Ο ΜΕΓΑΣ ΘΕΟΣ ΠΑΝ – ΑΡΘΟΥΡ ΜΑΧΕΝ

...Ο Όστιν πήρε το χειρόγραφο, μα ποτέ δεν το διάβασε. Ανοίγοντας τις κομψές σελίδες τυχαία το μάτι του άρπαξε μια λέξη και τη φράση που την ακολουθούσε. Και αποκαρδιωμένος, με άσπρα χείλια και μ' ένα κρύο ιδρώτα που έτρεχε σα νερό από τα μηνίγγια του, πέταξε χάμω τα χαρτιά.

-Πάρ' το από δω, Βιλιέ, και ποτέ μην ξαναμιλήσεις γι' αυτό. Είσαι από πέτρα άνθρωπέ μου; Αυτός ο ίδιος ο τρόμος και ο φόβος του θανάτου, οι σκέψεις του ανθρώπου, που στέκεται μέσα στον πρωινό τσουχτερό αέρα δεμένος απάνω στην εξέδρα του βασανιστηρίου, με την καμπάνα να χτυπάει μέσα στ' αυτιά του και περιμένοντας ν' ακούσει το τραχύ τρίξιμο του μάνταλου δεν είναι τίποτα σε σύγκριση μ' αυτό. Δε θα το διαβάσω. Δε θα ξανακοιμόμουνα ποτέ.

-Πολύ καλά. Μπορώ να φανταστώ τι είδες. Ναι. Είναι φοβερό. Παρ' όλ' αυτά, είναι μια παλιά ιστορία, ένα παλιό μυστήριο που παίχτηκε στις μέρες μας και μέσα στους σκοτεινούς δρόμους του Λονδίνου, αντί να πραγματοποιηθεί ανάμεσα στ' αμπέλια και στους ελαιώνες. Ξέρουμε τι έτυχε σ' εκείνους που είχαν την τύχη να συναντήσουν το Μέγα Θεό Πάνα και σ' εκείνους που είναι αρκετά σοφοί, ώστε να ξέρουν πως όλα τα σύμβολα είναι σύμβολα για κάτι, όχι του τίποτα. Πραγματικά, ήταν ένα λεπτό σύμβολο, που κάτω απ' αυτό οι άνθρωποι, πριν από πολλά χρόνια, κάλυπταν τη γνώση τους για τις πιο φοβερές, τις πιο μυστηριώδεις δυνάμεις, που βρίσκονται στην καρδιά όλων των πραγμάτων. Δυνάμεις που μπροστά τους οι ψυχές των ανθρώπων δεν μπορούν να κάνουν τίποτα άλλο παρά μονάχα να μαραθούν, να πεθάνουν και να μαυρίσουν, όπως μαυρίζουν τα σώματά τους κάτω από μια ηλεκτρική εκκένωση. Τέτοιες δυνάμεις δεν μπορούν να ονομαστούν, δεν μπορούν να εκφραστούν, δεν μπορούν να πιαστούν από τη φαντασία εξόν κάτω από ένα πέπλο και ένα σύμβολο, ένα σύμβολο που στους περισσότερους από μας φαίνεται σαν μια περίεργη, ποιητική φαντασία και σε μερικούς άλλους σαν ένα ανόητο παραμύθι. Όπως και να 'χει όμως το πράγμα, εσύ κι εγώ έχουμε γνωρίσει κάτι από τον τρόμο, που μπορεί να κατοικεί στο μυστικό μέρος της ζωής και που εκδηλώνεται κάτω από την ανθρώπινη σάρκα. Τον τρόμο που είναι άμορφος και που παίρνει από μόνος του μια μορφή. Α! Όστιν, πως μπορεί να γίνεται αυτό; Πως δε σβήνει το φως του ήλιου μπροστά σ' αυτό το πράγμα, πως η σκληρή γη δε λιώνει και δε βράζει κάτω από τέτοιο φορτίο; ...

ΑΡΘΟΥΡ ΜΑΧΕΝ

Ο ΜΕΓΑΣ ΘΕΟΣ ΠΑΝ

ΚΑΙ ΑΛΛΑ ΔΙΗΓΗΜΑΤΑ

ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ ΘΑΝΟΣ ΣΑΚΚΕΤΑΣ

ΕΠΙΛΟΓΗ ΜΑΚΗΣ ΠΑΝΩΡΙΟΣ

ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΑΙΟΛΟΣ