Τούτη είναι μια ιστορία ασύλληπτων κοσμικών συγκρούσεων πέρα από το χωροχρόνο αλλά και μέσα στο χωροχρόνο – και τα συμβάντα αυτής της δεύτερης, μερικής όψης της ιστορίας είναι εκείνα που κυρίως ενδιαφέρουν τον άνθρωπο.
Κάποτε δύο ενάντιες δυνάμεις – δύο εντελώς διαφορετικές μορφές νοημοσύνης – βρέθηκαν αντιμέτωπες στο ευρύτερο σύμπαν: οι Κύριοι του Πάγου και οι Κύριοι της Φλόγας.
Δύο αντίπαλες παρατάξεις, με την κάθε μία να εκφράζει και ένα ριζικά διαφορετικό τρόπο αντίληψης των πραγμάτων: μία στατική ή “παγωμένη” και μια δυναμική ή “φλογερή” αντίληψη -δύο θέσεις που διαμόρφωσαν αντίστοιχα το χαρακτήρα των όντων της κάθε πλευράς.
Η Φλόγα είχε συναντηθεί με τον Πάγο!
Η σύγκρουση ήταν αναπόφευκτη και μοιραία.
Και η κοσμική αυτή διαμάχη απλώθηκε ανάμεσα στ' άστρα αλλά και σε περιοχές και διαστάσεις ακατανόητες για τον άνθρωπο, τους λεγόμενους “Υπερχώρους”.
Ο πόλεμος αυτός ίσως δεν θ' άγγιζε καν τον άνθρωπο αν και η Γη δεν αποτελούσε μέρος ενός τέτοιου Υπερχώρου. Γιατί αυτό που ο άνθρωπος αποκαλεί αυτάρεσκα “κόσμο του” είναι μονάχα ένα περιορισμένο τμήμα της πλανητικής υπόστασης, εκείνο που μπορεί να συλλάβουν ο νους και οι αισθήσεις του. Η αληθινή Γη είναι μια ευρύτερη υπόσταση – είναι ένας πλυδιάστατος “γεωμετρικός τόπος” που αποτελεί απλό τμήμα ενός εξίσου πολυδιάστατου και αληθινά απέραντου πεδιακού πλέγματος.
Σ' αυτό το κοσμικό πανόραμα, όπου πολλοί πλανήτες μπορεί ν' ανήκουν σ' έναν Υπερχώρο και -ταυτόχρονα- πολλοί Υπερχώροι να ανταμώνουν σ' έναν πλανήτη, σε μια ασύλληπτη τοπολογική εικόνα, δεν θα είχε νόημα να μιλά κανείς πια για “γήινους” και “εξωγήινους”. Ετσι κι αλλιώς ο άνθρωπος δεν διαθέτει τα αισθητικά εργαλεία για να συλλάβει την πλήρη εικόνα, ούτε τα αντίστοιχα νοητικά για να την κατανοήσει.
Τούτη η ιστορία δεν θα υπήρχε καν ούτε σαν μύθος αν πριν από αμέτρητα χρόνια οι Κύριοι του Πάγου δεν άρχιζαν να επεκτείνονται δραστήρια προς το τμήμα εκείνο του Υπερχώρου όπου ανήκει και η δική μας Γη. Και φυσικά οι Κύριοι της Φλόγας αντέδρασαν στην κίνηση αυτή στέλνοντας μια ειδικά εκπαιδευμένη οντότητα στον ανθρώπινο κόσμο.
Ένα πλάσμα που στον ανθρώπινο χώρο είναι απλώς γνωστό ως “Καταλύτης”. Αυτό και τίποτε άλλο!
Θα ήταν μάταιο να επιχειρήσουμε ν' αναλύσουμε εδώ την αποστολή, τό ρόλο και τη στρατηγική αυτού του Καταλύτη, αν και ήδη το όνομά του αποκαλύπτει αρκετά. Και σίγουρα ο Καταλύτης αυτός – από την ίδια τη φύση του παιχνιδιού και των κανόνων του – δεν θα μπορούσε να ενεργήσει ή να παρέμβει άμεσα στο παιχνίδι.
Μια τέτοια άμεση παρέμβαση θα εισήγαγε ένα “ξένο στοιχείο στο σύστημα”, μια “παραδοξότητα”, μια εστία τόσο έντονης ανωμαλίας στον τοπικό Υπερχώρο που τ' αποτελέσματα θα ήταν καταστροφικά για όλους. Ετσι η μόνη δυνατότητα του Καταλύτη ήταν να δράσει έμμεσα και μέσα στα επιτρεπτά πλαίσια του συστήματος, ας πούμε σαν διοργανωτης μιας τοπικής ανθρώπινης πέμπτης φάλαγγας.
Και την πέμπτη αυτή φάλαγγα στα νώτα του παγωμένου εχθρού η μυστική παράδοση την ονομάζει “Φωλιά του Παγωνιού”, “Αδελφότητα της Φωλιάς” ή απλώς “Φωλιά” - ή τουλάχιστον με αυτό το συμβολικό – κωδικό όνομα είναι συνήθως γνωστή στον ανθρώπινο χώρο.
ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΠΑΛΑΝΟΣ
ΑΙΝΙΓΜΑΤΑ ΣΕ ΓΚΡΙΖΟ ΦΟΝΤΟ
ΕΚΔΟΣΕΙΣ LOCUS - 7
.
Όποιος φοβάται τον θάνατο είναι ήδη νεκρός.
Όποιος θέλει για μια στιγμή η ζωή του να ανήκει μόνο σ' αυτόν, που θέλει για μια στιγμή να είναι πεπεισμένος για όσα κάνει, πρέπει να αδράξει το παρόν.
Πρέπει να αντιμετωπίζει τα πάντα στο παρόν ως τελικά, σαν να ήταν βέβαιο ότι θα ακολουθήσει αμέσως ο θάνατος.
Και πρέπει μετά στο σκοτάδι να δημιουργήσει ζωή. Ζωή μέσα από τον εαυτό του.
Carlo Michelstaedter, La Persuasione e la Rettorica
Όποιος θέλει για μια στιγμή η ζωή του να ανήκει μόνο σ' αυτόν, που θέλει για μια στιγμή να είναι πεπεισμένος για όσα κάνει, πρέπει να αδράξει το παρόν.
Πρέπει να αντιμετωπίζει τα πάντα στο παρόν ως τελικά, σαν να ήταν βέβαιο ότι θα ακολουθήσει αμέσως ο θάνατος.
Και πρέπει μετά στο σκοτάδι να δημιουργήσει ζωή. Ζωή μέσα από τον εαυτό του.
Carlo Michelstaedter, La Persuasione e la Rettorica
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου