.

Όποιος φοβάται τον θάνατο είναι ήδη νεκρός.
Όποιος θέλει για μια στιγμή η ζωή του να ανήκει μόνο σ' αυτόν, που θέλει για μια στιγμή να είναι πεπεισμένος για όσα κάνει, πρέπει να αδράξει το παρόν.
Πρέπει να αντιμετωπίζει τα πάντα στο παρόν ως τελικά, σαν να ήταν βέβαιο ότι θα ακολουθήσει αμέσως ο θάνατος.
Και πρέπει μετά στο σκοτάδι να δημιουργήσει ζωή. Ζωή μέσα από τον εαυτό του.
Carlo Michelstaedter, La Persuasione e la Rettorica

Κυριακή 18 Ιουλίου 2010

MUSEE DES BEAUX ARTS - ΟΥΙΣΤΑΝ ΩΔΕΝ

Ποτέ δεν κάναν λάθος οι Παλιοί Τεχνίτες
Πάνω στον ανρώπινο πόνο: πως την καταλαβαίναν
Τη θέση του στη ζωή. πως έρχεται να μας εύρει
Καθώς τρώει ο άλλος ή ανοίγει ένα παράθυρο ή ακόμη περπατά βαριεστημένος.
Πως όταν οι γέροντες με πάθος, με κατάνυξη προσμένουν
Το θαύμα της γέννησης, πρέπει πάντα να υπάρχουν παιδάκια
Που δεν πολυγυρεύουν να γίνει τέτοιο πράγμα, πατινάροντας
Σε μια δεξαμενή στην άκρη του δάσους.
Ποτέ δεν ξέχασαν πως ακόμη
Και το φρικτό μαρτύριο πρέπει να παει το δρόμο του
Οπωσδήποτε σε μια γωνιά, σε κάποιον ανοικοκύρευτο τόπο
Οπου οι σκύλοι συνεχίζουν τη σκυλίσια ζωή τους και τ' άλογο του βασανιστή
Ξύνει τ' αθώα του καπούλια σ' ένα δέντρο.


Στον Ικαρο του Μπρέγκελ λόγου χάρη: πως καθετί γυρνά τη ράχη
Πολύ νωθρά στον όλεθρο. μπορεί ο ζευγάς
Ν' άκουσε τη πλαταγή στη θάλασσα, την έκθετη κραυγή,
Ομως γι' αυτόν δεν ήταν σπουδαίο ατύχημα. κι ο ήλιος τη δουλειά του
Ελαμπε στα πόδια τ' άσπρα που βουλιάζαν στο πράσινο
Νερό. και τ' αλαφρύ δαπανηρό καράβι που είδε ασφαλώς 
Κάτι εκπληχτικό, τ' αγόρι που έπεφτε απ' τον ουρανό,
Επρεπε κάπου να φτάσει κι αμέριμνο τράβηξε ανοιχτά.
Δεκέμβρης 1938

Γιώργος Σεφέρης
ΑΝΤΙΓΡΑΦΕΣ
ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΙΚΑΡΟΣ                                                                         



Δεν υπάρχουν σχόλια: