.

Όποιος φοβάται τον θάνατο είναι ήδη νεκρός.
Όποιος θέλει για μια στιγμή η ζωή του να ανήκει μόνο σ' αυτόν, που θέλει για μια στιγμή να είναι πεπεισμένος για όσα κάνει, πρέπει να αδράξει το παρόν.
Πρέπει να αντιμετωπίζει τα πάντα στο παρόν ως τελικά, σαν να ήταν βέβαιο ότι θα ακολουθήσει αμέσως ο θάνατος.
Και πρέπει μετά στο σκοτάδι να δημιουργήσει ζωή. Ζωή μέσα από τον εαυτό του.
Carlo Michelstaedter, La Persuasione e la Rettorica

Παρασκευή 4 Δεκεμβρίου 2009

Η ανωνυμία στον Ελευθεροτεκτονισμό - Κωστής Μπάλλας

Σκόπιμο θα ήταν εδώ να εξετασθεί ένα κρίσιμο ερώτημα που αφορά στην ίδρυση και καθιέρωση κάθε νέας θρησκείας ή μεγάλης εμβέλειας κοινωνικού κινήματος ή παγκόσμιας αναμορφωτικής κίνησης. Με ποιά διαδικασία κατέστη δυνατός ο μετασχηματισμός απο δραστηριότητα ενός μικρού αρχικού εσωτερικού κύκλου ιδρυτών σε ένα μεγάλο οργανισμό.
Σε ότι αφορά στις θρησκείες η εξάπλωση αποδίδεται συνήθως σε συγκεκριμένους απόστολους και μάρτυρες, ενώ σε σχέση με τα μεγάλα κινήματα η αναφορά γίνεται στους πατέρες, τους ιδρυτές και στους ήρωες. Θεωρείται πάντοτε, δηλαδή, ως προσωπικό επίτευγμα οφειλόμενο στην πίστη, καθώς και στην αφοσίωση ή την ακεραιότητα συγκεκριμένων ατόμων. Υπάρχει, όμως, και κάτι περισσότερο από τούτο. Τα άτομα καθίστανται κέντρα παραγωγής πνευματικής ενέργειας εξαιρετικώς υψηλού επιπέδου, η οποία καθιστά δυνατή την κάθε εξελικτική της ανθρωπότητας διαδικασία. Η υψηλής ποιότητας αυτή ενέργεια είναι εκείνη που προκαλεί την κίνηση της ανθρωπότητας.
Ο Ελευθεροτεκτονισμός όμως – και τούτο αποτελεί ιδιότυπο χαρακτηριστικό του – στερείται γνωστών αποστόλων, αγίων ή ηρώων, αφού, φαίνεται κέντρα της αναγκαίας αυτής ενέργειας υπήρξαν μεγάλα πνεύματα κεκρυμμένα που έδρασαν ανωνύμως, μη επιθυμούντες να καταστούν επώνυμοι του Ελευθεροτεκτονισμού άρχοντες ή διδάσκαλοι. Ελεύθεροι Τέκτονες υπήρξαν “πατέρες”, “ιδρυτές”, “ήρωες”, “αρχηγέτες” ή “μεγάλοι” θεωριών, επαναστάσεων, ανακαλύψεων, της τέχνης, της επιστήμης ή οποιουδήποτε άλλου. Δεν υπάρχουν όμως – ή δεν είναι γνωστοί, “πατέρες”, “ιδρυτές”, “ήρωες”, “μεγάλοι” ή αρχηγέτες του Ελευθεροτεκτονισμού.
Από τη φύση του, ως προϊόν της ελεύθερης σκέψης και δράσης χάριν της ελευθερίας και προς δοξασμό της, θα αυτοαναιρείτο αν υπόκειτο και αν υποβάλλονταν σε οποιουσδήποτε περιορισμούς.
Ο Ελευθεροτεκτονισμός δυνάμεθα να υποθέσουμε, υπήρξε δημιούργημα μεγίστων της ελευθερίας εραστών, που ουδεμία είχαν ανάγκη επωνυμίας. Υπήρξε “μυστική” κληρονομιά για κρίσιμες στιγμές, για χρόνους δυσχερείς της πορείας του ανθρωπίνου πνεύματος.

Στο βιβλίο
Η ΓΕΩΠΟΛΙΤΙΚΗ ΤΟΥ ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΕΚΤΟΝΙΣΜΟΥ
του ΦΡΑΝΣΟΥΑ ΤΥΑΛ
Από την εισαγωγή του (αείμνηστου) ΚΩΣΤΗ ΜΠΑΛΛΑ
με τίτλο Εισαγωγή στην κοινωνιολογία του Ελευθεροτεκτονισμού
ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΠΡΟΣΚΗΝΙΟ

Δεν υπάρχουν σχόλια: