.

Όποιος φοβάται τον θάνατο είναι ήδη νεκρός.
Όποιος θέλει για μια στιγμή η ζωή του να ανήκει μόνο σ' αυτόν, που θέλει για μια στιγμή να είναι πεπεισμένος για όσα κάνει, πρέπει να αδράξει το παρόν.
Πρέπει να αντιμετωπίζει τα πάντα στο παρόν ως τελικά, σαν να ήταν βέβαιο ότι θα ακολουθήσει αμέσως ο θάνατος.
Και πρέπει μετά στο σκοτάδι να δημιουργήσει ζωή. Ζωή μέσα από τον εαυτό του.
Carlo Michelstaedter, La Persuasione e la Rettorica

Δευτέρα 2 Αυγούστου 2010

ΤΑ ΜΕΙΖΟΝΑ ΕΛΑΣΣΟΝΑ ΦΩΤΑ – Γ. .Λ. ΓΟΥΙΛΜΧΕΡΣΤ


Ο σκοπός της μύησης μπορεί να ορισθεί ως εξής: Να διεγείρει και να αφυπνίσει τον υποψήφιο προς την άμεση αναγνώριση και αναμφισβήτητη επίδειξη γεγονότων και αληθειών για το δικό του είναι, σχετικά με τα οποία, προηγουμένως, ή ήταν εντελώς αδαής ή ελάχιστα μόνο πληροφορημένος. Να τον φέρει σε άμεση συνειδητή επαφή με τις Πραγματικότητες που υποφώσκουν κάτω από τις επιφανειακές εικόνες των πραγμάτων, έτσι ώστε, αντί να διατηρεί απλές πίστεις ή γνώμες σχετικά με τον εαυτό του, το Σύμπαν και το Θεό, να έρχεται αντιμέτωπος, άμεσα και με πεποίθηση, με την ίδια την αλήθεια. Και, τελικά, να τον παροτρύνει να καταστεί το Αγαθό και η Αλήθεια που του αποκαλύπτονται, ταυτιζόμενος μαζί τους.
Αυτή, βέβαια είναι μια σταδιακή διαδικασία που απαιτεί πολύ ή λίγο χρόνο και προσπάθεια ανάνογα με την ικανότητα και τα εφόδια του ίδιου του υποψήφιου.
Η αποκατάσταση του φωτός του υποψηφίου στον πρώτο βαθμό είναι, συνεπώς, ενδεικτική μιας σημαντικής κρίσης. Συμβολίζει τη πρώτη διεύρυνση πρόσληψης στην οποία τον οδηγεί η μύηση, χάρη στους δικούς του ειλικρινείς πόθους και στις καλές υπηρεσίες των οδηγών και των καθοδηγητών μπροστά στους οποίους κλείνει το γόνυ. Του αποκαλύπτει ένα τριπλό σύμβολο, που είναι γνωστό ως τα τρία μείζονα, αν και εμβληματικά φώτα του Τεκτονισμού, την Ιερή Βίβλο, τον γνώμονα και τον Διαβήτη, σε μια κατάσταση συνένωσης, όπου τα δύο τελευταία βρίσκονται πάνω στο πρώτο χρησιμοποιώντας το ως βάση τους. Αυτό το τριπλό σύμβολο είναι το πρώτο αντικείμενο που βλέπει το εξωτερικό μάτι του μυουμένου μετά τη φώτισή του, και έτσι εμβληματικά σημαίνουν την πρώτη αλήθεια που το εσωτερικό του μάτι πρέπει να αναγνωρίσει και να στοχασθεί επάνω της.
Συνειδητοποιεί, επίσης, τρία εμβληματικά ελάσσονα φώτα που αναφέρονται “στον ήλιο”, “στη σελήνη” και στον “Σεβάσμιο Διδάσκαλο της Στοάς”, που η ψυχολογική τους σημασία έχει ήδη εξηγηθεί στα προηγούμενα σχόλιά μας.
Το γεγονός, τώρα, είναι ότι ο υποψήφιος μπορεί να δει τα τρία μείζονα Φώτα μόνο με τη βοήθεια των τριών ελασσόνων. Με άλλα λόγια, η ελάσσων τριάδα είναι το όργανο με το οποίο κοιτάζει τη μείζονα τριάδα. Είναι η δική του προσληπτική ικανότητα (υποκείμενο) που κοιτάζει κάτι ευρύτερο (αντικείμενο) με το οποίο δεν έχει ακόμη ταυτισθεί, ακριβώς όπως ένα μικρό όργανο σαν το μάτι μπορεί να δει την έκταση των ουρανών και η πεπερασμένη διάνοια μπορεί να στοχασθεί την απεραντοσύνη.
Τούτο, λοιπόν, σημαίνει ότι τα ελάσσονα φώτα της φυσιολογικής πεπερασμένης νοημοσύνης του υποψήφιου χρησιμοποιούνται για να του αποκαλύψουν τα μείζονα φώτα ή τις θεμελιώδεις ουσίες του που ακόμα δεν έχουν αναπτυχθεί. Μια πυγμαία χονδροειδής συνειδητότητα συνειδητοποιεί την βυθισμένη πηγή και τις ρίζες της, και τίθεται σε οξεία αντίθεση με τις άπειρες δυνατότητες που της είναι προσιτές ευθύς μόλις αναπτυχθούν και έρθουν σε λειτουργία αυτά τα κρυμμένα βάθη της. Το πρόβλημα και το πεπρωμένο του υποψήφιου είναι να χάσει τον εαυτό του για να βρει τον εαυτό του, να ενώσει τα ελάσσονα με τα μείζονα φώτα του, έτσι ώστε να μην λειτουργεί πια απλά σε μια στοιχειώδη αντανακλαστική συνειδητότητα αλλά σε συμφωνία με τη Συνειδητότητα του Παντός με την οποία ταυτίσθηκε.
Τι παριστάνουν, λοιπον, τα τρία μείζονα φώτα εμβληματικά, και τι υπαινίσσεται η συνένωσή τους;
1)Ο γραμμένος Λόγος είναι το έμβλημα και η εξωτερική έκφραση του άγραφου Αιώνιου Λόγου, του Λόγου ή της ουσιαστικής Σοφίας της Θεότητας από την οποία έχει εκπορευθεί κάθε ζωντανή ψυχή και η οποία, συνεπώς είναι η βάση κάθε ανθρώπινης ζωής.
Στην αρχή ήταν ο Λόγος και ο Λόγος ήταν με τον Θεό
και ο Λόγος ήταν Θεός.
Δίχως Αυτόν τίποτε δεν έγινε.
Σ' Αυτόν ήταν η ζωή και η ζωή ήταν το φως των ανθρώπων.
Και το Φως έλαμψε στο σκοτάδι
και το σκοτάδι δεν το κατάλαβε”.
Καλό θα ήταν στις Στοές η Ιερά Βίβλος να είναι ανοικτή στο πρώτο κεφάλαιο του κατά Ιωάννην Ευαγγελίου, του προστάτη Αγίου του Τεκτονισμού, έτσι ώστε αυτά τα λόγια να μπορούν να φθάνουν αμέσως στα μάτια του υποψηφίου, ευθύς μόλις του αποκατασταθεί το φώς, και να του υπενθυμίζουν ότι η βάση του είναι του είναι ο Θείος Λόγος που κατοικεί και ακτινοβολεί μέσα στο δικό του σκοτάδι και στην δική του άγνοια, που δεν συνειδητοποιούν και δεν κατανοούν αυτό το γεγονός. Εχει χάσει κάθε συνειδητότητα αυτής της αλήθειας, και αυτή η παράλειψη είναι ο Χαμένος Λόγος που, θεωρητικά, κάθε Τέκτονας αναζητεί και που ελπίζει ότι θα τον βρει με την κατάλληλη καθοδήγηση και με την δική του φιλοπονία. Βρίσκοντάς τον θα βρει τα πάντα, γιατί θα έχει βρει το Θεό μέσα του. Ας στοχασθεί, επίσης, ο υποψήφιος ποιές είναι οι μυστικές παροτρύνσεις αυτού του Λόγου μέσα του, οι οποίες τον ώθησαν να ανέλθει στη Συντεχνία μας και να αναζητήσει την Μύηση στο Φως.
Για να χρησιμοποιήσουμε τα λόγια ενός Μεγάλου Μύστη: “η αναζήτηση σου είναι το αίτιο του ευρήματός σου”. Διότι η εξεύρεση δεν είναι παρά το τελικό φθάσιμο στην πλήρη εσωτερική συνειδητοποίηση της δύναμης εκείνης που, κατ' αρχήν, προκάλεσε την αναζήτηση για το φως. Συνεπώς, κανείς δεν μπορεί να εισέλθει στην Συντεχνία μας, ή να ελπίζει ότι θα βρει την αληθινή μύηση, αν ενώνεται με το Τάγμα μας με οποιοδήποτε άλλο κατώτερο κίνητρο εκτός από την εξεύρεση του Θεού, του κρυμμένου θησαυρού μέσα του. Ο πρώτος τόπος προετοιμασίας του πρέπει να είναι η καρδιά του, και η υπέρτατη επιθυμία του και δίψα της καρδιάς του πρέπει να κατευθύνεται προς εκείνο το φως που, όταν επιτευχθεί, είναι η Παντογνωσία που αναδύεται στην συνειδητότητα μέσα του. Διαφορετικά, κάθε τελετουργική μύηση δεν θα έχει αποτελέσματα, αυτός δε θα αποτύχει έστω και αν κατανοήσει τα εξωτερικά σύμβολα και τις αλληγορίες τους.
2)Ο Γνώμονας που τοποθετείται πάνω στην Ιερή Βίβλο, είναι το σύμβολο της ανθρώπινης ψυχής που δημιουργήθηκε από το Θείο Λόγο που βρίσκεται στη βάση της. Αυτή η ψυχή δημιουργήθηκε “ορθογωνισμένη”, τέλεια, και, όπως κάθε τι που προήλθε από το χέρι του δημιουργού, αρχικά εκλήθη “καλό”, αν και περιεβλήθη με την ελευθερία της επιλογής και με την ικανότητα του σφάλματος. Ο Γνώμονας του οικοδόμου, ωστόσο, που χρησιμοποιείται ως σύμβολο της Συντεχνίας, είναι κατά προσέγγιση ένα τρίγωνο με την κορυφή προς τα κάτω και με την βάση προς τα επάνω, που είναι ένα πανάρχαιο σύμβολο της ψυχής και της ψυχικής σύστασης και είναι γνωστό ως το Υδάτινο Τρίγωνο.
3)Ο Διαβήτης που εμπλέκεται με τον Γνώμονα, είναι το σύμβολο του Πνεύματος της Ψυχής, της λειτουργικής ενέργειας του ή της Φωτιάς. Αφ' εαυτού της η Ψυχή θα ήταν απλά μια αδρανής παθητικότητα, μαι αρνητική ποιότητα που δεν θα ισορροπούνταν από έναν θετικό αντίκτυπο. Οι ενεργές λειτουργίες της είναι το παράγωγο της ένωσης του εαυτού της με την υποφώσκουσα και εμπνεόυσα Θεία βάση, όπως τροποποιείται δια των αγαθών ή των πονηρών τάσεων της ίδιας της ψυχής. Ο Θεός “εμφύσησε στον άνθρωπο την πνοή της ζωής και ο άνθρωπος έγινε -όχι πια ψυχή όπως ήταν πριν- αλλά ζώσα (ενεργοποιημένη) ψυχή”. Αυτό το παράγωγο ή η πύρινη ενέργεια της ψυχής, είναι το Πνεύμα του ανθρώπου (μια αγαθή ή πονηρή δύναμη, ανάλογα με το πως την διαπλάθει) και συμβολίζεται από αυτό που ήταν πάντοτε γνωστό ως Πύρινο Τρίγωνο (με την κορυφή προς τα επάνω και την βάση προς τα κάτω), που, συμβολικά, αντιπροσωπεύεται εδώ από τον διαβήτη.
Για να συνοψίζουμε: Τα τρία Μείζονα φώτα συμβολίζουν το άλυτα μπλεγμένο τριαδικό θεμέλιο του ανθρώπινου είναι: α) ο Θείος Λόγος ή ουσία ως βάση του, β) μια παθητική ψυχή που εκπέμπεται από εκεί, γ) ένα ενεργό πνεύμα ή μια ενεργοποιημένη ικανότητα που προκαλείται στην ψυχή ως αποτέλεσμα της αλληλεπίδρασης των πρώτων δύο. Ο ίδιος ο άνθρωπος, συνεπώς, (αν ιδωθεί ξέχωρα από το παροδικό σώμα με το οποίο περιβάλλεται τώρα) είναι μια τριαδική ενότητα, που έχει τις ρίζες της και προκύπτει από τη βασική Θεία ουσία.
Παρατηρείστε ότι στον πρώτο βαθμό, τα σκέλη του Διαβήτη καλύπτονται από τον Γνώμονα. Στον δεύτερο βαθμό, τό ένα σκέλος αποκαλύπτεται. Στον τρίτο βαθμό, αποκαλύπτονται και τα δύο. Τούτο σημαίνει ότι, καθώς προοδεύει ο υποψήφιος, η αδράνεια και η αρνητικότητα της ψυχής μεταστοιχειώνονται με αυξανόμενο ρυθμό και υποσκελίζονται από την θετική ενέργεια και δραστηριότητα του Πνεύματος. Το Πύρινο Τρίγωνο σταδιακά υποσκελίζει το Υδάτινο, συμβολίζοντας ότι ο Αναζητητής γίνεται ένα πιο έντονα ζωντανό και πνευματικά συνειδητό ον, από ό,τι ήταν κατ' αρχήν.


Γ. Λ. ΓΟΥΙΛΜΧΕΡΣΤ
ΤΟ ΚΡΥΜΜΕΝΟ ΝΟΗΜΑ ΤΟΥ ΤΕΚΤΟΝΙΣΜΟΥ
ΕΚΔΟΣΕΙΣ ALDEBARAN

Δεν υπάρχουν σχόλια: