Η τέταρτη jhana – Julius Evola

“Μετά την απόσπαση από τον πόνο και την ευχαρίστηση, μετά την εξαφάνιση της πρότερης χαράς και λύπης, ο ασκητής περνάει σε μια κατάσταση πέρα από τη θλίψη, πέρα από τη χαρά, σε μια κατάσταση αταραξίας, γαλήνης, αγνότητας και φώτισης – περνάει στον τέταρτο διαλογισμό”. Εδώ έχουμε φτάσει στην υπέρτατη κορυφή της εξατομικευμένης συνείδησης. Η κάθαρση ή η απλοποίηση πρέπει να είναι ικανές να απομακρύνουν ακόμα και την αίσθηση της καθαρά μεταμορφωμένης διανοητικής χαράς έτσι ώστε μια κατάσταση απόλυτης “ουδετερότητας” να μπορεί να επιτευχθεί, ένα υπέρτατο σημείο ισορροπίας, το οποίο είναι χωρίς χρώμα, χωρίς μορφή, ολοκληρωτικά ελεύθερο από οποιοδήποτε απολύτως έρεισμα. Αυτό αποτελεί το σύνορο ανάμεσα σε δύο κόσμους, το σημείο πέρα από το οποίο η συνείδηση, αν έχει ακόμα αρκετή δύναμη και τη θέληση να μην σταματήσει για το απόλυτο, να προχωρήσει, να καταστρέψει κάθε αγωνία ή οδύνη, δεν μπορεί να είναι πλέον η συνείδηση ενός “Εγώ”, δηλαδή μιας συγκεκριμένης πεπερασμένης ύπαρξης από μια συγκεκριμένη φυσική μορφή. Είναι, πράγματι, το κατώφλι μιας μεταμόρφωσης με την κυριολεκτική έννοια, δηλαδή, το σημείο από το οποίο κάποιος περνάει πέρα από τη “μορφή” πέρα από το “άτομο”. Στην πραγματικότητα, στα κείμενα η τέταρτη jhana αντιπροσωπεύει το σύνορο το οποίο χωρίζει τους διαλογισμούς που είναι περιορισμένοι στη “μορφή” από εκείνους οι οποίοι είναι arupa ή ελεύθεροι από μορφή, όχι “τυπικοί” αλλά “ουσιαστικοί”.

JULIUS EVOLA

Η ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑ ΤΗΣ ΑΦΥΠΝΙΣΕΩΣ

ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ Ν. ΜΑΛΕΒΙΤΗΣ

ΙΔΙΩΤΙΚΗ ΕΚΔΟΣΗ ΤΟΥ

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ Ν. ΜΑΛΕΒΙΤΗ