Το "Πάτερ ημών" θεωρείτο πάντοτε ως μια από τις πιο εσωτερικές χριστιανικές προσευχές. Σύμφωνα με την παράδοση, ο Χριστός τη στιγμή του μαρτυρίου του απηύθυνε αυτή την ικεσία στον ουράνιο Πατέρα του. Ολοι δε οι αποκρυφιστές φέρνουν στο νου τους την εργασία του Ελιφάς Λεβί για την απόκρυφη ερμηνεία του "Πάτερ ημών".
Ανεξάρτητα από το ποια είναι η πραγματική καταγωγή της προσευχής, είναι εύκολο να διακρίνεις την καθαρά μυητική της έννοια, ακόμη και με επιφανειακή ανάλυση.
Στο "Πάτερ ημών" πρέπει να εξετασθούν: α) Αυτή καθ' εαυτή η Προσευχή. β) Οι υποδιαιρέσεις της και ο λόγος ύπαρξής τους. γ) Οι προσαρμογές αυτής της Προσευχής, σύμφωνα με τις αρχές της αναλογίας.
Η ΠΡΟΣΕΥΧΗ
Το "Πάτερ ημών" περιλαμβάνει δύο μέρη: ένα εξωτερικό, το μόνο γνωστό από το σύνολο των Ρωμαιοκαθολικών και ένα εσωτερικό, γνωστό από τις εκκλησίες της Ανατολής, το οποίο απαγγέλλεται μόνον από τους ιερείς.
Το εξωτερικό μέρος αποκαλύπτει τις δυνάμεις που δρουν στους τρεις κόσμους και αναλύει τα μέσα δράσης τους.
Το εσωτερικό μέρος προσαρτά αυτές τις δυνάμεις στην αρχή τους, δια της αποκαλύψεως του Μεγάλου Απορρήτου. Αποτελεί τη σύνθεση των διδασκαλιών των οποίων η ανάλυση περιέχεται στο πρώτο μέρος.
ΕΞΩΤΕΡΙΚΟ ΜΕΡΟΣ
Πάτερ ημών, ο εν τοις ουρανοίς,
Αγιασθήτω το όνομά Σου,
Ελθέτω η βασιλεία Σου,
Γεννηθήτω το Θέλημά Σου, ως εν ουρανώ και επί της γης.
Τον άρτων ημών τον επιόυσιον δος ημίν σήμερον
Και άφες ημίν τα οφειλήματα ημών,
Ως και ημείς αφίεμεν τοις οφειλέταις ημών
Και μη εισενέγκης ημ΄ς εις Πειρασμόν,
Αλλά ρύσαι ημάς από του Πονηρού.
ΕΣΩΤΕΡΙΚΟ ΜΕΡΟΣ
Οτι σου εστίν
η Βασιλεία και η Δύναμις και η Δόξα
εις τους Αιώνας των Αιώνων.
Αυτό είναι το κείμενο της προσευχής με τις υποδιαιρέσεις του στις οποίες θα αναφερθούμε πιο κάτω.
Προς στιγμήν διαπιστώνουμε ότι οι λέξεις που χρησιμοποιούνται είναι γενικές.
Πατήρ, Όνομα, Βασιλεία, Θέλημα, Γη, Ουρανός, Αρτος, Αφεση, Οφειλήματα, Πειρασμός, Πονηρό.
Αυτά μας υποδεικνύουν πως έχουμε να κάνουμε με Νόμους. Δηλαδή, σύμφωνα με την προσφιλή μέθοδο των αρχαίων, κάθε λέξη είναι και ένα αναλογικό κλειδί που μας επιτρέπει να προσαρμόσουμε τον εκφρασμένο νόμο σε μια ολόκληρη αλυσίδα πραγματικοτήτων. Ας ασχολληθούμε όμως με τις βασικές διαιρέσεις μεταξύ των στίχων.
ΔΙΑΙΡΕΣΗ ΤΩΝ ΣΤΙΧΩΝ
Γνωρίζουμε ότι όλες οι σχολές του αποκρυφισμού ανέκαθεν δίδασκαν την ύπαρξη τριών κόσμων: α) του Θείου Κόσμου, β) του Ηθικού ή Αστρικού Κόσμου γ) του Φυσικού Κόσμου.
Ο Αμελινώ στην εξαιρετική εργασία του για την "Αιγυπτιακή Γνώση", επιμένει στο γεγονός ότι όλες οι γνωστικές σχολές αποδεχόντουσαν την ύπαρξη τριών κόσμων. Το ίδιο ισχύει για τις καββαλιστικές, αλχημικές και θεουργικές σχολές.
Ετσι, οι τρεις πρώτοι στίχοι αντιστοιχούν στο θείο κόσμο, που χαρακτηρίζεται από τρεις όρους:
Πατήρ, Όνομα, Βασιλεία και συνθέτεται στον όρο Θέλημα.
Η Γη και ο Ουρανός χρησιμεύουν ως σύνδεσμος μεταξύ των δύο κόσμων.
Αρτος, Αφεση, Οφειλήματα αντιστοιχούν στον κόσμο της ανθρώπινης θέλησης.
Ο Πειρασμός και το Πονηρόν αναφέρονται στο σώμα και στον φυσικό κόσμο.
Θείος Κόσμος
Ο Θεός αναλύεται στην τριπλή του εκδήλωση:
Ο Πατήρ (Πάτερ Ημών) θεωρείται πως υπάρχει σ' όλους τους Ουρανούς, δηλαδή σ' όλα τα πεδία, όπου το Ιδανικό μας μπορεί να αποκαλυφθεί, είτε στο φυσικό, είτε στο αστρικό, είτε στο θείο.
Ο Πατήρ εκδηλώνεται με δύο άλλες όψεις: τον Λόγο (το Ονομά Σου) του οποίου η γνώση φυλάσσεται μόνο για τους μυημένους, ώστε να μη βεβηλωθεί (αγιασθήτω).
Το Αγιο Πνεύμα (η Βασιλεία Σου), ζώσα πραγματικότητα της Θεότητας σ' όλες της τις ενσαρκώσεις, της οποίας η έλευση επικαλείται ο μυημένος (ελθέτω).
Τέλος η Θεία Ενότητα εμφανίζεται μέσω της μυστηριώδους εισέλιξης - ανέλιξης της Θέλησης (το Θέλημά Σου), της οποίας το ρεύμα αγάπης διατρέχει, διαπερνά όλη τη δημιουργία, από την Υλη (Γη), ως τα πεδία του Πνεύματος, του Ιδεώδους (Ουρανός), σ' όλες τις ιεραρχήσεις του.
Αυτό το μυστηριώδες ρεύμα (που επικαλείται ο Ερμής ο Τρισμέγιστος στην αρχή του Σμαράγδινου Πίνακα), συνδέει τον θείο με τον ανθρώπινο κόσμο.
Ανθρώπινος Κόσμος
Σε όλη τη διάρκεια της ζωής μας το ρεύμα της θείας Αγάπης μας διαπερνά, χορηγώντας μας τον πνευματικό Αρτο, του οποίου καθημερινά πρέπει να αφομοιώσουμε τις θείες επιρροές. Συνήθως, όμως, κλείνουμε την ψυχή μας σ' αυτό το θείο κύμα, που παρόμοια με τον Ηλιο που φωτίζει τη Γη, δεν μπορεί να φθάσει στο βάθος της σπηλιάς που εμείς σκάψαμε, βυθιζόμενοι στην ύλη, αντί να εξελισσόμαστε προς το Πνεύμα.
Με ποιόν τρόπο θα ανοίξουμε το είναι μας στον επιούσιο άρτο της πνευματικότητας;
Μας το αποκαλύπτει ο επόμενος στίχος:
Κάθε οφειλή στη θεία Αθανασία αποτελεί και από ένα χρέος που επωμιζόμαστε με τη θέλησή μας, και το οποίο θα εξωφλήσουμε με τις δοκιμασίες της επόμενης ενσάρκωσης. Οπως δίδασκε και ο Πυθαγόρας, σπέρνουμε συνέχεια το μέλλον μας χρησιμοποιώντας την θέληση του Παρόντος. Ενας γρήγορος τρόπος ανοίγματος του εσωτερικού μας ουρανού είναι η θυσία μέρους του εγωισμού μας χάριν της παγκοσμιότητάς μας. Η εγωιστική ζωή βρίσκεται μέσα μας, η ηθική ζωή στους άλλους. Δρώντας για το καλό των άλλων εξελισσόμαστε, ενώ δρώντας για τον εαυτό μας κατερχόμαστε, βαδίζουμε προς το σκοτάδι.
Εαν κάποιος με βρίσει, αναλαμβάνει ένα ηθικό χρέος απέναντί μου, που είμαι ελεύθερος να το ζητήσω όποτε θέλω. Μέσω της δράσης μου όμως γίνεται σκλάβος μου. Εαν κρατήσω το μίσος από την πράξη του, αν σκέφτομαι την εκδίκηση, αν περιαυτολογώ, εκφυλίζομαι ηθελημένα προς το κακό που με σκοτώνει πνευματικά. Αν όμως συγχωρήσω, γίνομαι τμήμα του παγκόσμιου, δρω στον θείο κόσμο και καταστρέφω όχι μόνο το κακό που θα έκανα σ' εμένα τον ίδιο, αλλά και το κακό που ο εχθρός μου έκανε στον εαυτό του. Κατά κάποιον τρόπο, προωθώ ανάλογα με τις δυνατότητές μου την εξέλιξη ολόκληρης της ανθρωπότητας, βοηθώντας στην έλξη δύο ψυχών, που ίσως για αιώνες ολόκληρους να απωθούντο, και έτσι να καθυστερούσε η τελική επανενσωμάτωση.
Η ηθελημένη Αφεση αποτελεί μέθοδο έκκλησης της Θείας Πρόνοιας.
Να λοιπόν που οφείλεται η κεφαλαιώδης σημασία της λέξης, όσον αφορά τη συνειδητή δημιουργία από τον άνθρωπο της Αθανασίας του.
Φυσικός Κόσμος
Η δημιουργία του αμαρτήματος, δηλαδή του πονηρού, αποτελεί το κλειδί της ενσάρκωσής μας στον κόσμο της ύλης, στον κόσμο του Φυσικού Πειρασμού. Ο πνευματικός Αδάμ είναι που, λόγω της επιθυμίας του να ενωθεί με την Υλη, ελπίζοντας να γίνει ισχυρότερος από το Θεό, δημιούργησε μέσα στα κύτταρά του, δηλ. μέσα μας, τον Πειρασμό για τον υλικό κόσμο. Η εποχή μας πάσχει σοβαρά από ένα λάθος που προέρχεται από την ίδια πηγή.
Μεταξύ των δύο δυνάμεων, της γυμνής και φαινομενικά χωρίς ισχύ Ιδέας και του Χρήματος, τόσο ισχυρού παράγοντα φαινομενικά, ο βέβηλος τρέχει προς το χρήμα και δεν αργεί να καταλάβει, ότι αυτή η δύναμη είναι μία χίμαιρα και ότι η αξία της μειώνεται όταν θελήσουμε να τη μοιράσουμε σε μεγάλο αριθμό ατόμων. Αντίθετα, η ιδέα πολλαπλασιάζεται ανάλογα με τον αριθμό των ατόμων που την ενσαρκώνουν και επεκτείνεται μέσα στον Χρόνο. Μεταξύ του Πνεύματος, του λεπτοφυούς ιδανικού, και της Υλης που έχει άμεση εκδήλωση, ο Αδάμ διάλεξε την τελευταία: από εδώ προέρχεται το Πονηρό, η Αμαρτία, η Ενσάρκωση που κάθε αδαμικό κύτταρο, δηλ. κάθε άνθρωπος, οφείλει να φονεύσει επικαλούμενος την Ενωση με την Ιδέα - Θεία Πρόνοια, δια μέσου της σταδιακής θυσίας της Υλης - Πεπρωμένου.
Το κλειδί κάθε εξέλιξης, κάθε δυνατής ένωσης του θεού με τον Ανθρωπο περίεχεται σε μια μόνον Αρχή: την Αφεση.
Εδώμπορεί να τελειώσει η ερμηνεία του "Πάτερ ημών" για όσους κατέχουν μόνο τους δύο πρώτους βαθμούς της μύησης. Οι "πνευματικοί" όμως μπορούν να προχωρήσουν ακόμη πιο μακριά στο μεγάλο μυστήριο της θείας σύνθεσης.
Θα ανασηκώσουμε το πέπλο, όσο επιτρέπεται, χρησιμοποιώντας τον ακόλουθο παραλληλισμό:
ΟΤΙ ΣΟΥ ΕΣΤΙΝ
Η ΒΑΣΙΛΕΙΑ: Αρχή του Πατρός
Η ΔΟΞΑ: Αρχή του Υιού
Η ΔΥΝΑΜΙΣ: Αρχή του Πνεύματος
εις τους
Δημιουργικές Αρχές του Ουρανού,
του ανθρώπου και της Γης, δηλαδή
ΑΙΩΝΑΣ των τριών κόσμων.
Εκδηλώσεις της θείας Βούλησης
(οι Αιώνες αντιστοιχούν στα
Ελοχίμ του Μωϋσή).
Στη μελέτη που προηγήθηκε, αναλύσαμε από δύο πλευρές την προσευχή του Χριστού: α) από πλευράς σύνθεσης αυτής καθ' εαυτής της προσευχής, β) όσον αφορά τις μυστικές διαιρέσεις της και τους λόγους ύπαρξής τους. Δεν ασχοληθήκαμε με την μελέτη των προσαρμογών του "Πάτερ ημών".
Πρέπει να ομολογήσουμε πως διστάζαμε να ανακοινώσουμε τα συμπεράσματά μας σ' αυτόν τον τομέα, γιατί ποτέ δεν μας φαίνονται ολοκληρωμένα, αν λάβουμε υπ' όψη την τελειότητα του σημείου αναφοράς μας. Καταλήξαμε όμως να τα δημοσιεύσουμε, γιατί σκεφθήκαμε πως θα δείξουν τον δρόμο σ' όσους ενδιαφέρονται πραγματικά γι' αυτά τα θέματα.
Υπενθυμίζουμε ότι οι όροι του "Πάτερ ημών" υποδηλώνουν σειρά νόμων που έχουν ποικίλες εφαρμογές και στους τρεις κόσμους. Επιπλέον, αυτή η θαυμαστή προσευχή δίνει το κλειδί της θείας δράσης στο θείο πεδίο, στο ηθικό και στο υλικό, καθώς και της ανθρώπινης αντίδρασης στο θείο μέσο του μεγάλου νόμου της Αφεσης με όλες τις απόκρυφες προεκτάσεις του.
Ας αφήσουμε όμως όλες τις θεωρητικές εκτιμήσεις για να παρουσιάσουμε το αποτέλεσμα ορισμένων προσαρμογών των όρων Πατήρ, Ονομα, Βασιλεία, Θέληση, Γη, Ουρανός που αποτελούν τους γενικούς νόμους στους οποίους βασίζονται αυτές οι προσαρμογές.
Προσαρμογή στο ΙΔΑΝΙΚΟ
(Εικόνα του Πατέρα στον Ηθικό Κόσμο)
Ιδανικό που πραγματώνεις, που βρίσκεσαι
στον εσωτερικό μου Ουρανό,
Είθε να μπορέσει να μας εκδηλωθεί το όνομά σου μέσω της θυσίας.
Είθε η επιρροή σου που μας κάνει να εξελισσόμαστε να πραγματωθεί.
Είθε να επεκταθείς μέσα στο σώμα μου
όπως είσαι μέσα στην καρδιά μου.
Εκδήλωνε κάθε μέρα
την αληθινή σου παρουσία.
Συγχώρεσε την φυγοπονία μας
Οπως εμείς συγχωρούμε εκείνη
των αδύναμων θνητών, των αδελφών μας.
Φύλαξε με από τις χίμαιρες της φαύλης ύλης,
αλλά απάλλαξέ με από την απογοήτευση.
Γιατί είσαι η Βασιλεία
η Ισορροπία
και η Δύναμη
στην αιωνιότητα της Ενόρασής μου.
Προσαρμογή στην ΑΛΗΘΕΙΑ
(Εικόνα του Πατέρα στον διανοητικό Κόσμο)
Ζώσα Αλήθεια
που υπάρχεις
στο Αθάνατο Πνεύμα μου,
Είθε το όνομα σου να καταξιωθεί μέσω της Εργασίας
Είθε να αποκαλυφθεί η εκδήλωσή του
Είθε ο Νόμος σου να φτάσει στην ύλη
Οπως φθάνει στο Πνεύμα.
Δίνε μας κάθε μέρα
τη δημιουργό Ιδέα,
Συγχώρεσε την άγνοιά μου
όπως συγχωρώ εγώ τους αδαείς, τους αδελφούς μου.
Φύλαξέ με από τη στείρα Αρνηση
απάλλαξέ με από τη θανάσιμη αμφιβολία.
Γιατί είσαι η Αρχή
η Ισορροπία
ο Κανόνας
μέσα στην Ενότητα
της Λογικής μου.
Προσαρμογή στη ΔΟΚΙΜΑΣΙΑ
(Η λυτρωτική πατρική αρχή στον υλικό Κόσμο)
Ω ευεργετική δοκιμασία
που είσαι
η αιτία της ενσάρκωσής μου.
Ας είναι αγιασμένο το Ονομά σου
με το θάρρος κατά τη δοκιμασία,
Είθε να γίνει κατανοητή
η Επιρροή σου
Είθε το εξαγνιστικό σου Πυρ να κάψει το σώμα μου
όπως έκαψε και την ψυχή μου.
Να έρχεσαι κάθε μέρα για να εξελιχθεί
η οκνηρή μου φύση.
Κατάστρεψε τη νωθρότητα και την αλαζονεία μου
Οπως καταστρέφεις τη νωθρότητα
και την αλαζονεία των αμαρτωλών, των αδελφών μου!
Φύλαξέ με από ευτελείς πράξεις που θα με
παρότρυναν να απομακρυνθώ από σένα,
γιατί μόνον εσύ
μπορείς να με απαλλάξεις από το κακό που δημιούργησα.
Γιατί είσαι Εξαγνιστική
Εξισορροπητική
Λυτρωτική
στον τροχό των υπάρξεών μου.
ΚΑΒΒΑΛΙΣΤΙΚΗ Προσαρμογή
Ω Ιωτ δημιουργέ
που κατοικείς μέσα
στο ΑΙΝ-ΣΟΦ
Αγιασμένος να είναι ο Λόγος σου, το Κέτερ.
Είθε το φωτοβόλο Τιφερέτ να ακτινοβολεί
στη βασιλεία σου, εκπέμποντας τις ακτίνες του.
Είθε ο Γιαχβέ του κυκλικού σου νόμου
να βασιλέψει στο Μαλκχούτ,
όπως βασιλεύει στο Κέτερ.
Δίνε κάθε μέρα στο Νεσαμαχ
τη φώτιση μιας από τις 50 Θύρες του Μπινάχ.
Αντέταξε το άπειρο Ελεος στο Χεζέντ
στα κελύφη που δημιουργώ κατ' Εικόνα μου,
όταν παραγνωρίζοντας τις 32 οδούς του
Χοκμαχ, εκπέμπω τη σκληρότητα του Ρουάχ
προς τους αδελφούς μου.
Διαφύλαξε το Νεσαμάχ από τα θέλγητρα
του Νεφές και απάλλαξέ μας από
το Ναχάς.
Γιατί είσαι
Resch η αρχή, ή EL
Tiphereth,
η Δημιουργός ή IOD Στα Ελοχίμ
Ακτινοβολία,
Iesod, η Μήτρα ή ΜΕΜ
ΑΠΟ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΤΟΥ PAPUS
"ΠΡΑΓΜΑΤΕΙΑ ΕΠΙ ΤΩΝ ΑΠΟΚΡΥΦΩΝ ΕΠΙΣΤΗΜΩΝ"
ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ ΡΕΑ ΜΑΖΑΡΑΚΗ
ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΤΕΤΡΑΚΤΥΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου