Στο περίφημο έργο του “Το Μυστήριο των Καθεδρικών Ναών”, ο Φουλκανέλλι, δείχνοντας ότι τα μεγάλα θρησκευτικά οικοδομήματα του Μεσαίωνα είναι στην πραγματικότητα πέτρινα βιβλία που διδάσκουν την αλχημική επιστήμη και περιέχουν “την ίδια θεματική αλήθεια, το ίδιο επιστημονικό βάθος με τις πυραμίδες της Αιγύπτου, τους ναούς της Ελλάδας, τις ρωμαϊκές κατακόμβες, τις βυζαντινές βασιλικές”, προτείνει μια ερμηνεία της έκφρασης “γοτθική τέχνη”. Αυτή η ερμηνεία επικαλείται την ύπαρξη μιας μεγάλης αρχικής γλώσσας. Πρέπει, λέει, να αναζητήσουμε την εξήγηση στην καββαλιστική ρίζα της λέξης, κυρίως, παρά στη λογοτεχνική της ρίζα. Με άλλα λόγια, υπάρχει μια απόκρυφη γλωσσολογία, που είναι η αληθινή, στρουκτουραλιστική γλωσσολογία:
“Μερικοί οξυδερκείς συγγραφείς, που τους έκανε εντύπωση η ομοιότητα που υπάρχει ανάμεσα στη λέξη “γοτθική” και “γεωτική” πίστεψαν ότι θα έπρεπε να υπήρχε μια στενή σχέση ανάμεσα στη γοτθική και στη γεωτική ή μαγική τέχνη.
“Για μας γοτθική τέχνη(“αρ γκοτίκ”, στα γαλλικά), δεν είναι παρά μια ορθογραφική παραμόρφωση της λέξης “αργκοτίκ”, (που σημαίνει γλώσσα της πιάτσας), και που η ομοφωνία της είναι τέλεια, σύμφωνα με το νόμο της φωνητικής. Είναι η παραδοσιακή σολωμονική που διέπει όλες τις γλώσσες και δεν παίρνει καθόλου υπ' όψη της την ορθογραφία. Ο καθεδρικός ναός, είναι ένα έργο τέχνης, “art goth” ή “argot” (αργκό). Τα λεξικά ορίζουν τη λέξη “αργκό” σαν “μια ιδιάζουσα γλώσσα για όλα τα άτομα που έχουν συμφέρο να επικοινωνούν τις σκέψεις τους, χωρίς να γίνονται αντιληπτοί απ' αυτούς που τους περιβάλλουν”. Πρόκειται, συνεπώς, για μια σολωμονική ομιλουμένη. Οι άνθρωποι που χρησιμοποιούν τη μάγκικη γλώσσα είναι αποκρυφιστές απόγονοι των argo (αργκό) – ναυτών (αργοναυτών), που επέβαιναν στο πλοίο Αργκό (Αργώ), μιλάγανε την αργοτίκ (αργοτική) γλώσσα, πλέοντας με ούριο άνεμο προς την ευδαίμονα παραλία της Κολχίδας, για να κατακτήσουν το ξακουστό χρυσόμαλλο δέρας [...]”.
“Ας προσθέσουμε τέλος, ότι η “αργκό”, είναι μια απ' τις μορφές που έχουν προέλθει από τη γλώσσα των πτηνών, μητέρα και παλιότερη όλων των άλλων, τη γλώσσα των φιλοσόφων. Τη γνωριμία αυτής της γλώσσας αποκαλύπτει ο Ιησούς στους αποστόλους του όταν τους στέλνει το πνεύμα του, το Άγιο Πνεύμα. Είναι η γλώσσα που διδάσκει το μυστήριο των πραγμάτων και φανερώνει τις πιο κρυφές αλήθειες. Οι αρχαίοι Ίνκας την αποκαλούσαν γλώσσα της αυγής, γιατί ήταν οικεία στους “διπλωμάτες”, που τους έδινε μια διπλή γνώση: την ιερή γνώση και την μη εκκλησιαστική γνώση. Στο Μεσαίωνα τη χαρακτήριζαν “Χαρούμενη Γνώση” (Gaie Science, ή Gay Scavoir), Γλώσσα των Θεών, Θεία Μπουκάλα. Η παράδοση μας βεβαιώνει ότι οι άνθρωποι τη μιλούσανε πριν από το χτίσιμο του πύργου της Βαβέλ, που ήταν αιτία του εκφυλισμού της και, για τους περισσότερους ανθρώπους, της πλήρους λησμονιάς αυτής της ιερής διαλέκτου”.
L. PAUWELLS & J. BERGIER
Ο ΑΙΩΝΙΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ
ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΑΠΟΔΟΣΗ ΝΤΑΙΖΗ ΚΑΓΚΕΛΑΡΗ – ΝΤΙΝΟΣ ΚΟΥΜΠΑΤΗΣ
ΜΕΤΑΦΡΑΣΤΙΚΗ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΝΤΙΝΟΣ ΓΑΡΟΥΦΑΛΙΑΣ
ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΚΟΝΙΔΑΡΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου