Ησυχα το σύννεφο έριξε τη σκιά του,
περνώντας πάνω από δρόμους με δέντρα, πάνω από λίμνες, πάνω από χωράφια.
Αντέχοντας και τη χαρά και τη λύπη, προχώρησε σιωπηλά το σύννεφο...
Υστερα, πάνω απ' τον ήχο ενός φλάουτου, το σύννεφο σταμάτησε.
αναζήτησε εκείνον που έπαιζε: μα δεν υπήρχε κανένας.
Κι ύστερα το σύννεφο άρχισε πάλι το μεγάλο ταξίδι του
μέσα στο ημισφαίριο της νύχτας, χωρίς να ξέρει το δρόμο του.
ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ: Ηλίας Κυζηράκος
Μαρία Λαϊνά
Ξένη ποίηση του 20ού αιώνα
Επιλογή από ελληνικές μεταφράσεις
Εκδόσεις Ελληνικά γράμματα
.
Όποιος φοβάται τον θάνατο είναι ήδη νεκρός.
Όποιος θέλει για μια στιγμή η ζωή του να ανήκει μόνο σ' αυτόν, που θέλει για μια στιγμή να είναι πεπεισμένος για όσα κάνει, πρέπει να αδράξει το παρόν.
Πρέπει να αντιμετωπίζει τα πάντα στο παρόν ως τελικά, σαν να ήταν βέβαιο ότι θα ακολουθήσει αμέσως ο θάνατος.
Και πρέπει μετά στο σκοτάδι να δημιουργήσει ζωή. Ζωή μέσα από τον εαυτό του.
Carlo Michelstaedter, La Persuasione e la Rettorica
Όποιος θέλει για μια στιγμή η ζωή του να ανήκει μόνο σ' αυτόν, που θέλει για μια στιγμή να είναι πεπεισμένος για όσα κάνει, πρέπει να αδράξει το παρόν.
Πρέπει να αντιμετωπίζει τα πάντα στο παρόν ως τελικά, σαν να ήταν βέβαιο ότι θα ακολουθήσει αμέσως ο θάνατος.
Και πρέπει μετά στο σκοτάδι να δημιουργήσει ζωή. Ζωή μέσα από τον εαυτό του.
Carlo Michelstaedter, La Persuasione e la Rettorica
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου