ΟΙ ΑΡΚΑΝΕΣ ΤΟΥ ΔΑΧΤΥΛΙΔΙΟΥ ΤΟΥ ΣΟΛΟΜΩΝΤΑ – ELIPHAS LEVI

Αναζητήστε μέσα στον τάφο του Σολομώντα, δηλαδή, μέσα στις κρύπτες της απόκρυφης φιλοσοφίας, όχι το δακτυλίδι, αλλά την επιστήμη του.

Με τη βοήθεια της επιστήμης και μιας επίμονης θέλησης, θα φθάσετε στην κατοχή του υπέρτατου μυστικού της σοφίας, που είναι η ελεύθερη κυριαρχία της εξισορροπημένης κίνησης.

Θα μπορέσετε να προμηθευτείτε το δακτυλίδι του Σολομώντος παραγγέλοντάς το σε ένα χρυσοχόο, χωρίς να του πείτε το μυστικό. Γιατί, αν δεν ξέρει ο ίδιος τι ακριβώς κάνει, δεν θα μπορέσει να το αποκαλύψει και στους άλλους.

Ορίστε, λοιπόν, η συνταγή του δακτυλιδιού:

Πάρτε μια μικρή ποσότητα χρυσού και αναμείξτε την με διπλάσια ποσότητα αργύρου κατά τις ώρες του ήλιου και της σελήνης. Προσθέστε τριπλάσια ποσότητα χαλκού καλά καθαρισμένου, τετραπλάσια ποσότητα κασσιτέρου, πετναπλάσια σιδήρου, εξαπλάσια υδραργύρου και επταπλάσια μολύβδου. Ανακατέψτε τα ύστερα όλα μαζί τις ώρες που αναλογούν σε κάθε μέταλλο, και κατασκευάστε από το μείγμα ένα δακτυλίδι μέσα σ' ένα τετράγωνο κομμάτι μεταξένιο ύφασμα μία πέτρα από κόκκινο μαγνήτη δεμένο με ένα διπλό χρυσό κρίκο.

Χαράξτε την πέτρα, από πάνω και από κάτω, τη διπλή σφραγίδα του Σολομώντα.

Χαράξτε επάνω στο δακτυλίδι τα απόκρυφα σήματα των επτά πλανητών, όπως απεικονίζονται στη “Μαγική Αρχιδόξα” του Παράκελσου ή στην Απόκρυφη Φιλοσοφία του Αγρίππα.

Μαγνητίστε, ύστερα, ισχυρά το δακτυλίδι καθαγιάζοντάς το κάθε μέρα επί μία εβδομάδα με τις τελετουργίες που αναφέρονται στο Τυπικό μας. Μην αμελήσετε να προσέξετε το χρώμα των ρούχων και τα ειδικά αρώματα, ή την παρουσία “συμπαθητικών” ζώων, ή τις ειδικές δεήσεις από τις οποίες πρέπει πάντοτε να προηγείται η δέηση των “τεσσάρων” που αναφέρεται στο Τυπικό μας.

Έπειτα τυλίξτε το δακτυλίδι σε ένα κομμάτι μεταξωτό ύφασμα και αφού το αρωματίσετε, μπορείτε να το φοράτε επάνω σας.

Ενα στρογγυλό κομμάτι μέταλλο ή ένα φυλακτό “παρασκευασμένο” με τον ίδιο τρόπο, θα είχε την ίδια δύναμη με το δακτυλίδι.

Ενα πράγμα φτιαγμένο με τον τρόπο που περιγράψαμε, γίνεται μια δεξαμενή θελήσεως. Είναι ένας μαγνήτικός ανταυγασηρας, ο οποίος μπορεί να είναι πολύ χρήσιμος, αλλά ποτέ δεν είναι απαραίτητος.

Η Χριστιανική και Καθολική θρησκεία είναι πράγματι η νόμιμη θυγατέρα του Ιησού, του βασιλιά των μάγων. Η λατρεία της δεν είναι τίποτε άλλο, παρά η Υψηλή Μαγέια υποκείμενη στους νόμους της ιεραρχίας, που είναι απαραίτητη, ώστε να γίνει λογική και αποτελεσματική.

Ένα απλό ωμοφόριο, φορεμένο από έναν πραγματικό Χριστιανό, αποτελεί ένα φυλακτό περισσότερο ακατανίκητο από το δακτυλίδι και από τον πεντάκτινο Αστέρα του Σολομώντος.

Ο Ιησούς Χριστός, αυτός ο άνθρωπος-Θεός, ο τόσο ταπεινός, έλεγε αυτό ακριβώς μιλώντας για τον εαυτό του: “Η βασίλισσα του Σαβά ήρθε από τα βάθη της Ανατολής για να δει και ν' ακούσει το Σολομώντα. Εδώ, όμως, υπάρχει κάτι περισσότερο από το Σολομώντα”.

Η λειτουργία είναι η πιο εξαίσια από όλες τις επικλήσεις.

Οι νεκρομάντεις επικαλούνται τους νεκρούς, ο μάγος επικαλείται το διάβολο και τρέμει, αλλά ο καθολικός παπάς δεν τρέμει καθόλου, όταν επικαλείται τον ζώντα Θεό!

Τι είναι όλα τα φυλακτά μαζί της αρχαίας επιστήμης και της αρχαίας τέχνης, όταν τα βάλουμε δίπλα στην καθαγιασμένη όστια;

Αφήστε το λείψανο του Σολομώντα να κοιμάται στον πέτρινο τάφο του, μαζί με το δακτυλίδι, που θα μπορούσε να φοράει στο αποσαρκωμένο δάκτυλό του. Πάρτε ένα από εκείνα τα ασημένια δακτυλίδια που πουλούν στις αυλές των εκκλησιών και που έχουν χαραγμένη την εικόνα του Εσταυρωμένου.

Αν είσαστε πραγματικά άξιοι να το φοράτε, θα είναι στα χέρια σας πολύ πιο αποτελεσματικό από όσο θα ήταν το αληθινό δακτυλίδι του Σολομώντος.

Οι μαγικές τελετές και οι λεπτομερείς πρακτικές της λατρείας είναι το παν για τους αμαθείς και τους δεισιδαίμονες. Και μας φέρνουν στο νου, χωρίς να το θέλουμε, μια γνωστή ιστορία που θα σας θυμίσουμε με λίγα λόγια.

Δύο μοναχοί μπαίνουν μέσα σε μιαν αχυρένια καλύβα που τη φύλαγαν δύο παιδιά. Ζητούν, αν μπορούν, να μείνουν λίγο για να ξεκουραστούν και να δειπνήσουν. Τα παιδιά τους λένε, ότι ούτε μπορούν ούτε και έχουν να τους δώσουν τίποτε. Καλά, λέει ο ένας απ' τους μοναχούς, εδώ είναι η φωτιά. Δώστε μας μόνο ένα τσουκάλι και λίγο νερό κι εμείς θα φτιάξουμε μόνοι μας τη σούπα μας. Μα με τι; ρωτούν τα δύο παιδιά. Μ' αυτό το βότσαλο, απαντά ο μοναχός παίρνοντας από κάτω ένα λιθαράκι. Δεν γνωρίζετε, τους λέει, ότι οι μαθητές του Αγίου Φραγκίσκου κατέχουν το μυστικό να φτίαχνουν σούπα από ένα βότσαλο;

Σούπα από βότσαλο; Τι θαύμα, πράγματι, για τα παιδιά! Οι μοναχοί τους υπόσχονται ότι θα τους δώσουν να δοκιμάσουν και θα τη βρουν υπέροχη!

Γρήγορα-γρήγορα ετοιμάζουν το τσουκάλι, ρίχνουν μέσα το νερό, δυναμώνουν τη φωτιά και βάζουν προσεκτικά το βότσαλο στο τσουκάλι. Πολύ ωραία, λένε οι μοναχοί. Τώρα χρειάζεται λίγο αλάτι και μερικά λαχανικά. Να, υπάρχουν λίγα στον κήπο σας. Θα μπορούσαμε να βάλουμε και λίγο λαρδί καπνιστό, θα κάνει τη σούπα πιο νόστιμη...

Τα παιδιά, γονατισμένα δίπλα στη φωτιά, κοιτάζουν με ανοιχτό το στόμα. Το τσουκάλι βράζει... Ελάτε, λοιπόν, τους λένε οι μοναχοί, κοψτε ψωμί και πλησιάστε στη γαβάθα. Τι ωραία μυρωδιά! Βρέξτε το ψωμί σας μέσα στη σούπα. Όσο για το βότσαλο, σας το αφήνουμε για τον κόπο σας. Δεν χαλάει ποτέ και μπορεί να είναι πάντοτε χρήσιμο.

Τώρα, δοκιμάστε τη σούπα. Λοιπόν, τι λέτε; Μα, είναι υπέροχη! Λένε τα μικρά χωριατόπουλα κτυπωντας τα χέρια τους. Ήταν, πραγματικά, μια πολύ ωραία σούπα με λαρδί και λάχανο. Μια σούπα που τα παιδιά δεν θα είχαν προσφέρει ποτέ στους δύο ξένους χωρίς το θαύμα με το βότσαλο.

Οι μαγικές τελετές και οι θρησκευτικές πρακτικές μοιάζουν λίγο με το βότσαλο των μοναχών. Χρησιμεύουν ως πρόφαση και ως ευκαιρία για την άσκηση των αρετών, που μόνον αυτές είναι απαραίτητες για την ηθική ζωή των ανθρώπων.

Χωρίς το βότσαλο οι καλοί μοναχοί δεν θα είχαν δειπνήσει. Είχε, λοιπόν, στ' αλήθεια το βότσαλο μια δύναμη; Ναι, είχε μέσα στη φαντασία των παιδιών, που ερέθισε τη επιτηδειότητα των καλών πατέρων.

Σ' αυτή την ιστορία δεν πρέπει να κατηγορείται ή να προσβάλλεται κανείς. Οι μοναχοί ήταν έξυπνοι και δεν έλεγαν ψέμματα. Βοήθησαν τα παιδιά να κάνουν μια καλή πράξη, τα γοήτευσαν και τα έκαναν να μοιραστούν μια ωραία σούπα.

Συμβουλεύουμε, λοιπόν, αυτούς που πεινούν και λαχανόσουπα τους είναι ένα μακρυνό όνειρο, πως ίσως θα ήταν καλό, να δοκιμάσουν απλώς να φτιάξουν τη σούπα με το βότσαλο...

Ας γίνουμε καλά κατανοητοί σ' αυτό το σημείο. Δεν θέλουμε να πούμε, ότι οι τελετές αποτελούν ένα μεγάλο μύθο. Αυτό θα συνέβαινε, αν οι άνθρωποι δεν τις είχαν ανάγκη. Πρέπει, όμως, να λάβουμε υπ' όψη μας το αναμφισβήτητο γεγονός, ότι όλες οι διάνοιες δεν είναι ίσες.

Πάντοτε διηγούμασταν παραμύθια στα παιδιά και θα εξακολουθούμε να τους διηγούμαστε όσο υπάρχουν μητέρες και τροφοί. Τα παιδιά έχουν πίστη, και αυτό τα σώζει.

Φανταστείτε ένα μικρό παιδάκι που θάλεγε: δεν δέχομαι τίποτε που δεν το καταλαβαίνω. Τι θα μπορούσε, άραγε, να μάθει κανείς σ' αυτό το μικρό τέρας;

Δέξου πρώτα τα πράγματα, όπως σου τα λένε οι δάσκαλοί σου, μικρέ μου άνθρωπε, ύστερα μελέτησέ τα, και αν δεν είσαι ηλίθιος, θα καταλάβεις.

Τα παιδιά έχουν ανάγκη από παραμύθια. Οι λαοί έχουν ανάγκη τους μύθους και τις τελετές. Η ανθρώπινη αδυναμία χρειάζεται βοηθήματα.

Ευτυχής θα ήταν αυτός που θα κατείχε το δακτυλίδι του Σολομώντος. Ευτυχέστερος, όμως, θα ήταν εκείνος που θα έφθανε ή, ακόμη, που θα ξεπερνούσε τον Σολομώντα στην επιστήμη χωρίς να έχει ανάγκη το δακτυλίδι του...

ELIPHAS LEVI

ΤΟ ΜΕΓΑ ΑΠΟΡΡΗΤΟ

Ή

Ο ΑΠΟΚΑΛΥΜΜΕΝΟΣ ΑΠΟΚΡΥΦΙΣΜΟΣ

Α' ΜΕΡΟΣ

Η ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΤΕΧΝΗ

'Η Η ΤΕΧΝΗ ΤΗΣ ΥΠΟΤΑΓΗΣ ΤΩΝ ΔΥΝΑΜΕΩΝ

ΑΠΟΔΟΣΗ: ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΚΑΣΙΜΑΤΗ

ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΤΕΤΡΑΚΤΥΣ