή του δικτάτορα Αουγκούστο Πινοσέτ και παρέμεινε εκεί στην πιο κρίσιμη για τη χώρα διετία 1978-1980.
Μόλις δύο χρόνια αργότερα, δηλαδή το 1982, η Χιλή εφαρμόζοντας απαρέγκλιτα τις συνταγές του Λίπσκι και της διεθνούς των κερδοσκόπων-τραπεζιτών τίναξε τα πέταλα και κήρυξε επισήμως πτώχευση. Ανησυχητικές συμπτώσεις...
Ας θυμηθούμε όμως τι έγινε τότε στη Χιλή:
Το 1973, όπως οι παλαιότεροι ενθυμούνται, ο στρατηγός Πινοσέτ έκατσε με πραξικόπημα στον σβέρκο των Χιλιανών ανατρέποντας τον νόμιμο πρόεδρο Σαλβαδόρ Αλιέντε που αντιστεκόταν στις ιδιωτικοποιήσεις και τις επιταγές των Αμερικανών.
Εκείνη τη χρονιά (δηλ. το 1973) η ανεργία στη Χιλή ήταν 4,3%.
Βούλιαξε όλους τους δείκτες
* Το 1983, έπειτα από 10 χρόνια «εκσυγχρονισμού» και αναδιοργάνωσης του χρέους -όπου έβαλε το χεράκι του και ο κ. Λίπσκι- η ανεργία στη Χιλή είχε φτάσει στο 22% και οι μισθοί είχαν μειωθεί 40%, ενώ το 40% των κατοίκων της δύσμοιρης αυτής χώρας ζούσε κάτω από το όριο της φτώχειας!..
Οταν, λοιπόν, η Χιλή έφτασε απνευστί στον γκρεμό -με τις συνταγές των Chicago boys και του Milton Friedman που την αντιμετώπιζαν ως ένα «πεδίο μελέτης» (casebook)- και αναγκάστηκε να καταφύγει στην αγκαλιά-τανάλια του ΔΝΤ, τα μέτρα που αμέσως εφαρμόστηκαν ήταν τα εξής:
* Καταργήθηκαν οι ελάχιστοι μισθοί.
* Ιδιωτικοποιήθηκε ολόκληρο το σύστημα συνταξιοδότησης.
* Καταργήθηκαν όλοι οι φόροι περιουσίας καθώς και οι φόροι επί των κερδών.
* Μειώθηκε δραστικά, με απολύσεις, η απασχόληση στο Δημόσιο.
Αρπαγή κρατικής περιουσίας
* Ιδιωτικοποιήθηκαν 219 κρατικές βιομηχανίες και 66 κρατικές τράπεζες που τις «άρπαξαν» αμέσως σε τιμές 40% χαμηλότερες της πραγματικής τους αξίας τα κερδοσκοπικά κυκλώματα των διεθνών Οίκων που είχαν στήσει ένα ξέφρενο πανηγύρι με τα καλόπαιδα του Πινοσέτ.
Με όλα αυτά, όπως σημείωναν οι αναλυτές της εποχής, η Χιλή έκανε ένα τεράστιο βήμα προς την πτώχευση και την κατάθλιψη!..
Είναι άκρως ενδεικτικό ότι στη διετία 1982-83 το ΑΕΠ στη Χιλή μειώθηκε κατά 19%. Κάτω από την απάνθρωπη αυτή συνταγή του ΔΝΤ οι βιομηχανίες έκλεισαν, οι συντάξεις δεν είχαν πια αξία και το νόμισμα λιποθύμησε.
Τι ακολούθησε;
Το χάος. Οι απελπισμένοι βγήκαν στους δρόμους, ξέσπασαν άγριες ταραχές αλλά τα όπλα της χούντας του Πινοσέτ ήταν εκεί και ξερνούσαν φωτιά.
Αυτά για τη δράση του ΔΝΤ και την προσωπική ιστορία του «προσωρινού» (ας ελπίσουμε) κ. Λίπσκι... *

Δεν υπάρχουν σχόλια: