Η ΑΥΡΑ – A. S. RALEIGH

Η λέξη “αύρα” προέρχεται από μια σανσκριτική λέξη που στην κυριολεξία σημαίνει “εκείνο το οποίο κυλά”. Είναι κάτι το οποίο κυλά από ένα κέντρο. Σε σχέση με τον άνθρωπο η αύρα είναι το διπλό αιθερικό, το αστρικό σώμα, μαζί με τη δύναμη της ζωής, το πράνα, και το νοητικό σώμα. Διευκρινίστηκε ήδη ότι στη Θεοσοφία ο όρος νοητικό σώμα χρησιμοποιείται σε σχέση με το κατώτερο μάνας, που συγκροτείται από τις τέσσερις χαμηλότερες νότες, ή υποπεδία του νοητικού πεδίου, ενώ το αιτιατό σώμα καταλαμβάνει τις τρεις ανώτερες νότες της νοητικής οκτάβας. Ωστόσο εδώ ο όρος χρησιμοποιείται και για τα δύο μαζί. Περιλαμβάνει επίσης την ψυχή και το πνεύμα, το μπούντι και το άτμα. Οι έξι αρχές του ανθρώπου, με εξαίρεση το παχυλό φυσικό σώμα, περιλαμβάνονται στην αύρα. Ο συνδυασμός τους συνιστά την αύρα. Το διπλό αιθερικό, ή μαγνητικό σώμα, διαπερνά κάθε κύτταρο και ιστό του παχυλού σώματος και εκτείνεται πέρα από αυτό. Το μαγνητικό σώμα με τη σειρά του διαπερνάται ολοκληρωτικά από το αστρικό σώμα ήσώμα της επιθυμίας, το οποίο εκτείνεται πιο πέρα. Ταυτόχρονα το αστρικό σώμα το διαπερνά το πράνα, ή δύναμη της ζωής. Κατόπιν το νοητικό σώμα διαπερνά το αστρικό και εν συνεχεία το αιτιατό διαπερνά το νοητικό σώμα. Το βουδικό διαπερνά το αιτιατό σώμα και το πνεύμα, ή άτμα, διαπερνά οποτεδήποτε μπορεί το βουδικό.

Ας μη τα εκλάβουμε σαν διαστρωμάτωση. Η ιδέα ορισμένων Επικούρειων ότι οι διαφορετικές αρχές βρίσκονται σε στοιβάδες, η μία έξω από την άλλη – κάτι σαν κρεμμύδι – είναι εντελώς λαθεμένη. Για να το κατανοήσουμε ας χρησιμοποιήσουμε ένα παράδειγμα. Ας υποθέσουμε ότι έχουμε ένα δοχείο γεμάτο μάρμαρα. Τα μάρμαρα αυτά έστω ότι αντιπροσωπεύουν το παχυλό σώμα. Ανάμεσά τους θα δημιουργούνται κενά. Ρίχνουμε μέσα στο δοχείο αρκετή άμμο για να γεμίσει τα διάκενα των μαρμάρων. Η άμμος αναπαριστά το αστρικό σώμα. Κατόπιν γεμίζουμε το δοχείο με νερό και αφήνουμε την άμμο να απορροφήσει το νερό. Το νερό αντιπροσωπεύει την αρχή της ζωής. Μέσα στο νερό όμως υπάρχει αέρας. Ο αέρας που διαπερνά το νερό παριστάνει το νοητικό σώμα. Το οξυγόνο του αέρα θα είναι το αιτιατό σώμα. Το οξυγόνο το διαπερνά το πράνα. Η διάκριση του πράνα από το οξυγόνο μας επιτρέπει να αναπαραστήσουμε το βουδικό σώμα. Το πνεύμα θα αντιπροσωπευθεί από κάτι το οποίο διαπερνά το πράνα. Τούτο υπερβαίνει τη συνηθισμένη κατανόηση, επομένως το παράδειγμα παύει να μας είναι χρήσιμο. Ας κρατήσουμε όμως ότι η μία αρχή διαπερνά την άλλη. Δεν πρόκειται για στοιβάδες που η μια είναι έξω από την άλλη.

Οι λεπτότερες ουσίες διαπερνούν τις παχυλότερες. Τι υποδηλώνει αυτό; Ειπωθηκε ότι οι διάφορες αρχές έχουν διαφορετικά χρώματα. Εάν τώρα κοιτάξουμε στο σύνολό της μια αύρα, θα τη δούμε -αφού δεν μπορούμε να δούμε μέσα στο σώμα- να περιβάλλει το σώμα με μία εκρέουσα ουσία, ένα είδος αύρας που ρέει προς τα έξω που είναι ροδόχρουν, ή έχει το χρώμα του φρεσκοανθισμένου άνθους της ροδακινιάς. Αυτό είναι το μαγνητικό σώμα, ή το διπλό αιθερικό. Μετά θα δούμε να το διαπερνά, ρέοντας προς τα έξω, κάποια απόχρωση του μπλε. Οποιαδήποτε απόχρωση του μπλε υποδηλώνει το αστρικό σώμα. Την ίδια στιγμή μπορούμε να δούμε να το διαπερνά μια ακτινοβολία ρόδινου χρώματος που ρέει προς τα έξω και μέσα από αυτό. Πρόκειται για την αρχή της ζωής, το πράνα. Ίσως επίσης δούμε να διαπερνά το αστρικό μία απόχρωση του κίτρινου που αναπαριστά το νοητικό σώμα. Δεν ενδιαφέρει κάποια συγκεκριμένη απόχρωση του κίτρινου, αρκεί να μην προσεγγίζει το πορτοκαλί. Κατόπιν θα δούμε ένα πορτοκαλί φως που λάμπει μέσα από το κίτρινο και κυλά έξω από αυτό. Αυτή είναι η ψυχή ή μπούντι. Εαν μάλιστα κοιτάξουμε ακόμη βαθύτερα, θα βρούμε να λάμπει μέσα από όλα αυτά μια λευκή ακτινοβολία, το άτμα, ή ανθρώπινο πνεύμα.

Είναι επίσης δυνατό να ιδωθεί μια ποικιλία αποχρώσεων αυτών των θεμελιωδών χρωμάτων, ανάλογα με την τελειότητα της αύρας. Τα χρώματα, ή οποιεσδήποτε αποχρώσεις τους, θα δείξουν την ποιότητα, την αξία της αύρας.

Εάν ένα πρόσωπο, ή ένας ασθενής, πάσχει από ηθική μόλυνση, τότε η αύρα του θα εμφανίζεται ρυπαρή. Όσο καθαρότερο είναι το χρώμα, τόσο λιγότερο είναι μολυσμένο, τόσο περισσότερο απέχει από μολύνσεις. Η καθαρότητα σε μια ορισμένη αρχή δείχνει την απαλλαγή της από όλες τις επιμολύνουσες επιδράσεις. Αντίθετα η λαμπρότητα την οποία προσλαμβάνει η αύρα δείχνει το βαθμό της τελειότητας της σύμφωνα με την ιδιαίτερη γραμμή της.

Όλα αυτά μαζί σχηματίζουν την αύρα, την εκροή από το κέντρο. Η αύρα παράγεται μέσα σε αυτές τις αρχές και τις αναπαριστά καθώς εκρέουν. Συνήθως αναφερόμαστε σε αυτές σαν να είναι πέρα από το παχυλό φυσικό σώμα. Είναι γεγονός ότι η αύρα διαπερνά ολόκληρο το σώμα στη συνηθισμένη συνείδησή μας, εννοούμε το σώμα που εκτέινεται πέρα από το παχυλό φυσικό σώμα.

Η αύρα είνα αυγοειδής και συνήθως εκτείνεται από την κορυφή του κεφαλιού προς τα κάτω στα πόδια. Το παχυλό φυσικό σώμα βρίσκεται στο κέντρο της αύρας, η οποία εκτέινεται σε μια απόσταση από τρία εκατοστά μέχρι εξήντα περίπου εκατοστά γύρω και προς κάθε κατεύθυνση του παχυλού φυσικού σώματος.

Ωστόσο σε ένα Μαχάτμα, το αιτιατό σώμα έχει περίπου το μέγεθος ενός δίωροφου σπιτιού. Στην περίπτωση ενός Βούδα η αύρα εκτείνεται σε απόσταση περίπου τριών χιλιομέτρων προς κάθε κατεύθυνση και έχει πλήρη συνείδηση του τι συμβαίνει σε αυτή την ακτίνα του χώρου. Ωστόσο διαφορετικοί άνθρωποι έχουν αύρα που αναπαριστά διαφορετικές καταστάσεις ύπαρξης. Κοντά στην ώρα του ηλιοβασιλέματος είναι δυνατό να δούμε την αύρα ενός προσώπου που βρίσκεται σε κάποια απόσταση από εμάς. Μπορούμε ακόμη να δούμε το διπλό αιθερικό που ακτινοβολεί από το σώμα, αν και αυτό είναι αδύνατο για τους περισσότερους ανθρώπους. Κατόπιν υπάρχουν μερικοί άνθρωποι των οποίων η όραση είναι τόσο οξεία ώστε διακρίνουν σε μια αύρα ένα αριθμό διαφορετικών σωμάτων.

Εντούτοις η αύρα δεν περιορίζεται στα ανθρώπινα όντα. Είναι μεγάλο λάθος να υποστηριχθεί ότι η αύρα είναι μόνο ανθρώπινη, ένα ανθρώπινο απόκτημα. Απαντάται στα ζώα όπως απαντάται και στον άνθρωπο, μολονότι στα ζώα δεν είναι τόσο τέλεια ανεπτυγμένη. Έχει επίσης βρεθεί να ποικίλλει ανάλογα με το βαθμό τελειότηας του ζώου. Η αρχή είναι ακριβώς η ίδια όπως στον άνθρωπο. Η μοναδική διαφορά έγκειται στο βαθμό, όχι στο είδος. Τούτο αποδεικνύει αναμφισβήτητα στον αποκρυφιστή ότι το ζώο διέπεται από τις ίδιες επτά αρχές που διέπουν τον άνθρωπο. Ο άνθρωπος διαφέρει από το ζώο μόνο σε βαθμό. Η επταπλή αρχή είναι η ίδια. Εξαιτίας αυτού μπορούμε να δούμε τα ζώα διορατικά. Η αυρική επικοινωνία όχι μόνο περνά από τον άνθρωπο στο ζώο, αλλά και αντίστροφα.

Ο συγγραφέας του παρόντος βιβλίου είχε ένα φίλο που έξετρεφε πρόβατα για να τα διοχετεύει στην αγορά για κρέας. Μερικές φορές πήγαινε ανάμεσά τους για να διαλέξει κάποιο συγκεκριμένο για σφαγή. Τη στιγμή λοιπόν που έκανε τη σκέψη της σφαγής, και ενώ βρισκόταν ανάμεσά τους χωρίς να έχει κάνει ακόμη κάποια κίνηση, το πρόβατο που είχε επιλέξει να σφάξει προσπαθούσε απεγνωσμένα να απομακρυνθεί. Αντίθετα οποιοδήποτε από τα άλλα μπορούσε να το πιάσει αμέσως. Μόνο εάν δεχθούμε τη δυνατότητα της τηλεπαθητικής επικοινωνίας ανάμεσα στη σκέψη του ανθρώπου και στη συνείδηση του ζώου, μπορούμε να εξηγήσουμε το γεγονός. Υπάρχει ένα άλλο σχετικό παράδοξο. Ένα άγριο ζώο δε φοβάται ποτέ ένα άνθρωπο που δε σκοτώνει ζώα. Ένας χορτοφάγος μπορεί να προσεγγίσει πολύ περισσότερο ένα άγριο ζώο από κάποιον κρεατοφάγο. Άρα τα ζώα έχουν την ικανότητα να διαισθάνονται τις προθέσεις του ατόμου που έχουν απέναντί τους. Στην Ινδία, οι γιόγκι πηγαίνουν στη ζούγκλα όπου ξαπλώνουν και κοιμούνται. Ενώ κοιμούνται οι τίγρεις έρχονται και γλύφουν τα γυμνά πόδια τους. Οποισδήποτε άλλος δεν θα τολμούσε να κοιμηθεί εκεί χωρίς το τουφέκι του και δύο τρεις ντόπιους οδηγούς. Ο γίογκι, όμως, δεν έχει μέσα του τίποτα άλλο από αγάπη, δεν τρώει ποτέ κρέας, ούτε αφαιρεί τη ζωή ενός ζώου. Έτσι οι τίγρεις τον αναγνωρίζουν από την αύρα τους. Αισθάνονται αυτή την κατάσταση ύπαρξης.

Ωστόσο αύρα δεν έχουν μόνο ο άνθρωπος και τα ζώα αλλά και τα φυτά. Είναι γεγονός ότι μπορούμε να γευτούμε τα ροδάκινα και τα μήλα που κρέμονται στα δέντρα. Μπορούμε να σταθούμε τρία μέτρα από το δέντρο και να γευτούμε τα φρούτα του, έσω και χωρίς να γνωρίζουμε από πριν τη γεύση τους. Η μονδική πιθανή εξήγηση για κάτι τέτοιο είναι ότι η αύρα του φρούτου ακτινοβολεί και γεμίζει τον αέρα. Ή μπορούμε να βάλουμε ένα φρούτο μέσα στο δωμάτιο, πάνω στο τραπέζι, και χωρίς να το αγγίξουμε καθόλου, χωρίς να γνωρίζουμε τι είδος είναι, να πούμε εάν είναι γλυκό ή ξινό. Υπάρχουν γυναίκες που ξεχωρίζουν μήλα που δεν έχουν γευτεί λέγοντας, “Μάλιστα αυτά εδώ είναι ξινά”. Αυτό είναι ψυχική γεύση (clairgustea), αναπτυγμένη σε κάποιο βαθμό. Προφανώς τη διέπει κάποιος νόμος. Κάθε φρούτο επομένως έχει την αύρα του και όχι μόνο το δέντρο. Η μυρωδιά των λουλουδιών δείχνει ότι έχουν αύρα. Νιώθουμε το διπλό αιθερικό εκείνου του λουλουδιού, την αιθερική αρχή του. Αποδεικνύεται ότι είναι η αύρα του λουλουδιού.

Αύρα διαθέτουν και τα ορυκτά. Μια γνωστή κυρία μπορούσε να βάλει στο στόμα της ένα κομμάτι μετάλλευμα και με βάση τη γεύση του να το προσδιορίσει. Η κρυσταλλομαντεία είναι δυνατή μόνο στη βάση ότι οι κρύσταλλοι έχουν αύρα, ότι είναι ψυχές. Όμως η μαρτυρία μας δεν περιορίζεται σ' αυτά. Έχουμε καθίσει δίπλα στο δρόμο και έχουμε παρκαολουθήσει τις αυρικές δονήσεις των βράχων. Έχουμε δει να εκπορεύονται από αυτούς διαφορετικά χρώματα. Γνωρίζουμε ότι οι τσακμακόπετρες και οι βράχοι, όπως ακριβώς τα διαμάντια, σε μικρότερη φυσικά κλίμακα, διαθέτουν αύρα, μολονότι όχι τόσο τέλεια.

Αυτό αποδεικνύει συμπερασματικά ότι τα φρούτα, τα ορυκτά, τα ζώα και τα πάντα διαθέτουν αύρα, την οποία εμείς μπορούμε να δούμε. Είναι ένα φαινόμενο που παρατηρείται σε ολόκληρη τη φύση. Στο σύμπαν δεν υπάρχει τίποτα που να στερείται αύρας. Είναι η αύρα, ή κάποιο μέρος της, εκείνο το οποίο βλέπουμε να προβάλλεται στα διάφορα μέρη του αέρα. Είναι τα διπλά αιθερικά.

Πρέπει ωστόσο να έχουμε υπόψη μας ότι η αύρα περιέχει την ίδια την ουσία, την ουσία του ίδιου του όντος. Ανεξάρτητα από την κατάσταση που βρίσκεται, η αύρα περιέχει το νου του ανθρώπου και επίσης την ίδια την ουσία της φυσικής σύστασής του. Έτσι εάν ένα άτομο είναι άρρωστο, η αύρα του θα είναι ομοίως άρρωστη. Ο ασθενής, επομένως, φέρει το μεγαλύτερο κίνδυνο για τους άλλους στην αύρα του, γιατί αυτή περικλείει το πνεύμα κάθε συγκεκριμένης νόσου. Άρα ο κίνδυνος της μόλυνσης δε βρίσκεται στα μικρόβια αλλά στην αύρα, στην εκπόρευση του ασθενούς προσώπου. Η οσμή που αποπνεύει ο άρρωστος είναι πολύ περισσότερο επικίνδυνη από όλα τα μικρόβια του κόσμου. Η οσμή που προέρχεται από τον άρρωστο είναι πραγματικά η αύρα του. Αυτή πρέπει να αποφεύγουμε περισσότερο από οτιδήποτε άλλο. Η αύρα ενός υγιούς ατόμου περιέχει το ίδιο το πνεύμα της υγείας και καλώς ή κακώς περιέχει επίσης όλα όσα είναι ο χαρακτήρας του.

Η αύρα ενός άντρα είναι ηλεκτρική. Εκείνη μιας γυναίκας είναι μαγνητική. Η αρχή της διαφοροποίησης του φύλου λειτουργεί σε ολόκληρη την αύρα. Οπουδήποτε και αν στραφούμε θα τη δούμε να βρίσκεται σε μια κατάσταση συνεχούς λετουργίας, συνεχούς εκδήλωσης. Το να ερωτευθεί κάποιος δεν είναι τίποτα άλλο παρά η πολικότητα, η ένωση του αρσενικού με το θηλυκό έτσι ώστε να αναπτύσσεται ανάμεσά τους η πολικότητα και να γίνονται ένα. Η έλξη είναι απλώς όταν δύο αύρες, που είνα αντίστοιχα θετική και αρνητική ενώνονται. Ο χωρισμός επέρχεται όταν διαρρηγνύεται αυτή η έλξη. Οι αύρες δεν πολώνονται πλέον η μία προς την άλλη, ως εκ τούτου διαχωρίζονται. Όταν ένας άνθρωπος γίνεται αυτάρκης η αύρα του είναι τόσο θετική όσο και αρνητική. Επομένως, δεν απαιτεί τίποτα, αλλά είναι αυτάρκης -οι δύο πόλοι ενώνονται εσωτερικά. Ωστόσο, σε κάθε περίπτωση η αύρα έχει φύλο.

Συχνά ακούγεται στους εσωτερικούς κύκλους ότι το φυσικό είναι ηλεκτρικό και το αστρικό μαγνητικό. Αυτό είναι ανοησία. Το θηλυκό πνεύμα, αιτιατό, νοητικό, σώμα, ζωή, φυσικό και διπλό αιθερικό είναι όλα τους θηλυκά. Οι αντιστοιχες αρχές στο αρσενικό είναι όλες αρσενικές και έτσι συνεχίζουν έως ότου φθάνουμε στην εσωτερική σεξουαλική πολικότητα οπότε έχουν αναπτυχθεί και τα δύο φύλα και αυτές οι αρχές έχουν λάβει το φύλο τους. Το γεγονός επιβεβαιώνεται από μια προσεκτική εξέταση της αύρας.

Η αύρα επομένως, είναι η εκροή του εσωτερικού χαρακτήρα της ύπαρξης.

A. S. RALEIGH

ΤΑ ΜΥΣΤΗΡΙΑ ΤΟΥ ΕΡΜΗΤΙΣΜΟΥ

ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ ΛΥΣΑΝΔΡΟΣ ΜΥΓΙΑΚΗΣ

ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΙΑΜΒΛΙΧΟΣ