.

Όποιος φοβάται τον θάνατο είναι ήδη νεκρός.
Όποιος θέλει για μια στιγμή η ζωή του να ανήκει μόνο σ' αυτόν, που θέλει για μια στιγμή να είναι πεπεισμένος για όσα κάνει, πρέπει να αδράξει το παρόν.
Πρέπει να αντιμετωπίζει τα πάντα στο παρόν ως τελικά, σαν να ήταν βέβαιο ότι θα ακολουθήσει αμέσως ο θάνατος.
Και πρέπει μετά στο σκοτάδι να δημιουργήσει ζωή. Ζωή μέσα από τον εαυτό του.
Carlo Michelstaedter, La Persuasione e la Rettorica

Τετάρτη 4 Μαΐου 2011

Η σημασία της ικανότητας του ηγέτη - ΝΙΚΟΛΟ ΜΑΚΙΑΒΕΛΙ



Οι περισσότεροι άνθρωποι συνηθίζουν να μιμούνται τις πράξεις των επιτυχημένων και να επιδιώκουν να τους μοιάσουν. Εννοείται ότι οι πράξεις τους πολύ λίγο μοι­άζουν με εκείνες των προτύπων τους, για τον απλού­στατο λόγο ότι η ικανότητά τους δεν έχει καμιά σχέσημε την ικανότητα εκείνων.
Ο άνθρωπος που δε διαθέτει και τόσο σπουδαίες εκ φύ­σεως ικανότητες, θα πρέπει να διαλέγει ως πρότυπα τους άνδρες που αναδείχθηκαν σπουδαίοι, γιατί, παρότι δε θα μπορέσει ποτέ να τους φτάσει, τουλάχιστον θα πάρει κάτι από τη μυρωδιά τους.
Οι ικανοί τοξότες, σαν δουν πως ο στόχος τους είναι πολύ μακρινός, κι έχοντας επίγνωση μέχρι πού μπορεί να φτάσει το Βέλος τους, στοχεύουν πολύ ψηλότερα από το σημείο όπου βρίσκεται το σημάδι που πραγματικά θέλουν να πετύχουν, γιατί ξέρουν ότι μόνο με τη βοή­θεια ενός πιο ψηλού στόχου μπορούν να αυξήσουν τιςπιθανότητες να πετύχουν την αρχική τους επιδίωξη.
Για να γίνει κανείς Ηγέτης πρέπει:
να διαθέτει ικανότητα
ή
να διαθέτει τύχη.
Ο Ηγέτης όμως που θα μείνει στην εξουσία περισσό­τερο, είναι εκείνος που θα στηριχθεί λιγότερο στην τύχη του.
Οι μεγάλοι Ηγέτες δεν περίμεναν τη δεύτερη εύνοια της τύχης τους, εκμεταλλεύτηκαν την αρχική.
Δεν αρκεί να αδράξει Ηγέτης την ευκαιρία που του έστειλε η τύχη. Πρέπει και να τη διαμορφώσει. Αν δε διαθέτει την ικανότητα να χειρισθεί σωστά το υλικό που του προσφέρει η καλή του τύχη, η ευκαιρία πάει χα­μένη.
Όσοι γίνονται Ηγέτες βασίζονται κυρίως στις ικανότη­τές τους, κατακτούν την εξουσία με λίγο κόπο, αλλά χρειάζονται πάρα πολύ κόπο για να τη διατηρήσουν.
Με έναν τρόπο διατηρείται η εξουσία: με τη σωστή δια­χείρισή της.
Πιο δύσκολο και πιο επικίνδυνο πράγμα δεν υπάρχει από το να αλλάξεις τους θεσμούς της εξουσίας που μό­λις απέκτησες.
Με το που θα πας να αλλάξεις τους θεσμούς, θα κάνεις εχθρούς τους πάντες. Όχι μόνο εκείνους που τους συμ­φέρουν οι παλιοί θεσμοί, αλλά κι εκείνους που θα ωφε­ληθούν από τους νέους, αφού δεν πρόκειται να σε στη­ρίξουν, παρά μόνο όταν βεβαιωθούν πως οι νέοι θεσμοί τελικά επικράτησαν. Στην καλύτερη περίπτωση οι πρώ­τοι θα σε πολεμάνε με λύσσα, ενώ οι δεύτεροι θα σε υποστηρίζουν χλιαρά.
Μπορείς να αλλάξεις τους θεσμούς ή με την πειθώ ή με τη βία. Η ιστορία δείχνει πως όσοι εφάρμοσαν τον πρώτο τρόπο και κακό τέλος είχαν και τους θεσμούς δεν άλλαξαν, ενώ όσοι χρησιμοποίησαν το δεύτερο, και δεν κινδύνεψαν και είχαν αποτέλεσμα.
Οι λαοί δεν έχουν σταθερά ιδανικά. Πιο εύκολα πείθο­νται από ένα δημαγωγό, παρά κρατάνε σταθερά τα πι­στεύω τους.
Μόλις ο λαός αρχίζει να χάνει την πίστη του σε σένα, να του τη διατηρήσεις με τη Βία. Αλλιώς, όταν ο λαός αρ­χίσει να μη σε πιστεύει πια, κινδυνεύεις να πέσεις και να τσακιστείς στους ίδιους τους θεσμούς που ο ίδιος θε­σμοθέτησες.
Η κακή χρήση της βίας γίνεται, είτε από δειλία του Ηγέτη είτε από ανικανότητα να διοικήσει.
Η καλή χρήση της βίας τις περισσότερες φορές αποδί­δει για όλους, ενώ η κακή χρήση της οδηγεί στο να χά­σει ο Ηγέτης την εξουσία.
Όταν ο Ηγέτης κάνει τις ωμότητες στην αρχή και όλες μαζί, στη συνέχεια οι πράξεις του φαίνονται ως ευεργε­σίες και σταδιακά δημιουργείται κλίμα ασφάλειας στους εξουσιαζόμενους. Στην αντίθετη περίπτωση, κρατά συ­νέχεια στο χέρι το μαχαίρι και δεν μπορεί να στηριχθεί στους εξουσιαζόμενους, επειδή από φόβο δεν μπορούνκι εκείνοι να τον εμπιστευθούν.
Οι ωμότητες πρέπει να γίνονται όλες μαζί ώστε η γεύση τους να διαρκεί όσο γίνεται λιγότερο, ενώ οι ευεργεσίες πρέπει να γίνονται σταδιακά ώστε η γεύση τους να διαρ­κεί περισσότερο.
Την ευεργεσία ο Ηγέτης πρέπει να την κάνει σε ανύπο­πτο χρόνο κι όχι όταν είναι αναγκασμένος από τις πε­ριστάσεις, επειδή στη δεύτερη περίπτωση μόνο τον ίδιο τον Ηγέτη δε θα ωφελήσει, γιατί τότε όλοι θα πιστέ­ψουν πως την έκανε επειδή ήταν αναγκασμένος να την κάνει και έτσι κανείς δε θα του χρωστά ευγνωμοσύνη.


ΝΙΚΟΛΟ ΜΑΚΙΑΒΕΛΙ
Ο ΗΓΕΜΟΝΑΣ

Δεν υπάρχουν σχόλια: