Του ΔΗΜΗΤΡΗ Κ. ΠΑΠΑΪΩΑΝΝΟΥ
Δεν θα μπορούσε να γίνει κι αλλιώς. Αφού οι Ελληνες κατηγορήθηκαν ως τεμπέληδες, διεφθαρμένοι, κλέφτες-φοροκλέφτες, μιζαδόροι και μύρια όσα άλλα, ας ανακαλυφθεί πλέον και το τελικόν θαύμα: η «εικαζόμενη συναίνεση». Και μάλιστα εικαζόμενη συναίνεση επί δωρεάς (εικαζόμενης;) ανθρωπίνων οργάνων. Αλλ' όμως μην πτοείσθε!
Τούτο γίνεται με σκοπό την εξασφάλιση προτύπων ποιότητας και ασφάλειας των ανθρωπίνων οργάνων, εφ' εξής οργάνων, παρέλκει το «ανθρωπίνων» - σύμφωνα με το προσχέδιο νόμου για τις μεταμοσχεύσεις. Οφείλομεν από τούδε -ως εκ τούτου- να προσέχωμεν τα κείμενα των νόμων διότι ενδέχεται να υποκρύπτουν μια «εικαζόμενη συναίνεση»!
Για να μη σε μεταμοσχεύσουν διαμελίζοντάς σε καθώς πνέεις τα λοίσθια και το αίμα κινείται ακόμη στις φλέβες σου και για να μη θεωρήσει το κράτος ότι άλλα πρέσβευες, οφείλεις, όταν είσαι στα συγκαλά σου, να στείλεις μια επιστολή-δήλωση στον Εθνικό Οργανισμό Μεταμοσχεύσεων, ότι δεν επιθυμείς «μετά την επέλευση του θανάτου, όπως αυτή καθορίζεται με βάση τα ευρέως αποδεκτά και σύγχρονα δεδομένα της επιστήμης», να σε τεμαχίσουν για να πάρουν τα όργανά σου. Τεκμαίρεται ότι, αν δεν το δηλώσεις, δεν είσαι ιδιοκτήτης του σώματός σου! Υπεισέρχεται στην ιδιοκτησία σου αυτή το κράτος. Και μην ξεχάσεις ότι οφείλεις να θεωρήσεις το γνήσιο της υπογραφής σου! Γιατί αλλιώς δεν «πιάνεται»!
Οπως έχει λεχθεί, «η γλώσσα δεν είναι παρά μία από τις εικόνες» του κόσμου. Είναι απαραίτητη λοιπόν η με αυτόν τον τρόπο γραφειοκρατική προσπάθεια υφαρπαγής της συναίνεσης μιας αγαπητικής πράξης όπως η δωρεά οργάνων; Ή μήπως ο άνθρωπος είναι τελικά απλώς πράγμα; Στις μέρες μας, καθώς λέει το προσχέδιο νόμου, αρμόδιο για τον καθορισμό του κριτηρίου επέλευσης του θανάτου είναι το Κεντρικό Συμβούλιο Υγείας (ΚΕΣΥ). Το dubito του Καρτέσιου δεν υπάρχει πια. Η αμφιβολία της επιστήμης αντικαθίσταται από θέσφατα-κανονικότητες που σε κάθε στιγμή έχουν απολυτότητα. Οπως, π.χ., στην Ιαπωνία, όπου η ναρκισσιστική ψευδαίσθηση μιας αυθεντίας συγχρωτισμένης με την κρατική εξουσία δημιουργεί μια καταστροφή.
ΟΧένρικ Πάουλιτς, από την Οργάνωση Διεθνών Φυσικών για την Αποτροπή του Πυρηνικού Πολέμου, μετά το ατύχημα της Ιαπωνίας είπε: «Οι κυβερνήσεις δεν έχουν μιλήσει με ειλικρίνεια για τα επίπεδα ασφαλείας του τομέα της πυρηνικής ενέργειας». Μήπως δεν έχουν μιλήσει με ειλικρίνεια και για άλλα θέματα; Χρήσιμο θα είναι πάντως σύντομα να δούμε το θανατοκριτήριο από τους θανατοκριτηριοκατασκευαστές. Και, βέβαια, από τούδε και στο εξής πρέπει να προσέχουμε ιδιαιτέρως διότι στην Ελλάδα, όπου υπάρχει ένα άρτια οργανωμένο σύστημα υγείας το οποίο ουδέποτε χρηματίζεται και έχουν και ο πλούσιος και ο φτωχός εξίσου εξαιρετική περίθαλψη, κρεμόμαστε από την απόφαση του θεράποντος ιατρού.
Ας έχουμε και ένα-δύο φακελάκια στην τσέπη μη τυχόν και γίνει καμιά στραβή, δηλαδή έχει την ανάγκη της καρδούλας μας κανένας ευαίσθητος εκατομμυριούχος και ο ιατρός εμφανισθεί επιλήσμων και μας εικαζοσυναινέσει.
Διότι, μόλις ο θεράπων ιατρός διαγνώσει, ως άλλος αλάνθαστος κριτής, νέκρωση του εγκεφαλικού στελέχους και εφ' όσον η λειτουργία ορισμένων οργάνων διατηρείται με τεχνητά μέσα (π.χ. αναπνευστήρας, όργανα υποστήριξης νεφρών), υποχρεούται, από κοινού με έναν αναισθησιολόγο και ένα νευρολόγο ή νευροχειρουργό, στη σύνταξη πιστοποιητικού θανάτου. Ελα όμως που το σχέδιο νόμου λέει και τα εξής: «Μόνο αν πρόκειται να γίνει μεταμόσχευση συνεχίζεται η τεχνητή υποστήριξη του θανόντος προσώπου». Δηλαδή αν και θανών υποστηρίζεται με τεχνητά μέσα. Μήπως ο νεκρός δεν είναι και τόσο νεκρός αλλά, φευ!, νεκροζώντανος; Μήπως εδώ έχουν δίκιο ορισμένοι που ισχυρίζονται ότι ο λεγόμενος εγκεφαλικός θάνατος είναι πλήρως συγκεχυμένη έννοια και νομική κατασκευή; Η συζήτηση αυτή πρέπει να γίνει πλέον ευρύτατα. Εξάλλου το προβλέπει το προσχέδιο νόμου.
Στην Ελλάδα, βεβαίως, δεν υπάρχουν καρτελάκια που να γράφουν σε τσιπάκι την κατάσταση της υγείας σου -ακόμη-, ούτε ομάδες του υποκόσμου να σε ψάχνουν ως ανταλλακτικό, να σου κάνουν μια μεταμοσχευσούλα αναγκαία σε κάποιον «σπουδαίο», χρησιμοποιώντας την εικαζόμενη συναίνεση. Η εικαζόμενη συναίνεση είναι ο προβληματικός όρος. Οχι τόσο επειδή εάν κάποιος είναι πράγματι ετοιμοθάνατος δεν υπάρχει λόγος να μη δώσει τα όργανά του για να σώσει μια ζωή, όσο γιατί προσπαθούν να υφαρπάξουν τη βούλησή του. Γιατί χρησιμοποιείται η εικαζόμενη συναίνεση για να υπεισέλθει το κράτος ως ιδιοκτήτης του σώματός μας. Γιατί το ανθρώπινο σώμα επιχειρείται ιδεοληπτικά να παρουσιασθεί ως ιδιοκτησία του κράτους, όπως αυτό εικάζει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου