Ι)Ο μποντισάτβα
Αβαλοκιτεσβάρα, πραγματώνοντας βαθιά
την Τελειότητα της Υπερβατικής Σοφίας,
κοίταξε την ανθρώπινη ύπαρξη και την
είδε όπως είναι: πέντε συσσωρεύσεις που
είναι απ τη φύση τους κενές.
ΙΙ)Εδώ,
λοιπόν, η μορφή είναι κενότητα και η
κενότητα μορφή. Κενότητα και μορφή είναι
ένα και το αυτό. Δε διαφέρουν σε τίποτα.
Οτιδήποτε είναι μορφή είναι κενότητα.
Οτιδήποτε είναι κενότητα είναι επίσης
μορφή. Το ίδιο ισχύει για την αίσθηση,
την αντίληψη, τα ορμέμφυτα και τη
συνειδητότητα.
ΙΙΙ)Εδώ,
λοιπόν, τα πάντα (ντάρμας) έχουν το
χαρακτήρα της κενότητας. Τίποτα δε
δημιουργείται και τίποτα δεν καταλύεται.
Τίποτα δεν είναι μολυσμένο ή αμόλυντο.
Τίποτα ελλιπές ή πλήρες.
IV)Επομένως,
στην κενότητα:
Δεν υπάρχει
μορφή, αίσθηση, αντίληψη, ορμέμφυτα,
συνειδητότητα.
Δεν υπάρχει
μάτι, αυτί, μύτη, γλώσσα, σώμα, νους.
Δεν υπάρχουν
εικόνες, ήχοι, οσμές, γεύσεις, αντικείμενα
αφής ή νοητικά αντικείμενα.
Δεν υπάρχει
στοιχείο οπτικής, ακουστικής, οσφρητικής,
γευστικής, απτικής ή νοητικής
συνειδητότητας.
V)Στην κενότητα
δεν υπάρχει άγνοια ούτε εξάλειψη της
άγνοιας.
Δεν υπάρχουν
μορφογενετικές δυνάμεις ούτε εξάλειψη
των μορφογενετικών δυνάμεων.
Δεν υπάρχει
συνείδηση ούτε εξάλειψη της συνείδησης.
Δεν υπάρχει
σώμα-νους ούτε εξάλειψη του σώματος-νου.
Δεν υπάρχουν
οι έξι αισθήσεις* ούτε εξάλειψη των έξι
αισθήσεων.
Δεν υπάρχει
επαφή ούτε εξάλειψη της επαφής.
Δεν υπάρχει
αίσθημα ούτε εξάλειψη του αισθήματος.
Δεν υπάρχει
επιθυμία ούτε εξάλειψη της επιθυμίας.
Δεν υπάρχει
προσκόλληση ούτε εξάλειψη της προσκόλλησης.
Δεν υπάρχει
γίγνεσθαι ούτε εξάλειψη του γίγνεσθαι.
Δεν υπάρχει
γέννηση ούτε εξάλειψη της γέννησης.
Δεν υπάρχει
φθορά και θάνατος ούτε εξάλειψη της
φθοράς και του θανάτου.
VI)Στην
κενότητα δεν υπάρχει πόνος ούτε αιτία
του πόνου ούτε σταμάτημα του πόνου ούτε
μονοπάτι για το σταμάτημα του πόνου.
Δεν υπάρχει γνώση ούτε επίτευξη ούτε
μη-επίτευξη.
VII)Επομένως
ο μποντισάτβα, έχοντας απαλλαγεί από
την ανάγκη για κάθε είδους επίτευξη και
έχοντας ως μοναδικό του στήριγμα την
Υπερβατική Σοφία, μπαίνει στην κατάσταση,
όπου δεν υπάρχουν γι' αυτόν νοητικά
εμπόδια. Έτσι, τίποτα δεν μπορεί να τον
ταράξει ή να τον φοβίσει και τελικά
φτάνει στη Νιρβάνα. Όλοι οι Βούδες του
παρελθόντος, του παρόντος και του
μέλλοντος φτάνουν στην υπέρτατη φώτιση
βασιζόμενοι αποκλειστικά στην Υπερβατική
Σοφία.
VIII)Επομένως,
πρέπει κανείς να γνωρίζει ότι η
Πραζναπαραμίτα είναι ο μέγας ύμνος, ο
ύμνος της τέλειας γνώσης, ο υπέρτατος,
ο ανυπέρβλητος, ο ύμνος που λυτρώνει
από κάθε οδύνη. Αυτή είναι η μόνη αλήθεια
χωρίς ψεγάδι.
Από την
Πραζναπαραμίτα πηγάζει τούτος ο ύμνος:
«Ευλογημένη
ας είναι η Τέλεια Σοφία που έχει υπερβεί
τον κόσμο της οδύνης από Αυτήν πηγάζει
το Φως, που οδηγεί όλα τα όντα στη
Λύτρωση!»
__________________
* οι πέντε
γνωστές αισθήσεις και το νοητικό πεδίο.
«ΕΔΩ
Η ΜΟΡΦΗ ΕΙΝΑΙ ΚΕΝΟΤΗΤΑ ΚΑΙ Η ΚΕΝΟΤΗΤΑ
ΜΟΡΦΗ...»
Η
ΣΟΥΤΡΑ ΤΗΣ ΚΑΡΔΙΑΣ
ΑΠΟΔΟΣΗ
ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΒΑΓΓΕΛΗΣ ΠΕΤΡΟΠΟΥΛΟΣ
ΕΚΔΟΣΕΙΣ
ΕΚΑΤΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου