Επειδή, η Αποκάλυψηε είναι η συμβολική περίληψη της γνώσεως των μυημένων και μια κλείδα της υψηλής Καμπαλά, θα είχαμε πάρει λάθος δρόμο αν αναζητούσαμε εκεί την άλυσο των μελλούμενων γεγονότων κατά τρόπο διαφορετικό από την υπερβατική και προφητική φιλοσοφία της ιστορίας. Ο Απόστολος είδε την πάλη του πνεύματος εναντίον του θηρίου, της γνώσεως εναντίον της άγνοιας, του Ελέους εναντίον του εγωϊσμού, των επτά αρετών, τέλος, ενάντια στα επτά κύρια αμαρτήματα να πραγματώνεται μέσω των εποχών, δεν ισχυρίστηκε, όμως, ότι υποδείκνυε ιδιαιτέρως κανέναν από τους ανθρώπους του μέλλοντος, δεν είχε υπ' όψιν του ούτε τον Ιουλιανό, ούτε τον Μωάμεθ, ούτε, τον Ναπολέοντα, όπως ισχυρίστηκαν ορισμένοι σχολιαστές μερικοί από τους οποίους ήσαν πολύ μεγάλοι στοχαστές και πολύ μεγάλοι συγγραφείς όπως ο Newton και ο Bossuel. Όμως, επειδή αυτοί δεν γνώριζαν τα μυστήρια της Καμπαλά, τους ήταν απολύτως αδύνατον να καταλάβουν το ο,τιδήποτε απ' αυτό το Καβαλλιστικό βιβλίο.
Το πιο λογικό από τα όσα έχουν πει, είναι ότι οι επτά λυχνίες, οι επτά αστέρες και οι επτά σφραγίδες, οι επτά άγγελοι, οι επτά σάλπιγγες, οι επτά φιάλες και οι επτά εκκλησίες της Ασίας αντιπροσωπεύουν επτά διαδοχικές και διαφορετικές εποχές απ' τις οποίες έπρεπε να περάσει η Εκκλησία για να φθάσει στον οριστικό θρίαμβό της και στην θεμελίωση της νέας Ιερουσαλήμ.
Βλέπουμε πράγματι ότι το βιβλίο των ευαγγελίων, το βιβλίο της αλήθειας που κλείσθηκε κατ' αρχήν με επτά σφραγίδες, ανοίγει αργά αργά και διαδοχικά. Το άνοιγμα της κάθε σφραγίδας αποκαλύπτει ένα φως (τον Αστέρα), αποτελεί μια Εκκλησία (την χρυσή λυχνία), αναδεικνύει μια δύναμη (τον άγγελο), διακηρύσσει μια αλήθεια (την σάλπιγγα), προκαλεί πολέμους και μάστιγες (την φιάλη την γεμάτη αίμα).
Φαίνεται πως ο Αγιος Ιωάννης αναπαριστά αυτές τις επτά διαδοχικές εποχές της Συμπαντικής Εκκλησίας με τις επτά ιδιαίτερες Εκκλησίες της Ασίας προς τις οποίες απευθύνει προειδοποιήσεις.
Η Εκκλησία της Εφέσου, πρώτη εποχή, οι Αποστολικοί χρόνοι, διάκριση μεταξύ των αληθών και των ψευδών Αποστόλων, μάχες των αγαθών εναντίον των κακών, μεγάλα έργα και μεγάλη υπομονή. Ο Αγιος Ιωάννης την κατηγορεί μόνον διότι άφησε το πρώτο της Ελεος να γίνει χλιαρό.
Η σφραγίδα της οκνηρίας του πνεύματος θραύστηκε, ο Λόγος εκδηλώνεται μέσα στη δύναμή του. Ο νικών, δηλαδή ο Λόγος, περιβεβλημένος λευκά και στεφανωμένος με χρυσό στέμμα, ξεκινά εκτοξεύοντας τα φωτεινά βέλη του.
Ο Αγιος Μιχαήλ, ο νικητής των ψευτοθεών, ηχεί την σάλπιγγα και διακηρύσσει την ενότητα του Θεού και την πτώση των δαιμόνων. Καταιγίδες σχηματίζονται, ένας κατακλυσμός αίματος θα πέσει.
Η πρώτη φιάλη χύθηκε, είναι το ύδωρ του βαπτίσματος που, καθαγιάζοντας τους εκλεκτούς ωθεί προς την ατίμωση και την κόλαση εκείνους που δεν έχουν σημαδευτεί μ' αυτό το ιερό σημείο και φέρουν τον χαρακτήρα του θηρίου.
Ο Ιησούς Χριστός ομιλεί προς αυτήν την Εκκλησία στο όνομα των επτά αστέρων που κρατά στο χέρι του (το φώς του οποίου καθιστάμεθα άξιοι δια των αγαθών έργων). Και υπόσχεται προς εκείνους που θα νικήσουν, ότι θα τους δώσει τα πνεύματα του Δέντρου της Ζωής.
Η Εκκλησία της Σμύρνης αναπαριστά την εποχή των διωγμών και των μαρτύρων.
Η Εκκλησία τότε είναι πτωχή, αλλά είναι πλούσια σε αρετές. Η συναγωγή που απέρριψε τους Χριστιανούς και τους παρέδωσε στους διωγμούς των Ρωμαίων, έχει χάσει την αρχαία αξιοπρέπειά της.
Αποκαλούνται Ιουδαίοι αλλά δεν είναι πια, είναι η συναγωγή του Σατανά.
Μη φοβάσθε τίποτε απ' τα όσα θα πάθετε, προσθέτει το όργανο του Λόγου, ο διάβολος θα θέσει μερικούς από σας στη φυλακή για να σας δοκιμάσει, και θα έχετε δέκα ημέρες θλίψεως (οι δέκα διωγμοί που έγιναν επί των ειδωλολατρών Αυτοκρατόρων). Να είσθε πιστοί μέχρι θανάτου κι εγώ θα σας δώσω τον στέφανον της ζωής.
Η δεύτερη εποχή, η δεύτερη σφραγίδα, η δεύτερη σάλπιγγα, η δεύτερη φιάλη αντιστοιχούν προς αυτήν την εποχή. Δείτε τις εξηγήσεις που σας δώσαμε και που αναφέρονται σ' αυτήν την εποχή.
Η τρίτη εποχή, η εποχή της θεμελιώσεως του Χριστιανισμού κατά τη διάρκεια της βασιλείας του Κωνσταντίνου, απεικονίζεται με την Εκκλησία της Περγάμου.
Η συσχέτιση των δύο δυνάμεων προετοιμάζει μεγάλους κινδύνους. Ξέρω που κατοικείς, λέει ο Λόγος προς αυτήν την Εκκλησία. Σ' αυτόν τον τόπο όπου βρίσκεται η Εδρα του Σατανά.
Κρατάς το όνομά μου και δεν αρνήθηκες την πίστη μου, αλλά να θυμάσαι ότι εκεί όπου κατοικείς τώρα, κύλησε το αίμα των μαρτύρων μου και ότι από τον θρόνο που σε προστατεύει προήλθε το διάταγμα του μαρτυρίου τους. Ο Λόγος κατηγορεί αυτή την Εκκλησία ότι ανέχεται τις δοξασίες του Βαλαάμ, δηλαδή αυτού του Προφήτη που είχε πουληθεί στον βασιλέα Βαλάκ για να καταριέται ή να ευλογεί σύμφωνα με τη βούλησή του και ο οποίος διέφθειρε τα ήθη για να καταστρέψει την αγνότητα της πίστεως. Ο Λόγος απειλεί αυτούς τους διαφθορείς ότι θα τους καταπολεμήσει με δίκοπο ξίφος το οποίο εξέρχεται απ' το στόμα του, υπόσχεται δε σ' αυτόν που θα νικήσει, ότι θα του δώσει το μάννα το κεκρυμμένο και μιαν ψήφο λευκή επί της οποίας θα είναι γραμμένο ένα μυστηριώδες όνομα. Ετσι ο αποκρυφισμός καθίσταται απαραίτητος παρουσία του εγκόσμιου θριάμβου της Εκκλησίας, είναι δε απαραίτητο να διαμαρτύρεται ήδη το εσωτερικό πνεύμα της προφητείας ενάντια στην ασέβεια των πλουσίων και διεφθαρμένων ιεραρχών. Μπορούμε να συμβιβάσουμε με αυτές τις προειδοποιήσεις την εξήγηση που δώσαμε σχετικά με την αντίστοιχη σφραγίδα, σάλπιγγα και φιάλη, καθώς και μ' όλα τ' άλλα.
Η Εκκλησία των Θυατείρων αντιπροσωπεύει την τέταρτη κατάσταση της Εκκλησίας, είναι η εποχή των μεγάλων λογίων και των μεγάλων Αγίων, είναι επίσης η εποχή της παρακμής της Αυτοκρατορίας, οι Αυτοκράτειρες κατευθυνόμενες από τους ευνούχους ανακατεύονται στην διατύπωση των δογμάτων. Υποφέρεις, της λέει ο Λόγος διότι η ασεβής Ιεζαμπέλ που αυτοαποκαλείται προφήτισσα, διδάσκει δόγματα, πλανά τους δούλους μου και τους παροτρύνει να πορνεύουν και να τρώνε ειδωλόθυτα.
Της έδωσα χρόνο για να μετανοήσει, αλλά αυτή δεν θέλει να εγκαταλείψει τα ακάθαρτα έργα της. Θα την ρίξω, λοιπόν, στο κρεββάτι του πόνοι, οι μοιχοί εραστές θα εγκαταλειφθούν στα πιο μεγάλα βάσανα και τα παιδιά της θα καταστούν βορά του θανάτου (κατάρρευση της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας και εισβολή των Βαρβάρων). Εκείνος, όμως, που θα νικήσει και θα φυλάξει μέχρι το τέλος την ορθή διδασκαλία, αυτός εκεί θα συνθλίψει τα έθνη όπως τα κεραμικά σκεύη και θα του δώσω τον πρωινό αστέρα έτσι όπως τον έλαβα από τον Πατέρα μου.
Με το άνοιγμα της Τέταρτης Σφραγίδας, βλέπουμε τον θάνατο πάνω στον ωχρό ίππο να διανύει τον κόσμο σύροντας πίσω του όλη την φρίκη του Αδη. Είναι ο Αττίλας που έρχεται να ισοπεδώσει τα απομεινάρια της παλαιάς Αυτοκρατορίας των Καισάρων.
Η εποχή της Βαρβαρότητας αντιπροσωπεύεται από την Εκκλησία των Σάρδεων. Νομίζεις ότι ζεις, της λέει ο Λόγος, και είσαι νεκρή, ξύπνα! Εμψύχωσε και πάλι αυτούς που σφαδάζουν και που πρόκειται να πεθάνουν. Φυλάξου, γιατί η κρίση θα σε εκπλήξει. Ωσοσο, μέσα σ' αυτόν τον τάφο υπάρχουν ακόμα μερικές καθαρές ψυχές, ορισμένοι άγγελοι ενδεδυμένοι στα λευκά... Ο νικών θα είναι, συνεπώς, ενδεδυμένος στα λευκά και δεν θα σβήσω το όνομά του από το βιβλίο της ζωής, όστις έχει ωτίον ας ακούση τι λέγει το Πνεύμα προς τας Εκκλησίας.
Η έκτη εποχή αρχίζει κατά την Αναγέννηση. Μια νέα θύρα ανοίγεται για την Εκκλησία, η θύρα της νοήσεως και της προόδου. Αυτή η Εκκλησία είναι μέτρια σε αρετή, αλλά τήρησε πιστά τον Αγιο Λόγο. Η τιμωρία των Ιουδαίων είχε παύσει. Ορισμένοι απ' αυτούς επανέρχονται και προσηλυτίζονται, αλλά μια μεγάλη δοκιμασία προετοιμάζεται, η ανθρωπότητα θα διανύσει μια τεράστια κρίση, η επανάσταση άρχισε, θα σε προφυλάξω λέει ο Λόγος, κατά την ώρα αυτής της δοκιμασίας που θ' απλωθεί σ' ολόκληρο το σύμπαν, για να θέσει σε δοκιμασία όλους τους κατοίκους της γής. Ιδού, έρχομαι ταχέως. Φύλαξε αυτό που έχεις για να μη λάβει κανένας τον στέφανόν σου! Αυτόν που θα νικήσει, θα τον καταστήσω στύλο στον ναό του Θεού μου και θα γράψω επάνω του το όνομα του Κυρίου και το όνομα της αγίας πόλεως, της νέας Ιερουσαλήμ που θα κατέλθει εκ του ουρανού, και θα του γνωστοποιήσω το νέο μου όνομα. (πρόκειται, άρα, εδώ για ένα είδος νέας αποκαλύψεως ή, τουλάχιστον, για μια νέα κατανόηση της συμπαντικής αποκαλύψεως, που απεικονίζεται δια των Στήλων του Ναού Ιακίν και Βοοζ και δια του Αγίου Τετραγράμματου που σχηματίζει το όνομα και την γνώση της νέας Ιερουσαλήμ, όπως δείξαμε προηγουμένως).
Μετά την έκτη εποχή, έρχεται η έβδομη, που πρέπει να είναι, για την Εκκλησία, μια εποχή αναπαύσεως, μιας και η διαίρεση της διαρκείας στις επτά εποχές μιμείται την διήγηση της δημιουργίας στην γένεση, όπου κάθε εποχή αντιπροσωπεύει μια από τις ημέρες του Μωυσή, αλλά η οικονομία της Αποκαλύψεως είναι τέτοια, ώστε δεν βλέπουμε ποτέ την επίσημη και ιερατική Εκκλησία να αναγεννάται αφ' εαυτής και να βαδίζει επι κεφαλής της προοδευτικής κινήσεως.
Η συναγωγή πάντοτε απαρνιόταν και κατεδίωκε τους προφήτες. Ο μεγάλος ιερέας Καϊάφας μαζί με τους Ηγεμόνες των ιερέων της εποχής που αφόρισαν τους μαθητές του Χριστού και σταύρωσαν τον Κύριο και Διδάσκαλο. Το ίδιο θα γίνει και κατά την αναγέννηση του Χριστιανισμού δια του προφητικού πνεύματος και δια της εκδηλώσεως των υψηλών αληθειών της Καμπαλά.
Βλεπουμε, έτσι μέσα στο Αγιο Βιβλίο του Ιωάννη, τον Λόγο να απευθύνει τις κατηγορίες του προς μια έβδομη εκκλησία, την εκκλησία της Λαοδικείας, την τελευταία απ' όλες και την πιο γυμνή από χάριτες και αλήθεια.
Και προς τον άγγελον της εκκλησίας των Λαοδικέων γράψον. Ταύτα λέγει ο Αμήν, ο μάρτυς ο πιστός και αληθινός η αρχή της κτίσεως του Θεού. Εξεύρω τα έργα σου, ότι ούτε ψυχρός είσαι ούτε ζεστός. Είθε να ήσο ψυχρός ή ζεστός. Ούτως, επειδή είσαι χλιαρός και ούτε ψυχρός ούτε ζεστός, μέλλω να σε εξεμέσω εκ του στόματός μου. Διότι λέγεις ότι πλούσιος είμαι και επλούτησα και δεν έχω χρείαν ουδενός, και δεν εξεύρεις ότι συ είσαι ο ταλαίπωρος και ελεεινός και πτωχός και τυφλός και γυμνός.
Ετσι, αυτή η εκκλησία η δίχως Ελεος και εχθρική προς κάθε προοδευτική κίνηση, θα διακριθεί δια της στενικεφαλιάς της και της αλλαζονείας της, θα απαρνηθεί την πρόοδο διότι, θα πει, τίποτε δεν της λείπει, ενώ στην πραγματικότητα θα στερείται κάθε φως και κάθε αξία.
Συμβουλεύω σε, προσθέτει ο Λόγος της αλήθειας, να αγοράσης παρ' εμού χρυσίον δεδοκιμασμένον εκ πυρός δια να πλουτίσης, και ιμάτια λευκά δια να ενδυθής (νόηση και φως) και να μη φανερωθή η αισχύνη της γυμνότητός σου. Και χρίσον τους οφθαλμούς σου με κολλούριον δια να βλέπεις.
Επειτα ο Λόγος δηλώνει ότι ελέγχει και παιδεύει όσους αγαπά. Αυτή η τυφλή και ξεροκέφαλη Εκκλησία εξακολουθεί, άρα, να είναι δική του, είναι η νέα Συναγωγή, πεισματάρα όπως η μητέρα της, που δημιουργεί εμπόδιο στη βασιλεία του Αγίου Πνεύματος όπως η Ιουδαϊκή Συναγωγή δημιούργησε εμπόδιο στη βασιλεία του Ιησού Χριστού.
Ιδου, ίσταμαι εις την θύραν και κρούω, προσθέτει ο Λόγος της αλήθειας, αυτός που θ' ακούσει την φωνή μου και θα μου ανοίξει την θύρα, θα δειπνήσει μαζί μου και εγώ θα δειπνήσω μαζί του.
Τον νικώντα, θα τον βάλω να καθήσει μαζί μου στον θρόνο μου, καθώς εγώ νίκησα και κάθησα πάνω στον θρόνο του πατέρα μου.
Με αυτήν την διακήρυξη της μεγάλης Μεσσιανικής βασιλείας πετατώνονται οι προειδοποιήσεις προς τις επτά Εκκλησίες. Λοιπόν η εβδόμη σφραγίδα άνοιξε, έβδόμη σάλπιγγα ηχεί, η εβδόμη φιάλη χύθηκε και ο Λυτρωτής αναπαύεται, η δεύτερη δημιουργία περατώθηκε και η σιγή επικρατεί σ' όλη την έκταση του ουρανού.
ΤΕΛΟΣ ΤΟΥ ΠΡΟΦΗΤΙΚΟΥ ΣΧΕΔΙΟΥ
ELIPHAS LEVI
Η ΕΡΜΗΤΙΚΗ ΚΑΙ ΚΑΜΠΑΛΙΣΤΙΚΗ
ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΤΗΣ ΑΠΟΚΑΛΥΨΕΩΣ
ΤΟΥ ΙΩΑΝΝΟΥ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΟΥ
ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΤΕΤΡΑΚΤΥΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου