Πως να σε συλλογιστώ θάνατε
κρύα φωνή της μοναξιάς μου
μεγάλε στεναγμέ.
Να σε συλλογιστώ, δύναμη και χαμός
μεταμόρφωση και ανυπαρξία,
ποια θέση να σου δώσω μεσ' το σύμπαν
ποιο βάρος θάχει το παράπονό μου
πάνω στο θάνατο του κόσμου.
Πως, πως θα σε συλλογιστώ θάνατε
κρανίου τόπος των θνητών
καθιέρωση αναγνωρισμένη του εγκλήματος
αντίποδας της αθανασίας
υπαρκτή και ανύπαρκτη αντίφαση της ζωής
μνήμες, πίκρες, άδειες ώρες οδύνη για περισυλλογή
ταξίδι μακρινό δίχως αρχή και τέλος
κι έσχατη σιωπή...
Πως, πως να σε συλλογιστώ θάνατε
τραγικό είδωλο στην αξεδίψαστη ζωή μου
ευθεία γραμμή που δεν ενώνεται με τον κύκλο,
αλύγιστο μακάβριο φάντασμα από χίμαιρες,
πύλη ορθάνοιχντη στ τίποτα
και είσοδος αγνώστου.
Πως, πως να σε συλλογιστώ θάνατε,
τραγική φωνή των σπασμένων αγαλμάτων
ψυχρό ακρογιάλι των νεκρών
παγκόσμια εξαφάνιση, φθορά και ατέλεια
τρομερέ καταπέλτη στην εξέγερσή μου,
που τίποτα από σένα δεν ξεφεύγει,
ούτε το παρόν αφού δεν προφταίνουμε να το ζούμε
ούτε το παρελθόν που τίποτα δεν σώζει
ούτε το μέλλον αφού για δεύτερη φορά
επικυρώνει την τελεσίδικη πνοή μας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου