.

Όποιος φοβάται τον θάνατο είναι ήδη νεκρός.
Όποιος θέλει για μια στιγμή η ζωή του να ανήκει μόνο σ' αυτόν, που θέλει για μια στιγμή να είναι πεπεισμένος για όσα κάνει, πρέπει να αδράξει το παρόν.
Πρέπει να αντιμετωπίζει τα πάντα στο παρόν ως τελικά, σαν να ήταν βέβαιο ότι θα ακολουθήσει αμέσως ο θάνατος.
Και πρέπει μετά στο σκοτάδι να δημιουργήσει ζωή. Ζωή μέσα από τον εαυτό του.
Carlo Michelstaedter, La Persuasione e la Rettorica

Πέμπτη 26 Αυγούστου 2010

Διάλειμμα - Octavio Paz

Αρχιτεκτονικές στιγμιαίες
πάνω από μια παύση κρεμασμένες,
εμφανίσεις μη ονομασμένες
ούτε συλλογισμένες, μορφές του ανέμου,
ανούσιες καθώς ο χρόνος
κι όπως ο χρόνος διαλυμένες.

Καμωμένες από χρόνο, δεν είναι χρόνος.
είναι η σχισμή, το διάλειμμα του χρόνου,
ο σύντομος ίλιγγος του μεταξύ
όπου ανοίγει το διάφανο λουλούδι,
ψηλό στο στέλεχος μιας αντανάκλασης
αφανίζεται ενώ γυρίζει.

Ποτέ πιασμένες, λάμψεις
με τα μάτια κλειστά ιδωμένες:
η διαφανής γέννηση
και η κρυστάλλινη πτώση
σ' αυτή τη στιγμή απ' αυτή τη στιγμή,
ατέλειωτη ακόμα.

Πίσω απ' το παράθυρο: απελπισμένες
ταράτσες και γρήγορα σύννεφα.
Η μέρα σβύνει, ανάβει
η πόλη, πλησιέστατη και απομακρυσμένη.
Ώρα χωρίς βάρος. Αναπνέω
την άδεια στιγμή την αιώνια.

ΞΕΝΕΣ ΦΩΝΕΣ
ΜΕΤΑΦΡΑΣΕΙΣ
(ΣΕΙΡΑ 3η)
ΧΡΥΣ. ΤΣΙΚΡΙΤΣΗ - ΚΑΤΣΙΑΝΑΚΗ
ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΔΩΔΩΝΗ

6 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

"...Αναπνέω την άδεια στιγμή την αιώνια..."

Έχουμε συναίσθηση της άδειας στιγμής της αιώνιας ή όχι; Τελικά έχουμε επίγνωση των όσων σκεφτόμαστε και των όσων επιθυμούμε ή παρασυρόμαστε απλά και μόνο σε ένα κυνήγι απωθημένων και επιτευγμάτων που υποσυνείδητα σκαλώνουν τη σκέψη και την ενέργειά μας... Αυτά μου ήρθαν στο μυαλό διαβάζοντας το... Σχετικά ή άσχετα... σαν μια σπίθα να άναψε στη γαλαρία της σκέψης μου...

Την καλησπέρα μου...

Παρείσακτος είπε...

ΚΑΛΗΣΠΕΡΑ.
ΕΙΧΑ ΚΑΤΑ ΝΟΥ ΝΑ ΚΑΝΩ ΜΙΑ ΣΧΕΤΙΚΗ ΑΝΑΡΤΗΣΗ. ΘΑ ΤΗΝ ΚΑΝΩ ΛΟΙΠΟΝ ΣΗΜΕΡΑ ΕΝ ΕΙΔΕΙ ΑΠΑΝΤΗΣΗΣ. ΠΑΡΟΛΑ ΑΥΤΑ ΤΗΝ ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΝ ΕΧΕΙ ΔΩΣΕΙ Ο ΜΟΝΤΕΧΡΗΣΤΟΣ. ΤΟ ΠΟΝΤΙΚΙ ΣΤΟΝ ΙΣΟΒΙΤΗ ΤΟΥ ΑΡΚΑ: "ΑΣ ΑΦΗΣΟΥΜΕ ΤΟΥΣ ΕΓΩΙΣΜΟΥΣ ΚΑΙ ΑΣ ΚΟΙΤΑΞΟΥΜΕ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΜΑΣ". ΔΙΑΧΩΡΙΖΕΙ ΕΤΣΙ ΤΟ ΚΑΤΩΤΕΡΟ ΕΓΩ ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΝΩΤΕΡΟ ΕΑΥΤΟ ΤΗΝ ΣΥΝΔΕΣΗ ΜΕ ΤΟΝ ΟΠΟΙΟ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΠΕΤΥΧΟΥΜΕ ΜΟΝΟ ΟΤΑΝ ΕΙΜΑΣΤΕ ΑΦΥΠΝΙΣΜΕΝΟΙ. ΔΗΛΑΔΗ ΟΤΑΝ ΘΥΜΟΜΑΣΤΕ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΜΑΣ. ΜΟΝΟ ΤΟΤΕ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΕΧΟΥΜΕ ΣΥΝΑΙΣΘΗΣΗ ΤΗΣ ΣΤΙΓΜΗΣ. ΤΟΥ ΕΔΩ ΚΑΙ ΤΩΡΑ.
ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΓΙΑ ΤΟ ΣΧΟΛΙΟ.
ΚΑΛΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ

Celestia είπε...

Ακουγα το ghost riders in the sky όταν διάβαζα το ποίημα.
Ποσο πολύ το ένιωσα!
Καλησπέρα.

Celestia είπε...

Πολύ ωραίο ποίημα!

Παρείσακτος είπε...

ΚΑΛΗΣΠΕΡΑ (ΛΙΓΟ ΚΑΘΥΣΤΕΡΗΜΕΝΑ).
ΟΣΟΝ ΑΦΟΡΑ ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΣΕ ΠΑΡΑΠΕΜΠΩ ΣΤΟ http://en.wikipedia.org/wiki/(Ghost)_Riders_in_the_Sky:_A_Cowboy_Legend
ΜΟΥ ΑΡΕΣΕΙ ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ ΚΑΙ Η ΕΚΤΕΛΕΣΗ ΤΟΥ JOHNNY CASH.
ΓΙΑ ΤΟ ΠΟΙΗΜΑ ΤΩΡΑ ΤΙ ΝΑ ΠΩ!
ΣΥΜΦΩΝΩ ΜΑΖΙ ΣΟΥ!
ΚΑΛΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ.

Celestia είπε...

μμ τελικά η ιστορία δεν είχε και τόση σχέση με το ποίημα, η μουσική όμως και ο τιτλος ναι.

Aπίστευτο το πόσες εκτελέσεις υπάρχουν στο youtube...εφτασα στο california guitar trio για να σταματήσω...να φανταστείς το έκαναν μίξη με το riders in the storm (ghost riders in the storm, χε)- καλοί κιθαρίστες ομολογώ.
Ο Johnny , στο στοιχείο του :)

Καλό βράδυ ... κι ευχαριστώ για την επιμόρφωση