.

Όποιος φοβάται τον θάνατο είναι ήδη νεκρός.
Όποιος θέλει για μια στιγμή η ζωή του να ανήκει μόνο σ' αυτόν, που θέλει για μια στιγμή να είναι πεπεισμένος για όσα κάνει, πρέπει να αδράξει το παρόν.
Πρέπει να αντιμετωπίζει τα πάντα στο παρόν ως τελικά, σαν να ήταν βέβαιο ότι θα ακολουθήσει αμέσως ο θάνατος.
Και πρέπει μετά στο σκοτάδι να δημιουργήσει ζωή. Ζωή μέσα από τον εαυτό του.
Carlo Michelstaedter, La Persuasione e la Rettorica

Παρασκευή 30 Ιουλίου 2010

ΟΙ ΚΙΝΔΥΝΟΙ ΤΗΣ ΤΕΛΕΤΟΥΡΓΙΚΗΣ ΜΑΓΕΙΑΣ (ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ) – DION FORTUNE


Μια πολύ ενδιαφέρουσα περίπτωση αναφέρεται στην Επιθεώρηση του Εσωτερισμού του Δεκεμβρίου 1929, σε ένα γράμμα προς τον αρχισυντάκτη που υπογράφει κάποιος Χ. Κάμπελ.
Αναζητώντας ορισμένες πληροφορορίες που δεν κατόρθωσα να πάρω με κανένα από τους συνηθισμένους τρόπους, κατέφυγα στο σύστημα του Αμπραμελέν. Για το σκοπό αυτό ετοίμασα ένα ομοίωμα του απαραίτητου Τάλισμαν, κάνοντάς το όσο καλύτερο μπορούσα με τις λίγες γνώσεις που διέθετα. Η τελετουργία εκτελέστηκε και άρχισα να καθαρίζω τον #τόπο εργασίας#. Αποδείχθηκε, όμως, ότι οι ατελείς γνώσεις είναι επικίνδυνο πράγμα. Η τελετουργία μου δεν πέτυχε και το μόνο που κατάφερα ήταν να καταστρέψω το Τάλισμαν, δίχως να περιορίσω στο ελάχιστο τις δραστηριότητες της οντότητας που είχα καλέσει. Αυτό δείχνει τέλεια αμέλεια εκ μέρους μου και ως ένα βαθμό είναι αλήθεια -αλλά αυτό που θέλω να επισημάνω είναι το εξής: οι γνώσεις μου γύρω από το συγκεκριμένο σύστημα, επομένως και για την τελετουργία, ήταν ατελείς. Ή τουλάχιστον δεν είχα διδαχθεί κάποια μέθοδο καταπολέμησης αυτής της συγκεκριμένης οντότητας από τη στιγμή που θα εκδηλωνόταν. Προσέξτε τώρα τα αποτελέσματα.
Δυστυχώς δεν έχω κρατήσει την ημερομηνία που συνέβησαν τα περιστατικά, αλλά η πρώτη ένδειξη προβλήματος θα πρέπει να εμφανίσθηκε γύρω στις 3 Μαρτίου 1927. Μπορώ να υπολογίσω την ημερομηνία με αρκετή ακρίβεια, επειδή, όπως θα μάθαινα αργότερα, οι εκδηλώσεις των φαινομένων ήταν πάντοτε πιο έντονες κατά την διάρκεια της νέας σελήνης και ενώ έπεφτα για ύπνο. Στη συγκεκριμένη περίπτωση θυμάμαι ότι ξύπνησα ξαφνικά με ένα ακαθόριστο αίσθημα τρόμου να με πιέζει. Δεν επρόκειτο, όμως, για το συνηθισμένο τρόμο κάποιου εφιάλτη, αλλά ήταν ένα συναίσθημα που μου είχε εντυπωθεί και το οποίο αδυνατούσα να αποβάλω με μια προσπάθεια της θέλησης. Πέρασε αμέσως μόλις σηκώθηκα και δεν του έδωσα περισσότερη σημασία.
Στις 2 Απριλίου, ή εκεί γύρω, το ίδιο συναίσθημα με κυρίεψε ξανά, αλλά δεν το θεώρησα σαν κάτι σοβαρότερο από έναν έντονο εφιάλτη, αν και το γεγονός ότι ο ύπνος μου είχε ταραχθεί στο τέλος της περιόδου της νέας σελήνης πέρασε από το μυαλό μου. Όσο πλησίαζε η πανσέληνος, οι νύχτες μου ξανάγιναν ήρεμες.
Με τη νέα σελήνη της 1ης Μαϊου το πρόβλημα επανεμφανίστηκε. Τούτη τη φορά ήταν κάτι πολύ πιο ισχυρό και απαιτήθηκε τρομακτική προσπάθεια θέλησης για να το αποτινάξω. Εκείνη την εποχή, περίπου, είδα για πρώτη φορά την οντότητα που γρήγορα άρχισε να με καταλαμβάνει. Δεν είχε και τόσο άσχημη εμφάνιση. Τα μάτια της ήταν κλειστά και είχε γενειάδα και μακριά κυματιστά μαλλιά. Φαινόταν σαν τυφλή δύναμη που βαθμιαία αφυπνιζόταν και άρχιζε να δραστηριοποιείται.
Υπάρχουν τρία σημεία που πρέπει να ξεκαθαρίσω πριν συνεχίσω. Κατ' αρχήν, ποτέ δεν μου επιτέθηκε δύο φορές την ίδια νύχτα. Δεύτερον, όταν μιλάω για απτά συμβάντα, για σπάσιμο του γυαλιού και φωνές, σε καμία περίπτωση, εκτός από μια ανεξήγητη εξαίρεση, δεν ήταν πραγματικά γεγονότα αλλά απλές ψευδαισθήσεις. Αυτό μας οδηγεί στο τρίτο σημείο. Κανένα από τα περιστατικά δε συνέβη ενώ κοιμόμουν. Πάντοτε ξυπνούσα μέσα στον τρόμο και προσπαθούσα βίαια να αποτινάξω τη μαγική επιρροή. Είχα και παλαιότερα εφιάλτες, αλλά κανένας εφιάλτης δε θα μπορούσε να καταλάβει το μυαλό μου για λεπτά ολόκληρα κάθε φορά, όπως συνέβαινε με τούτο το πράγμα, ή να με ωθήσει να πηδήξω από το παράθυρο που βρισκόταν τρία μέτρα πάνω από το έδαφος.
Η πρώτη ένδειξη ότι τούτες οι επισκέψεις βρίσκονταν εντελώς έξω από τη συνηθισμένη ροή των γεγονότων εμφανίστηκε στις 30 Μαϊου. Γύρω στα μεσάνυχτα ξύπνησα ξαφνικά από μια φωνή που φώναζε δυνατά, #Πρόσεξε#, και αμέσως αντιλήφθηκα ένα κόκκινο φίδι να κουλουριάζεται κάτω από το κρεβάτι μου και να υψώνει το κεφάλι του από το πάτωμα. Ενώ ήταν έτοιμο να μου επιτεθεί, πήδηξα από το παράθυρο και προσγειώθηκα ανάμεσα στις τριανταφυλλιές που βρίσκονταν από κάτω, χωρίς να πάθω μεγαλύτερη ζημιά πέρα από μια άσχημη μελανιά στο χέρι.
Ακολούθησε μια περίοδος απόλυτης ηρεμίας μέχρι τις 30 Ιουνίου, όταν ήρθε η πραγματική κορύφωση. Είχα δει το πλάσμα ξανά τη νύχτα της νέας σελήνης και είχα παρατηρήσει σημαντικές αλλαγές στην εμφάνισή του. Συγκεκριμένα, φαινόταν πολύ πιο δραστήριο, ενώ τα μακριά μαλλιά του είχαν μεταβληθεί σε κεφάλια φιδιών. Την επόμενη νύχτα ξύπνησα από ένα βίαιο θόρυβο και πήδηξα από το κρεβάτι. Είδα τότε ότι ο θόρυβος προκλήθηκε από ένα μεγάλο κόκκινο οβελίσκο που είχε τρυπήσει το δυτικό τοίχο του δωματίου και χτύπησε στον ανατολικό γκρεμίζοντάς τον μαζί με το παράθυρο, χωρίς όμως να πετύχει το κρεβάτι μου που βρισκόταν σε ένα κοίλωμα αριστερά της διαδρομής του. Στο πέρασμά του είχε σπάσει όλους τους καθρέπτες, οπότε το πάτωμα και το κρεβάτι μου ήταν γεμάτα σπασμένα γυαλιά και κομμάτια ξύλου. Αυτή τη φορά η ψευδαίσθηση θα πρέπει να κράτησε μερικά λεπτά. Δεν τολμούσα να κουνηθώ φοβούμενος μήπως κοπώ και για να φτάσω τα σπίρτα -στα οποία ήξερα ότι βρισκόταν η σωτηρία μου- έπρεπε να γείρω προς την άλλη μεριά του κρεβατιού κινδυνεύοντας πάλι από τα γυαλιά. Ενώ κατά βάθος γνώριζε ότι όλα αυτά ήταν ψεύτικαδεν είχα τη δύναμη να κουνηθώ. Το μόνο που μπορούσα να κάνω ήταν να στέκομαι εκεί, ανήμπορος να κοιτάζω το αναστατωμένο δωμάτιο σε μια κατάσταση απέλπιδος τρόμου.
Και τώρα ακολουθεί το πιο εκπληκτικό μέρος της όλης ιστορίας. Όταν τελικά κατάφερα να ελέγξω την ψευδαίσθηση, ξάπλωσα πάλι στο κρεβάτι ξεθεωμένος και ξέρω ότι ο μόνος θόρυβος που έκανα εκείνη τη νύχτα ήταν όταν πήδηξα στο πάτωμα. Το δωμάτιό μου απέχει τουλάχιστον εκατό μέτρα από εκείνα των υπολοίπων μελών της οικογένειάς μου, αλλά το επόμενο πρωί στη διάρκεια του προγεύματος με ρώτησαν τι ήταν αυτός ο φοβερός θόρυβος στο δωμάτιό μου τη νύχτα.
Μετά από αυτό κατάλαβα ότι τα αστεία είχαν τελειώσει. Δεν είχα δεχθεί απαθής τα συμβάντα, αλλά γνώριζα ότι μου ήταν αδύνατο να προσπαθήσω να ελέγξω τη δύναμη που είχα ενεργοποιήσει. Μέσα στην απελπισία μου στράφηκα σε μια καλή φίλη, η οποία ήξερα ότι είχε γνώση περί αυτών των πραγμάτων. Κατέφθασε δίχως καθυστέρηση και μου πρόσφερε τη βοήθειά της, οπότε από εκείνη την ημέρα μέχρι σήμερα το πρόβλημα δεν έχει παρουσιαστεί ξανά.
Αναφέρω το περιστατικό με την ελπίδα να χρησιμεύσει ως προειδοποίηση για όσους σκέφτονται να επαναλάβουν την δική μου απερισκεψία. Οφείλουν να αντιμετωπίσουν με τη μέγιστη προσοχή οποιοδήποτε σύστημα μαγείας έχουν ανακαλύψει σε βιβλία και να μην το χρησιμοποιούν ποτέ, εκτός κι αν είναι απολύτως βέβαιοι ότι ελέγχουν πλήρως τις επικαλούμενες οντότητες”.

DION FORTUNE
ΨΥΧΙΚΗ ΑΥΤΟΑΜΥΝΑ
ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ ΑΛΕΚΟΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΙΑΜΒΛΙΧΟΣ

Δεν υπάρχουν σχόλια: