Δεν έχομε αγάπη, μήτε φίλους, πλούτη κι ευλογημένο σπιτικό.
με την ελπίδα της πολιτείας του Θεού πέρα στην άλλη άκρια, ζούμε.
Για μας δεν είν' η ευχαρίστηση, η γαλήνη κι η ειρήνη του μυαλού,
μια πολιτεία ζητάμε που ποτέ-ποτέ δε θα τη βρούμε.
Καμιά ανακούφιση στη γη για μας - έτσι όπως είμαστε -
να ψάχνομε για μια κρυμμένη πολιτεία που ποτέ δε θα την δούμε.
μονάχα ο δρόμος κι η αυγή, ο ήλιος, ο αγέρας κι η βροχή,
της κατασκήνωσης το φως κάτ' απ' τ' αστέρια, ο ύπνος και ξανά ο δρόμος που τραβούμε.
Την πολιτεία του Θεού γυρεύομε, την κατοικία που φωλιάζει η ομορφιά,
και βρίσκομε μιαν αγορά πολύβουη κι ακούμε τις καμπάνες που νεκροσημαίνουν.
Ποτέ την πολιτεία τη χρυσή που ο κόσμος σμίγει σε χαρά,
μονάχα τη θλιμμένη πόλη που οι θρηνωδοί το βήμα αργοσέρνουν.
Του ήλιου η δύση στα σύνορα του κόσμου ξεπετάει τα βέλη της
κι εμείς ως το σούρουπο στο σκονισμένο δρόμο περπατάμε.
απ' την αυγή ως το σούρουπο, ωσότου να διαβεί η μέρα, ταξιδεύομε,
πέρ' απ' τα όρια του ορίζοντα την ιερή πολιτεία αναζητάμε.
Δεν έχομε αγάπη, μήτε φίλους, πλούτη, κι ευλογημένο σπιτικό.
με την ελπίδα της πολιτείας του Θεού πέρα στην άλλη άκρια, ζούμε.
αγγλική μεταφυσική ποίηση
από τον Τζων Νταν
ως τον Τζόφρεϋ Γουέσλεϋ
(1600 - 1950)
ΕΙΣΑΓΩΓΗ ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ ΣΧΟΛΙΑ
ΜΕΡΟΠΗ ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ
ΕΚΔΟΣΕΙΣ Α. ΚΑΡΑΒΙΑ 1976
1 σχόλιο:
Αν επιλέγεις να 'ναι 'δεν'
τότε όλα θα φαντάζουν 'δεν'.
Αλλά η ουσία στο μη-δεν.
Θλιμμένη ελπίδα
είσαι μεγάλη παγίδα.
Δημοσίευση σχολίου